logo
پر بازدید ترین عناوین تالار از ابتدا: مطالب زیبا با آیات (تعداد مشاهده:170803)    ایه 59 سوره احزاب(حجاب):زنان مسلمان،جلباب(روپوش) رابه بدن خود نزدیک کنند تا مورد اذیت قرار نگیرند (تعداد مشاهده:133492)    آیا زنان کفار که به اسارت مسلمانان در می آیند بر مسلمانان حلال میشوند و زناشویی با آنها اشکال ندارد (تعداد مشاهده:123452)    اوقات نماز های یومیه در قران (تعداد مشاهده:89890)      پر بازدید ترین عناوین سه ماه گذشته: آيا توصيفاتي كه در آيات مختلف قران براي نعمات بهشت شده است، تمثيل است يا وافعي؟    مشخصات حكومت صالح و ناصالح در قران : حكومت فرعوني چه ويژگيهايي دارد؟    ایا دعا به هم زدن نظام موجود هستی است؟    عذاب و مغفرت خدا مشمول قانون عام است و منحصر به گروه خاصي نيست.       آخرین رویداد تالار: قران پویان 14 ساله شد : خلاصه اماری 13 سال فعالیت تالار گفتگوهای قران پویان      

توجه

Icon
Error

ارسال پاسخ
از طرف:
پیغام:

حداكثر تعداد كاراكتر مجاز در هر ارسال‌:32767000
ذخیم کج خط دار   برجسته نقل قول برای مشخص سازی فرم کلی زبانی را انتخاب کنید وارد کردن عکس ایجاد لینک   فهرست نامرتب فهرست مرتب   در سمت چپ در وسط در سمت راست   تگهای بی بی کد بیشتر بررسی املاء کلمات
رنگ فونت اندازه فونت
انتخابها:
  • فایلی به این ارسال الصاق شود؟
تصویر امنیتی
حروف نمایش داده شده در عکس را وارد کنید همه مواردی که در تصویر است را وارد کنید
  پیش نمایش ارسال انصراف

10 ارسال آخر با ترتیب برعکس
pakizeh1sadat ارسال شده: 1399/12/19 12:47:59 ق.ظ
 
🌸💮عمل صالح از ديدگاه دكتر شريعتي:تفاوت صالحات با حسنات چيست؟

صالحه عملي انقلابي در رابطه با فرد يا در رابطه با جامعه است در مسير ايدئولوژي، و حسنه يک عمل خدماتي در وضع موجود يک انسان يا وضع موجود يک جامعه است.

💮🔶در قرآن دو تا کلمه و اصطلاح داريم: يکي حسنات با اشتقاقات مختلفش (يحسنون، محسنين ) و يکي صالحات با اشتقاقات مختلفش (عمل صالح و ...). صالحات و حسنات يعني صالحه و حسنه هر دو در ذهن ما مترادف است: حسنه کار خوب است و صالحه هم کار خوب است. صالحات، يعني کار خوب مي‌کنند. همه تفسيرهاي ما اينطور معني مي‌کردند و تا همين حالا هم همينطور معني مي‌کنند و غلط هم نيست. و بالوالدين احسانا: کسانيکه به پدر و مادرشان کار خوب مي‌کنند. اين را کار خوب مي‌گفتند و آنرا هم کار خوب در برابر کار بد مي‌گفتند. بعد کم‌کم تکامل اجتماعي بجائي مي‌رسد که عمل صالح را يعني صالحات را در برابر حسنات قرار مي‌دهد و حسنات را در برابر صالحات. کار نيک خدمت به فرد يا جمع يا جامعه يا بشريت يا همسايه يا پدر آدم يا پسر آدم و يا قوم و خويش آدم در هر سطحي (مي‌باشد). اين‌ها سطح خدمت و حسنه را تعيين مي‌کند؛

اما نوع و جوهر حسنه چيست؟ عبارتست از خدمت انسان به يکي از اين ابعاد در حالت بودن آن؛ مثلا مردم يک ده آب ندارند که بخورند؛ خوب، مي‌رويم ده بيست هزار توماني خرج مي‌کنيم، يک چاه مي‌زنيم، لوله‌کشي مي‌کنيم تا آب تميز و تصفيه شده‌اي بخورند. اين، حسنه است. بنابراين شما به اين آدم در حالت بودن او(همانطور که هست) خدمت کرده‌ايد، يعني وجودش را پذيرفته‌ايد، همان حالتش را پذيرفته‌ايد و در همان مسير به او خدمت کرده ايد. اما عمل صالح عوض کردن، تغيير دادن و دگرگون کردن بودن آن فرد يا آن جامعه و يا آن ده است در مسير يک ايدئولوژي خاص؛ مثلا کسي گرسنه از اينجا راه مي‌افتد و توي جاده دارد مي‌رود؛ به او نان مي‌دهيد و مي‌گوئيد بخور؛ پابرهنه است. پالتوتان را در مي‌آوريد و تنش مي‌کنيد، يا سوار ماشينش مي‌کنيد؛ اين‌ها همه خدمت و حسنه است.

اما وقتي که نه پول و لباس داريد که به او بدهيد و نه اصلاً ماشيني داريد که(سوارش کنيد)؛ يقه‌اش را مي‌گيريد و جهت و راهش را عوض و کج مي‌کنيد و مي‌گوئيد: آقا جان راه از اينور است؛ هيچ کمکي و هيچ حسنه‌اي به او نکرده ايد، نه پولي به او مي‌دهيد و نه چيزي داريد به او بدهيد. اما اينجا کاري کرده‌ايد، کار تغيير دهندگي و دگرگون کردن بوده. حسنه در همان‌گونه که هست، به بودن او خدمت کردن و تقويت کردن است

💮👈حالا اينجا، آن جمله معروف را که مي‌گويد: حسنات الابرار سيئات المقربين، مي‌شود فهميد که چطور حسنات آدم نيکوکار براي آدم مقرب جزء سيئات مي‌شود. آدم مقرب کيست؟ آدم مقرب آدمي است که انسان را، جامعه‌اش را، محيطش را، زمانش را در نزديکي و تقرب به ارزش‌هاي خدائي مي‌خواهد بسازد و اصلاح کند و عوض کند. اين، آدم مقرب است ـ زاهد و راهب نيست. آدم مقرب، آدمي است که هستي‌اش را در (راه) اصلاح گذاشته، نه در کار و کاسبي شخصي‌اش و نه در حسنات. همه هستي‌اش تغيير دادن محيط زندگيش بوده در رابطه‌با خداوند. اين، جزء مقربين است. اگر اين آدم دست به حسنات بزند، (سيئات مي‌شود) يا حسنات آدم‌‌هاي متوسط بي‌مسئوليت براي اين آدم جزء سيئات است، براي اينکه اين آدم تغييردهندگي بايد بکند.
بجاي اينکه ده را دگرگون و عوض بکند مي‌رود آب انبار مي‌سازد، که اين سيئه است. بجاي اينکه من بروم مردم را در مسجد جمع کنم و يک امام حسين ديگر، يک ذکر ديگر، يک ايمان ديگر، يک رابطه اجتماعي و مذهبي ديگري را در آنجا پياده کنم، بروم براي مسجد چراغ توري بخرم، اين، سيئه و خيانت است به رسالت انساني من، بنابراين حسنه تبديل مي‌شود به سيئه: و تبدل‌الحسنات بالسيئات، اينطوري است.

💮👈 بنابراين در يک نتيجه‌گيري کلي، براي انساني که در مسير عمل صالح است ـ به آن معنا ـ، حسنه يک مسير و دعوت انحرافي است، براي اينکه او را از عمل صالح باز مي‌دارد. اگر اين پنجاه توماني که داري، دادي به يک گرسنه که يک خوراک و غذاي نرم و چرب و گرم بخورد، اين، حسنه است، و اگر همان پنجاه تومان را به انتشار يک جزوه در مسير تغيير فکري جامعه ما کمک کردي، اين عمل صالح است.
بنابراين صالحه عملي انقلابي در رابطه با فرد يا در رابطه با جامعه است در مسير ايدئولوژي، و حسنه يک عمل خدماتي در وضع موجود يک انسان يا وضع موجود يک جامعه است.

💢🖊دکتر علی شریعتی


http://www.shariati.com/...nat/SalehatHasanat2.html
pakizeh1sadat ارسال شده: 1399/12/18 09:06:41 ق.ظ
 
💮🔶«ایمان و عمل صالح فقط اعتقاد به خدا و خواندن نماز و گرفتن روزه نیست. مثلاً اعمالی مانند تبلیغ، کار و کارگری، فعالیت اقتصادی، تربیت جسم و جان خود، یعنی درس خواندن، کار کردن و بیکار نگشتن، رفتار خود را با انسانها - با خانواده و با بیگانه - رفتار شایسته قرار دادن از مصادیق عمل صالح است.

🔶عمل صالح یعنی تعهد متناسب با آن ایمان. ایمان انسان بر دوش انسان تعهدی می‌گذارد، انجام آن تعهد، بر دوش گرفتن آن تعهد، عمل صالح است.

👈 تناسب با زمان و پر کردن خلأهای جامعه
عمل صالح علاوه بر اینکه باید متناسب با ایمان باشد، باید متناسب با زمان نیز باشد. لذا «ممکن است چیزی برای امروز صالح باشد، برای یک روز دیگر نباشد.» با این قید، انسان برای انجام عمل صالح، همیشه باید به خلأهای زمان خود توجه کند و ببیند چه چیزی در این زمان، مورد نیاز است و به همان عمل کند. به تعبیر بهتر، عمل صالح عملی است که با انجام آن، «خلأ لحظه‌ها را پُر کنیم.»

💮🌸بركات و آتار عمل صالح:
برخورداری از زندگی سعادتمند و گوارا
مهمترین اثر عمل صالح در این دنیا، برخورداری از زندگی گوارا و سعادتمند است. قرآن کریم در این باره می‌فرماید: «مَن عَمِلَ صالِحاً مِن ذَکَرٍ أو أنثى وَ هُوَ مُؤمِنٌ فَلَنُحیِیَنَّهُ حَیاةً طَیِّبَةً.» این یک وعده حتمی الهی و یک قاعده قرآنی است که «هر جامعه‌یی، هر فردی، هر مرد و زنی که عمل صالح انجام دهد و مؤمن باشد، ما حیات طیبه به او خواهیم داد. این حیات طیبه، امروز در جامعه‌ی ما محسوس است.»


💮💢 غلبه بر مصائب و مشکلات آخرت
عمل صالح، علاوه بر آثار دنیوی، آثار اخروی نیز دارد. حضرت امیر (علیه‌السّلام) می‌فرمایند: «إعدَادِ العَمَلِ الصَالِحِ لِجَلِیلِ مَا یُشفِی بِهِ عَلَیکُمُ المَوتُ» یعنی «تا آن‌جا که میتوانید، برای مقابله با آن مشکلات و مصائب عظیمی که مرگ، آنها را مُشرف بر شما قرار خواهد داد... عمل صالح فراهم و آماده کنید... برای مقابله با آن مشکلات و مصائب، یک راه وجود دارد و آن، عمل صالح و کار در راه خداست. تنها چیزی که آن‌جا به داد انسان میرسد، عمل صالح است.»


💫برگرفته از سایت فارسی ایت الله خامنه ای
https://farsi.khamenei.ir/others-note?id=44081
ali ارسال شده: 1399/12/17 08:02:36 ق.ظ
 

إِنَّ الَّذِينَ آمَنُوا وَالَّذِينَ هَادُوا وَالصَّابِئُونَ وَالنَّصَارَى مَنْ آمَنَ بِاللَّهِ وَالْيَوْمِ الْآخِرِ وَعَمِلَ صَالِـحًا فَلَا خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَلَا هُمْ يَحْزَنُونَ مائده 69

مسلماً كساني كه [به آيين اسلام] ايمان آوردند، و [نيز] يهوديان و صائبان و مسيحيان، [و اصولا] هركس به خدا و روز واپسين ايمان [=باور راستين] داشته باشد و كاري صالح كند 202 [=نابساماني و فسادي را سامان بخشد]، برآنها نه بيمي است و نه اندوهگين خواهند شد.


صفت «صالح»، در «عملوا الصالحات» دلالت بر كاري اصلاحي، در ارتباط با مفاسد جامعه، مي‌كند و الزاماً با احسان يكي نيست، پس ترجمة نيكوكاري و شايسته‌كاري، هر چند مناسب است، اما دقيق نمي‌باشد. واژة احسان، نگاهي از زاوية زيبايي و نيكويي عمل است، و واژه صالحات بيشتر جنبة اجتماعي دارد و از زاوية اصلاح مفاسد به مسئله نگاه مي‌كند. عمل صالح كاري مثبت، اصلاحي و آشتي‌جويانه است.

از تفسير اقاي بازرگان
Guest ارسال شده: 1399/12/16 01:18:12 ب.ظ
 


عمل صالح

عمل صالح، که این همه در قرآن روی آن تأکید شده است و مکرراً همراه با ایمان آمده، عملی است که شایسته، بجا و متناسب با شرایط باشد.

ایمان، درختی است که ثمرش عمل است و عمل، ریشه‌ای است که از ایمان تغذیه می‌کند و ایمان بدون عمل، دروغ است و عمل، تبلور ایمان است.

چه بسا عملی نیک، خودبه‌خود پسندیده باشد ولی این در «صالح» بودنِ آن کافی نیست.

ایمان حقیقی، با شناخت نیازها، امکانات، وسائل کار، جهت و ارزیابی موقعیت، عمل صالحی را نتیجه می‌دهد که سودمند و بجا و با در نظر گرفتنِ اولویّت‌ها باشد.

مواد زیر را از خصوصیات و ویژگی‌های عمل صالح می‌توان به حساب آورد:
1. جدا نبودن از ایمان.
2. همراه بودن با آگاهی و از روی شعور و ادراک.
3. جهت خدایی داشتن و به قصد تقرّب انجام دادن.
4. متناسب، بجا، به موقع بودن و در رابطه با نیازها و شرائط خاص زمانی و مکانی عمل کردن.
5. اثر بخش بودن.
6. در حد قدرت و امکانات عمل کننده بودن.
اگر اعمال، از ویژگی‌های فوق برخوردار باشند، آنگاه «صالحات» هستند. عمل صالح، به هر کار خوبی گفته نمی‌شود، بلکه عملی است که از ایدئولوژی نشأت گرفته باشد و فرد و جامعه را از «هست» به آنچه باید باشد، سوق دهد و آنها را در مسیر اهداف ایدئولوژی پیش ببرد.

«عمل صالح» است که پاداش دارد و خداوند در سایه آن، مؤمن را به بهشت می‌برد.[1] و اگر پاداش «اعمال صالح»در دنیا هم داده نشود، در آخرت که روز جزا است، داده خواهد شد.



کیفیت یا کمیّت عمل؟

گر چه در منطق قرآنی روی عمل تأکید فراوان شده است. امّا آنچه که به کار بها و ارزش می‌دهد، «چگونگی» و کیفیت عمل است، نه مقدار و کمیّت آن.

آنچه در «عمل» اسلامی، ارزش آفرین است، زمینه عمل، انگیزه عمل، چارچوب و نیّت آن است، نه تنها منافع و سودهای حاصله از آن.
پس، مطلق عمل، ارزش آفرین نیست. آنچه که به عمل، جوهر می‌دهد و آن را مایه‌دار می‌کند، عبارت است از: تقوا، ایمان، نیت پاک، اخلاص، یقین و ...

قرآن می‌گوید: خدا، مرگ و حیات را آفرید تا بیازماید که چه کسی «بهتر» عمل می‌کند، نه بیشتر.

تداوم عمل

مهم‌تر از خود عمل، تداوم بخشیدن به آن است؛
هر عمل، در صورتی نتیجه مطلوب را خواهد داشت که استمرار یابد.
«عمل صالح» انجام دادن، اگر مهم است، ادامه آن از اهمیّت بیشتری برخوردار است.

نقل از مقاله عمل، معیار ایمان
نویسنده: جواد محدثى
منبع: نشريه فرهنگ کوثر 1388 شماره 78

ali ارسال شده: 1399/12/14 09:35:05 ق.ظ
 

[اعمال صالحه]؛ ج ۴، ص: ۱۴۳

[اعمال صالحه]آيا مراد از «صالحات» در عناوين «آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصّٰالِحٰاتِ» كه كرات و مرات در قرآن مجيد آمده كارهائي است كه شرع آنها را شخصا بيان فرموده و يا هر عمل صالح مطابق عدل و انصاف مورد رضاي حق است خواه در شرع بالخصوص بيان شده باشد يا نه؟

مخفي نماند «عَمِلُوا الصّٰالِحٰاتِ» كه بيشتر از پنجاه بار در قرآن ذكر شده در همۀ آنها توأم با «آمَنُوا» يا «وَ هُوَ مُؤْمِنٌ» يا نظير آندو است مگر در آيه «إِلَّا الَّذِينَ صَبَرُوا وَ عَمِلُوا الصّٰالِحٰاتِ أُولٰئِكَ لَهُمْ مَغْفِرَةٌ» هود: ۱۱. كه قطعا در آن نيز ايمان منظور است. پس بي شك عمل صالح پيش خدا در صورتي مؤثّر و مقرب است كه توأم با ايمان بخدا باشد و در غير
اينصورت پوچ و بي اثر خواهد بود «مَثَلُ الَّذِينَ كَفَرُوا بِرَبِّهِمْ أَعْمٰالُهُمْ كَرَمٰادٍ اشْتَدَّتْ بِهِ الرِّيحُ فِي يَوْمٍ عٰاصِفٍ لٰا يَقْدِرُونَ مِمّٰا كَسَبُوا عَليٰ شَيْ ءٍ» ابراهيم: ۱۸.

ولي با در نظر گرفتن ايمان، هر كار شايسته كه مطابق با موازين عدل و انصاف است مورد رضاي خدا و مشمول عموم «الصّٰالِحٰاتِ» است خواه در شرع بالخصوص تعيين شده باشد يا نه. هر كاريكه در آن حرام نداشته و مطابق عدل و انصاف باشد و صلاح را نيز دارا باشد با استفاده از عموم «الصّٰالِحٰاتِ» ميتوان انجام داد.


قاموس قرآن، ج ۴، ص: ۱۴۴
Guest ارسال شده: 1397/12/10 09:08:17 ب.ظ
 
اصل ارسال توسط : Guest برو به اراسل نقل قول شده
عمل صالح برابر عدالت و شکر است . چون هر چیزی در سر جای خودش باشد و در جای خودش عمل شود عین عدالت و شکر است .پس وقتی عملی بر اساس عدالت  و شکر باشد ، شایسته است و عمل شایسته همان صالح است .


سلام البته نظر جناب عالی شاید صحیح اما عدالت گسترده تروسنگین است به طور مثال عمل صالح اگر درانفاق باشد به عدالت نزدیک تر باشد پسندیده تراست
شهروزی ارسال شده: 1395/10/20 06:00:41 ب.ظ
 
عمل صالح در خطبه ۱۵۶ نهج البلاغه

ره آورد ايمان

ايمان روشن ترين راه ها و نورانى ترين چراغ هاست، با ايمان مى توان به اعمال صالح راه برد، و با اعمال صالح به ايمان مى توان دسترسى پيدا كرد، با ايمان، علم و دانش آبادان است، و با آگاهى لازم، انسان را از مرگ مى هراسد، و با مرگ دنيا پايان مى پذيرد، و با دنيا، توشه آخرت فراهم مى شود، و با قيامت بهشت نزديك مى شود، و جهنّم براى بدكاران آشكار مى گردد، و مردم جز قيامت قرار گاهى ندارند، و شتابان به سوى ميدان مسابقه مى روند تا به منزلگاه آخرين رسند.
خمسی ارسال شده: 1395/10/20 05:53:40 ب.ظ
 
در آیه ۹۷سوره نحل :من عمل صالحا من ذکر اوانثی وهو مومن ولنحیینه حیاه طیبه ..
نکته جالبی به نظر میرسه .ا
بتدا اشاره به عمل صالح شده بعد در ...وهو مومن با واو حالیه به ایمان اشاره شده است واین میرساند که در عمل صالح به تنهایی ایمان شرط نیست ولی اگر عمل صالح از مردو زنی صادر شود که مومن هم هستند آنگاه به حیاتی جدید که حیاه طیبه باشند زنده می شوند !
پس میتونیم نتیجه بگیریم عمل صالح تعریفی جدا دارد وایمان در آن شرط نیست .
ولی عمل صالحی که بخواهد انسان را به حیاتی با بصیرت برساند باید با ایمان توام باشد
.ونتیجه اینکه عمل صالح عملی است که وقتی توام با ایمان شد باعث بصیرت می شود و حیاتی جدید برای انسان محیا می کند، حیاتی پاک ودور از هر ناپاکی .
ایمان راهم اگر باور قلبی به خدا وپیامبر وآخرت بدانیم پس عمل صالح باید در این چهارچوب جا بگیرد.یعنی برای خدا باشدوطبق سنت پیامبر انجام گیرد وآخرت ساز باشد تا شایستگی حیات طیبه را برای انسان به ارمغان آورد.
ولی خود عمل صالح می تواند خارج از این چهار چوب باشد.



شاید خیلی ساده بشود گفت عملی صالح است که فساد ایجادننماید.وطبعا عملی که در خط اعتدال باشد باعث صلاح خواهد بود
.

******
زهرا سادات ابوترابی ارسال شده: 1395/10/05 05:10:00 ب.ظ
 

آیا انتظار می‌رود که در قرآن کریم فهرستی وجود داشته باشد که بفرماید «عمل صالح اینها هستند و غیر اینها نیستند؟» - یا این که به هنگام عزم برای انجام یک عمل، تعقل، تفکر، تدبر، توجه به اوامر و نواهی الهی، تأسی به «اسوه حسنه» و ...،كه همه مستند به عقل و وحی هستند، می‌شود عمل صالح؟

عمل صالح، عمل به خیر و مصلحت است. یعنی عمل حکیمانه، لازم، خیر و مفیدی که با اخلاص و به جا انجام شود. نه این که یک کار با شکل فیزیکی خاصی عمل صالح باشد.

حال به چند عمل دقت کنیم: نماز عمل صالحی است، ورزش نیز عمل صالح است، تغذیه سالم و حلال و به مقدار نیز عمل صالح است؛ اما اگر کسی وسط بزرگراه نماز بخواند، وسط سالن ورزشی غذا بخورد و وسط رستوران ورزش کند، چه؟ آیا باز هم عمل صالح انجام داده است؟


اسلام عزیز دین عمل‌زدگی نمی‌باشد، از این رو شاهدیم که همیشه «ایمان و عمل صالح» را با هم آورده است و هر دو نیز باید در «انسان» جمع شود؛ یعنی چه؟ یعنی لازمه رشد و تکامل، جمع «حُسن فاعلی و حُسن فعلی» با هم می‌باشد. از این رو در آموزه‌های قرآنی می‌خوانیم که در هر حال عمل خوب به فاعل فایده می‌رساند، اما اگر فاعل کافر بوده و یا فرد صالحی نباشد، فایده‌ عمل خوبش نیز کوتاه مدت و کم تأثیر می‌باشد و چه بسا «حبط» ‌گردد

اگر در خصوص «عمل صالح» به قرآن و احادیث مراجعه کنیم، مشهود می‌گردد که بیشتر راجع به شخص (فاعل)، سخن رفته است نه عمل یا کاری (فعلی) معین، تحت عنوان عمل صالح. چرا که از اصلی‌ترین شاخصه‌های عمل صالح، هدف و نیّت فاعل است
به عنوان مثال،اگر بپرسید: آیا نماز، تلاوت قرآن، صدقه دادن به مستمند و ...، عمل صالح است یا خیر؟ پاسخ این است که اگر فاعل این کارها را به قصد قربت انجام دهد خیر است، وگرنه می‌تواند شر نیز باشد و جز بر خسران نیافزاید. اگر این کارها برای ریا و مردم فریبی انجام شود که خیر نیست.




ايت الله مصباح يزدي

******
حمید مغربی ارسال شده: 1395/10/04 10:07:41 ب.ظ
 
عمل صالح بهترین عمل هر کس در شرایطی که دارد فقط کار خوب و درست نیست
حسنات الابرار سیئات المقربین

عمل حسنه با عمل صالح متفاوت است

هر عمل حسنه یا عمل صالح حسن فعلی و فاعلی باید داشته باشد ولی همان طور که ایمان درجات گوناگون دارد عمل هم درجات گوناگون دارد
روایات حسنات الابرار سیئات المقربین یادتان نرود

قدرت گرفته از YAF 1.9.6.1 | YAF © 2003-2024, Yet Another Forum.NET
این صفحه در مدت زمان 0.130 ثانیه ایجاد شد.