رتبه: Advanced Member
گروه ها: Moderator, Administrators, member
تاریخ عضویت: 1390/03/24
ارسالها: 1,741
تشکرها: 4 بار
29 تشکر دریافتی در 29 ارسال
|
غلو یعنی چه؟مصادیق غلو چیست؟ یکی از آیات قران که لفظ غلو در ان بکاررفته،آیه 171 سوره نسا است.
یا أَهْلَ الْکِتابِ لا تَغْلُوا فِی دِینِکُمْ وَ لا تَقُولُوا عَلَی اللّهِ إِلاَّ الْحَقَّ إِنَّمَا الْمَسِیحُ عِیسَی ابْنُ مَرْیَمَ رَسُولُ اللّهِ وَ کَلِمَتُهُ أَلْقاها إِلی مَرْیَمَ وَ رُوحٌ مِنْهُ فَآمِنُوا بِاللّهِ وَ رُسُلِهِ وَ لا تَقُولُوا ثَلاثَهٌ انْتَهُوا خَیْراً لَکُمْ إِنَّمَا اللّهُ إِلهٌ واحِدٌ سُبْحانَهُ أَنْ یَکُونَ لَهُ وَلَدٌ لَهُ ما فِی السَّماواتِ وَ ما فِی الْأَرْضِ وَ کَفی بِاللّهِ وَکِیلاً«171»
ای اهل کتاب! در دین خود غلوّ نکنید و جز حقّ،به خداوند نسبتی ندهید.همانا مسیح، عیسی پسر مریم،فرستاده ی خداوند و کلمه ی اوست که به مریم القا نمود و روحی است از جانب او.پس به خداوند و پیامبرانش ایمان آورید،و به تثلیث قائل نشوید.(از این حرف)دست بردارید که به نفع شماست.جز این نیست که اللّه خدایی است یکتا،و از اینکه فرزندی داشته باشد منزّه است.آنچه در آسمان ها و آنچه در زمین است از آن اوست و خدا برای تدبیر و سرپرستی هستی کافی است.
در تفسیر نور در ذیل این آیه چنین آمده است:
* "در روایات،به غلوّ کنندگان نفرین شده و آنان از بدترین اقسام کفّار و مشرکان به شمار آمده اند.[70]
-غلوّ نشانه ی تعصّب نابجا است و در همه ی ادیان ممنوع می باشد.یهود، «عُزیر»را فرزند خدا می دانستند و مسیحیان«عیسی»را. «لا تَغْلُوا فِی دِینِکُمْ»
-یکی از آفات ادیان آسمانی،غلوّ درباره رهبران دینی است. «لا تَغْلُوا فِی دِینِکُمْ»
-میانه روی و اعتدال در همه جا لازم است و عشق به اولیای خدا نباید سر از غلوّ درآورد. «لا تَغْلُوا فِی دِینِکُمْ»
-غلوّ کردن درباره ی انسان ها،گرچه پیامبر باشند،توهین به خداوند و نسبت ناروا دادن به اوست. «لا تَقُولُوا عَلَی اللّهِ إِلاَّ الْحَقَّ»"
🔹مسأله «غلوّ» در باره پیشوایان، یکی از مهمترین سر چشمه های انحراف در ادیان آسمانی بوده است، به همین جهت اسلام در باره #غلات سختگیری شدیدی کرده و در کتب «عقاید» و «فقه» غلات از بدترین کفار معرفی شده اند
📚تفسير نمونه
🔹#غلّو، نوعي گزافه‌گويي و تجاوز از حدّ مي‌باشد كه #آفت احساسات ديني محسوب مي‌گردد. از جمله، پسر خدا ناميدن عيسي كه شرك مسلّم است. اين آفت البته انحصار به مسيحيان ندارد، بلكه مسلمانان بسياري را نيز با شخص‌پرستي‌ها و گزافه‌گويي‌ها به اختلاف و تفرقه و دوري از توحيد مبتلا ساخته است.
پسرِ خدا ناميدن عيسي مسيح در انجيل، همچون عبد خدا خواندن پيامبر اسلام در قرآن است، پسران در گذشته تابع مطلق پدران، و بندگان مطيع مطلق اربابان خود بودند. همچنانكه قرآن همة بندگان را به عبادت و عبد خدا شدن فرا مي‌خواند، در انجيل نيز همة مسيحيان به پسر خدا شدن دعوت گشته‌اند
(انجيل متي، باب 5، شماره‌هاي 44 و 45 و شمارة سيمان 8 و 9).
📚تفسير بازرگان
در تفسیر فرقان نیز این گونه امده است:
"آيه 171 ـ "لا تغلوا فى دينكُم" غلّو دور شدن از حق است، چه به افراط و چه تفريط و مراد از غلوّ در اين آيه هم افراط در حق مى باشد كه همان عقيده تثليث و يا توحيد و تثنيه الوهيت در مسيح(عليه السلام) است و هم در مقابلش تفريط يهوديان كه حضرت عيسى(عليها السلام)را ـ عوذاً بالله ـ زنازاده مى دانند
و اصولا هر نوع غلوِّى در دين، چه اصلى و چه فرعى، چه عقيدتى و چه احكامى چه افراط يا تفريطش حرام است.
کلمات کلیدی:غلو غالی افراط عیسی پیامبر ویرایش بوسیله کاربر 1402/11/12 10:11:00 ق.ظ
| دلیل ویرایش: edit
|
|
|
|
|
|
رتبه: Advanced Member
گروه ها: Moderator, member تاریخ عضویت: 1394/12/17 ارسالها: 651 ![Iran (Islamic Republic Of)]( "Iran (Islamic Republic Of)") تشکرها: 7 بار
31 تشکر دریافتی در 31 ارسال
|
غلو، خرافه پرستی مهلک
قسمت اول
✳️ مراد از غلو، افراط، بالابردن، و تجاوز از حد است. گاهی غلو برای تملق و چاپلوسی و به جهت تحکیم جایگاه و موقعیت خود نزد صاحب منصبان صورت می گیرد .
🔹در مقابل غلو در روایات اسلامی واژه تقصیر به کار رفته است که به معنای پایین آوردن کسی یا چیزی از حد و اندازه خود است .
🔸با توجه به معنایی که در باره خرافه گفته شد، غلو را می توان به معنایی نوعی خرافه به حساب آورد چرا که سخن و اعتقادی بی دلیل و نا معقول است.
✅ غلو در قرآن
جالب این است که قرآن کریم در باره خرافات سخن گفته اما واژه خرافات را بکار نبرده است. اما کلمه «غلو» چهار بار در قرآن استعمال شده، ولی تنها دو بار آن به معنای مصطلح، یعنی بالا بری بی حد و بی جا، آنهم در حوزه عقاید_دینی و خطاب به اهل کتاب است.⬅️
یکی در سوره نساء خطاب به عیسویان : «یا أَهْلَ الْکِتابِ لا تَغْلُوا فِی دِینِکُمْ وَ لا تَقُولُوا عَلَى اللَّهِ إِلاَّ الْحَقَّ إِنَّمَا الْمَسِیحُ عِیسَى ابْنُ مَرْیَمَ رَسُولُ اللَّهِ وَ کَلِمَتُهُ أَلْقاها إِلى مَرْیَمَ وَ رُوحٌ مِنْهُ» (نساء/۱۷۱).
👈 اى اهل کتاب، در دین خود غلوّ مکنید، و در باره خدا جز [سخنِ] درست مگویید. مسیح، عیسى بن مریم، فقط پیامبر خدا و کلمه اوست که آن را به سوى مریم افکنده و روحى از جانب اوست.
⬅️و دیگری در سوره مائده : «قُلْ یا أَهْلَ الْکِتابِ لا تَغْلُوا فِی دِینِکُمْ غَیْرَ الْحَقِّ وَ لا تَتَّبِعُوا أَهْواءَ قَوْمٍ قَدْ ضَلُّوا مِنْ قَبْلُ وَ أَضَلُّوا کَثِیراً وَ ضَلُّوا عَنْ سَواءِ السَّبِیلِ» (مائده/۷۷).
👈 بگو: اى اهل کتاب، در دین خود بناحق گزافه گویى نکنید، و از پى هوسهاى گروهى که پیش از این گمراه گشتند و بسیارى [از مردم] را گمراه کردند و [خود] از راه راست منحرف شدند، نروید.
🔹محور مشترک این دو آیه، بالا بردن از حد واقعیت، گزافه گویی و سخن درست نگفتن در حوزه عقاید دینی است. بنا بر این گاهی خرافه_گرایی همان گزافه گویی و سخن ناروا است.
🔹ائمه اطهار(ع) بر این نکته تاکید کرده اند که غلو یا تقصیر درباره آنان گمراهی محض است:«هَلَکَ فِیَّ رَجُلان: مُحبٌ غال و مُبغضٌ قال»(نهج البلاغه، حکمت ۱۰۹). دو گروه در باره ما نابود شدند، دوستی که زیاده روی کند و دشمنی که بیهوده سخن بگوید. و نیز فرموده اند: «ایّاکم و الغلو فینا»(آمدی، غررالحکم، ج۲، ص۳۲۴) از غلو درباره ما پرهیز کنید.
🤔راستی چه چیزی موجب هلاکت در دین می شود؟ آن جایی که زیاده روی به بی منطقی، استهزاء در دین، رفتارهای افراطی، و دوری از توحید کشانده شود.
✅بنابراین غلو از مصادیق بارز خرافه است و مطابق روایات و آیات با حق و حقیقت سنخیتی ندارد و بدعت و باطل است.
نویسنده : استاد سید محمد علی ایازی
|
|
|
|
|
|
رتبه: Advanced Member
گروه ها: Moderator, member تاریخ عضویت: 1394/12/17 ارسالها: 651 ![Iran (Islamic Republic Of)]( "Iran (Islamic Republic Of)") تشکرها: 7 بار
31 تشکر دریافتی در 31 ارسال
|
غلو، خرافه پرستی مهلک
قسمت دوم :
✳️ مراتب غلو :
غلو را درجات و مراتبی است؛
👈 درجه ای از آن الوهیت دادن به اولیا و ائمه و یا بردن آنان به درجه پیامبر است.
👈 درجه دیگری از آن زیاده روی در دین است. اینکه دین را همه کاره و حلال همه مشکلات جامعه بدانیم و برای عقل و تجربه بشری و متخصصان چیزی قائل نشویم، نوعی غلو است. بدون شک دین قلمرویی دارد و برای برطرف کردن نیازهایی ارسال شده که بدون آن محقق نمی شود.
اگر جامعه ای که باید برای کارها به کارشناس و صاحب نظر مراجعه کند، یا در انجام کار به افکار عمومی توجه کند به جای آن همه این امور را از روحانیان یا متولیان دین بخواهد در واقع به گونه ای در جایگاه و مقام این افراد غلو کرده است.
✅ گاهی غلو در برخی از مراسم و اعمال دینی صورت می گیرد. یک مراسم مستحبی که وقت و موقع خاصی دارد و باید در روزهایی خاص برگزار شود جای همه چیز را می گیرد و به عملی هر روزی تبدیل می شود. هم جای عبادات دیگر را می گیرد و هم جای اعمال روزمره را.
⬅️ نمونه آن زیارت عاشورا یا مراسم عزاداری است که گاهی به صورتی عجیب و ناخوشایند در جامعه ما دیده می شود. کارمند اداره در ساعتی که باید پاسخگوی ارباب رجوع باشد به خواندن زیارت عاشورا می پردازد و اطفال خردسال به زور در سرما و گرما مجبور به شرکت در چنین مراسمی می شوند که نتیجه آن دل زدگی نسبت به دین است.
⬅️ یا اینکه چنان مراسم عزاداری و گریه همه زندگی را می گیرد که گویا همه زندگی غم و اندوه و گریه است. روشن است که اموری اینگونه چهره دین را مخدوش و زشت می گرداند.
🔹گاهی این غلو درباره مکان هایی است که اساسا سند و مدرک معتبری برای آنها وجود ندارد. امام زاده هایی که هر روز کشف می شوند و مردم به سوی آنها دعوت می شوند تا اعمالی را انجام دهند یا اماکنی مانند مسجد جمکران شهر قم که با اعمال غیر متعارفی که در آن صورت می گیرد اصل مهدویت و انتظار مخدوش می گرددو…
🔸باید این نکته را تذکر دهیم که کسی با خواندن نماز و اجتماع و حتی کارهایی که در روایات معتبر آمده، در این مسجد و یا هر مسجد دیگر که خصوصیتی هم ندارد، مخالف نیست. آنچه جای شگفتی دارد، تأکید های ویژه و ذکر قصه های شگفت انگیز و خواب های غیر مستند و مبالغه بیش از اندازه و مترتب کردن آثار بر این مسجد و خلاصه غلو و رواج خرافات است.
🔹نکته دیگر اینکه امور متعددی که درباره این مسجد صورت می گیرد مانند حرکت از راه های دور به قصد نماز و تشویق و ترویج بی اندازه و درست کردن دستگاه های عریض و طویل و برپا کردن اموری مانند: چاه عریضه، محراب ویژه، و آداب و رسوم خاص برای پرداخت نذورات، دلیل معتبر دینی ندارد.
✅ نمونه دیگر غلو، که از همه سخیف تر و مهلک تر است، اینکه در جامعه ما دیده می شود که کرامات و معجزات بسیار عجیب و شگفت آوری به انسان های عادی نسبت می دهند .
نویسنده : استاد سید محمد علی ایازیویرایش بوسیله کاربر 1397/03/07 04:25:28 ق.ظ
| دلیل ویرایش: مشخص نشده است
|
|
|
|
|
|
رتبه: Advanced Member
گروه ها: Moderator, member تاریخ عضویت: 1394/12/17 ارسالها: 651 ![Iran (Islamic Republic Of)]( "Iran (Islamic Republic Of)") تشکرها: 7 بار
31 تشکر دریافتی در 31 ارسال
|
راههای پیشگیری از گسترش خرافات :
قسمت اول :
✳️ رواج خرافات در جامعه بیماری است، بیماری که واگیر و خطرناک است و همواره رشد آن جامعه را تهدید می کند. یکی از روشهای درمان جامعه خرافات زده، پیشگیری و تمهید از غلطیدن مردم به سمت افراد شیاد و کلاهبردار و نشان دادن عیب و آفت آن است.
⬅️ نخستین مسئولیت متوجه اهل اندیشه و مصلحان جامعه و بویژه رهبران دینی است. نمی توان پذیرفت که دانایان نسبت به این بیماری خطرناک بی تفاوت باشند.
شأن عالمان دین شأن پیامبران است که با غلو و خرافات مبارزه می کرده و سکوت را روا نمی شمردند. در این زمینه در روایات رسیده از اهل_بیت با عنوان نفی بدعت ها، به این مسئولیت عالمان توجه داده شده است. زیرا بالابردن سطح دانش و آگاهی و توجه به عواقب سوء خرافات و غلو به روشهایی بر می گردد که به صورت بنیادی با این انحراف برخورد می شود.
✅ روش برخورد با خرافات و غلو :
🤔 آیا قرآن روش و مجرای خاصی در مبارزه با خرافات دارد، و ويژگي‌هاي طرح درست عقايد و رفتارهای منطقی و معقول و زدودن عقاید باطل درقرآن چیست؟
🔹در این زمینه قرآن کریم با روش پیشگیری، به مبارزه با عقاید سخیف از چند جهت گام برمی رود
1⃣ نهادینه شدن تدّبرو تفكردرعقاید .
2⃣ آزادی اندیشه .
3⃣ اهتمام به علم و دانش .
نویسنده : استاد سید محمد علی ایازی
|
|
|
|
|
|
رتبه: Advanced Member
گروه ها: Moderator, member تاریخ عضویت: 1394/12/17 ارسالها: 651 ![Iran (Islamic Republic Of)]( "Iran (Islamic Republic Of)") تشکرها: 7 بار
31 تشکر دریافتی در 31 ارسال
|
راههای پیشگیری از گسترش_خرافات :
قسمت دوم :
1⃣ نهادینه شدن تدّبرو تفكردرعقاید:
اصولا هرنظام فکری و طرحي در حوزه اعتقادات، بایداز مساله عقل آغاز شود. در زمینه تشخیص عقیده صحیح از غیر صحیح نیز این عقل است که به کمک انسان می آید و مرز میان حقیقت و خرافه را معین می کند.
هرچند گاه عقل خطا می کند، اما اگر عقل نباشد، وسیله تمییز میان حق و باطل، صحیح از خطا نیست، هرچند که روایت از معصوم رسیده باشد
👈چون تشخیص کلام معصوم و تصور درست از کلام ،وابسته به فهم کلام و بهره گیری از خرد است. و این خود دلیل برمرجعیت عقل است.
✅ علامه طباطبائي درباره اهمیت جایگاه عقل درعقاید قرآنی، چنين مي‌گويد:
اگرکتاب الهی را تفحص کامل کرده و درآیاتش دقت شود، شایدبیش از سیصد آیه وجود دارد که مردم را به تفکر، تذّکر وتعقّل دعوت کرده، و یا به پیامبر استدلالی را برای اثبات حقی و یا از بین بردن باطلی، آموخته است.👈 خداوند در قرآن حتی در یک آیه، بندگان خود را امر نفرموده که نفهمیده به خدا و یا هر چیزی که ازجانب اوست، ایمان آورند ویا راهی کورکورانه بپیمایند.. 🤔
⬅️ از سوی دیگر عقل، زبان مشترک همه انسانها است . اگر عقل نباشد، هیچ نقطه اتکایی برای سخن گفتن و مبادله کلام وجود ندارد.
✅ پس قوام انسان به انديشيدن است،
به همین دلیل به نظر می رسد که محور طرح قرآن درعقاید و جلوگیری از شکل گیری غلو و خرافات، و طرح عقاید و تصحیح و تثبیت آن دعوت به تدبر وتفکر است که خود نمونه ای از اهتمام قرآن به اندیشیدن است.
مثلاً فرموده :
1⃣ كِتابٌ أَنْزَلْناهُ إِلَيْكَ مُبارَكٌ لِيَدَّبَّرُوا آياتِهِ وَ لِيَتَذَكَّرَ أُولُوا الْأَلْبابِ. (ص /29). (اين) كتابي مبارك است كه آن را به سوي تو نازل كرده‌ايم تا درباره آن بينديشيد، و خردمندان پند گيرند.
2⃣ وَ أَنْزَلْنا إِلَيْكَ الذِّكْرَ لِتُبَيِّنَ لِلنَّاسِ ما نُزِّلَ إِلَيْهِمْ وَ لَعَلَّهُمْ يَتَفَكَّرُونَ. (النحل/44). و اين قرآن را به سوي تو فرود آورديم، تا براي مردم آنچه را به سوي ايشان نازل شده است توضيح دهي، و اميد كه آنان بينديشند.
3⃣... كَذلِكَ يُبَيِّنُ اللَّهُ لَكُمُ الآْياتِ لَعَلَّكُمْ تَتَفَكَّرُونَ (البقره/، 219). اين گونه، خداوند آيات (خود را) براي شما روشن مي‌گرداند، باشد كه در (كار) دنيا و آخرت بينديشيد.
🔸همگي اين آيات، ما را تشويق به تدبر در كتاب خود مي‌كند و از ما مي‌خواهد تنها قرآن را نخوانيم، بلكه بينديشيم و از آن براي توسعه فكر و فهم خود در انتخاب بهترین ها استمداد كنيم.
نویسنده : استاد سید محمد علی ایازی
|
|
|
|
|
|
رتبه: Advanced Member
گروه ها: Moderator, Administrators, member
تاریخ عضویت: 1390/03/24
ارسالها: 1,741
تشکرها: 4 بار
29 تشکر دریافتی در 29 ارسال
|
💬غلو در غلو
🔸پدیدارشناسی غلو
🔸مذمت غالیان
🔹غلو به معنای از حد گذشتن، تجاوز و مبالغه آمده است و چنانچه در مورد انسانها به کار رود، به معنای زیاده‌روی در قدر و منزلت آنان است. (تاج العروس، ج 10، ص 269؛ المفردات، ص 377؛ لسان العرب، ج 15، ص 131 - 133؛ قاموس المحیط، ج 4، ص 371).
سابقه غالیان به پیش از اسلام بازمی‌گردد؛ چنان‌که گروهی از یهودیان، عزیر(ع) را پسر خدا دانسته یا برخی از مسیحیان، مسیح(ع) را پسر خدا و گروهی او را خدا معرفی می‌کردند. این زیاده‌روی در اعتقاد به‌شدت در قرآن کریم مورد انتقاد قرار گرفته و مورد سرزنش واقع شده است: «ای اهل کتاب! در دین خود، غلو نکنید و درباره خدا، غیر از حق نگویید. مسیح عیسی بن مریم فقط فرستاده خدا و کلمه (و مخلوق) اوست که او را به مریم القا نمود و روحی از طرف او بود»
پس از ظهور اسلام در میان مسلمانان نیز فرقه‌هایی پدید آمدند که نسبت به پیامبر(ص) و اولیای دین اعتقاداتی اغراق‌آمیز در پیش گرفتند و صفاتی ربوبی و فرابشری برای آنان قائل شدند.
علامه مجلسی(ره) مظاهر غلوّ را در اعتقاد به امور زیر دانسته است: «۱- الوهیّت پیامبر و ائمه (ع)، ۲- شریک بودن با خداوند در معبودیت یا خالقیت و یا رازقیت، ۳- حلول خداوند در آنها یا اتحاد خداوند با آنان، ۴- آگاهی آنان از غیب بدون وحی و الهام الهی، ۵- اعتقاد به نبوت درباره ائمه طاهرین (ع)، ۶- تناسخ ارواح ائمه در بدنهای یکدیگر، ۷- عدم لزوم اطاعت خداوند و ترک معصیت الهی به دلیل معرفت آنان.» (بحارالانوار،ج۲۵،ص۲۶۵)
هرچند غالیان مسلمان تنها از میان شیعیان نیستند و گروهی از اهل سنت نیز نسبت به بزرگان خود به همین شیوه تمسک کرده‌اند، اما غالیان منتسب به شیعه به‌شدت از سوی امامان(ع) نکوهش شدند و از جامعه شیعی طرد شدند.
از پیامبراکرم (ص) نقل شده است که فرمود: «مرا بالاتر از حقّم قرار ندهید؛ چرا که خداوند، قبل از اینکه مرا پیغمبر گرداند، بنده خودش قرار داد» و از امیرالمومنین(ع) روایت شده است: «بر حذر باشید از زیاده‌روی. نخست بگویید ما بندگان و پرورش یافتگان خداییم، سپس هر چه می‌خواهید در مدح و فضلیت ما بگویید.»
و مطابق روایتی دیگر فرمود: «خدایا من از غالیان بیزاری می‌جویم همان‌گونه که عیسی بن مریم از نصاری بیزاری جست. خدایا آنان را خوار گردان و هیچ‌یک از آنان را یاری مرسان.»
همچنین از امام سجاد(ع) روایت شده است که فرمود: «خدا از رحمت خویش دور کند کسی را که به ما دروغ ببندد. به خدا قسم امیرالمؤمنین علی علیه‌السلام عبد صالح خداوند و برادر رسول خدا بود و با طاعت و عبادت به مقامات بلند خود رسید. خود رسول خدا هم با اطاعت از خدا به کرامات الهی رسید.» در حدیثی دیگر از معصوم (ع) نقل شده است که فرمود: « برای جوانانتان از غالیان بترسید که (عقاید) آنان را فاسد نکنند. غالیان بدترین آفریده‌های خدایند. بزرگی خدا را کوچک شمرده و برای بندگان خدا ادعای ربوبیت می‌کنند.» غالیان نزد علمای شیعه و سنی، کافر و از اسلام خارج دانسته شده‌اند. (تصحیح الاعتقاد،ص ۱۰۹؛ بحارالانوار، ج۲۵، ص۳۴۶)
🔹نکته حائز اهمیت این که نباید پیرامون غلو به بیراهه رفت و غلوی دیگر کرد و شیوه‌ای اغراق‌آمیز در پیش گرفت. به عنوان مثال اعتقاد به علم غیب غیرذاتی برای برخی از اولیای خاص الهی یا انجام معجزات و کرامات توسط آنان غلو نیست. در قرآن کریم درباره برخی از اولیای خدا که پیامبر نبوده‌اند کراماتی نقل شده است؛ از جمله درباره مریم(ع) در سوره آل عمران، آیه۳۷؛ و آصف بن برخیا در سوره نمل، آیه۴۰.
آیت‌الله منتظری در این باره نوشته‌اند: «ائمه اطهار (ع) دارای مقامات و مراتبی از علم و ایمان هستند که برای افراد عادی قابل درک نمی‌باشد و لذا در زمان ائمه اطهار (ع) و کمی بعد از زمان ائمه(ع) بسیار شایع بوده که برخی از بزرگان اصحاب را به خاطر این که برخی مقامات را برای ائمه قایل بودند به غلو متهم می‌کردند.» (پاسخ به استفتای کتبی) ایشان به نقل از استاد خود، آیت الله العظمی بروجردی، علت این امر را اینگونه بیان می‌کنند: «این بدان علت بود که بعضی از شیعیان به خاطر قصور فکریشان در اعتقادات، به کسانی که عقاید کامله‌ای نسبت به ائمه اطهار(ع) داشتند، نسبت غلو و افراط می‌دادند.» ( البدرالزاهر، ص۲۹۱)
همین امر موجب شد که برخی از اجله روات احادیث تنها به این خاطر که روایتی را در بیان فضائل اهل بیت نقل کرده بودند و مفاد آن خارج از درک عده‌ای بود، رمی به غلو و ضعیف شمرده شدند. جالب این که در دوره‌های بعدی متن همین روایات عاری از شبهه غلو دانسته می‌شد، اما تنها به این علت که که راوی آن در کتب رجالی ضعیف شمرده شده، مورد پذیرش واقع نمی‌شد. درحقیقت دوری واضح صورت می‌پذیرفت: ابتدا عده‌ای راوی را به علت نقل روایتی که برایشان قابل درک نبود ضعیف می‌دانستند، سپس عده‌ای دیگر متن را به خاطر ضعف راوی غیرقابل پذیرش می‌دانستند.
نمونه آشکار این راویان محمدبن سنان است که دلیل ضعیف شمرده شدن وی در بسیاری از کتب رجالی، اتهام وی به غلو است. مرحوم مامقانی در تنقیح المقال درباره وی می‌نویسد: «بارها گفته‌ایم که اتهام غلو به راویان غیرقابل اعتماد است؛ زیرا آنچه امروزه در مورد مراتب و مقامات امامان (ع) ضروری مذهب به شمار می‌آید، در گذشته نزد عده‌ای غلو به‌شمار می‌آمده است.»
نکته دیگر این که برخی وهابیان، شیعیان را به خاطر اعتقادشان نسبت به علم غیب غیرذاتی عترت پیامبر (ع) متهم به غلو کرده کافر می‌خوانند، اما خود در کتب معتبرشان نسبت به برخی از صحابه – نظیر حذیفه و ابوسعید خدری که سابقه شرک و بت‌پرستی قبل از اسلام را داشته‌اند- همین ادعا را دارند. ( مسند احمد۲۵۴/۴؛ سنن ترمذی ۳۲۷/۳؛ مستدرک حاکم۵۰۵/۴)
و در جامع بخاری و جامع مسلم – معتبرترین کتب روایی اهل سنت- روایاتی نقل شده که بر محدث بودن عده‌ای از انسانها که پیامبر نبوده‌اند، دلالت دارد. (بخاری۲۹۵/۳، مسلم۱۸۶۴/۴)
به نظر می‌رسد برای دریافت میزان و سنجش در شناخت غلو، بهترین ابزار کتاب و سنت است که هردو با دلیل قطعی عقلی ثابت و پذیرفته شده‌اند؛ و با مراجعه به آنها می‌توان عقاید غلوآمیز و غیردینی را از اعتقادات اصیل بازشناخت.
محمدحسن موحدی ساوجی:https://ensani.ir/fa/art...D8%B1-%D8%BA%D9%84%D9%88ویرایش بوسیله کاربر 1402/06/26 11:00:31 ق.ظ
| دلیل ویرایش: edit
|
|
|
|
|
|
جهش به انجمن
شما مجاز به ارسال مطلب در این انجمن نمی باشید.
شما مجاز به ارسال پاسخ در این انجمن نمی باشید.
شما مجاز به حذف مطلب ارسالی خود در این انجمن نمی باشید.
شما مجاز به ویرایش مطلب ارسالی خود در این انجمن نمی باشید.
شما مجاز به ایجاد نظر سنجی در این انجمن نمی باشید.
شما مجاز به رای دادن در این انجمن نمی باشید.
