logo
پر بازدید ترین عناوین تالار از ابتدا: مطالب زیبا با آیات (تعداد مشاهده:175701)    ایه 59 سوره احزاب(حجاب):زنان مسلمان،جلباب(روپوش) رابه بدن خود نزدیک کنند تا مورد اذیت قرار نگیرند (تعداد مشاهده:138498)    آیا زنان کفار که به اسارت مسلمانان در می آیند بر مسلمانان حلال میشوند و زناشویی با آنها اشکال ندارد (تعداد مشاهده:129445)    اوقات نماز های یومیه در قران (تعداد مشاهده:94340)      پر بازدید ترین عناوین سه ماه گذشته: نهي تحريمي تدريجي شراب و علل حرمت مست‌كننده ها    وصیت در چه چیزهایی و برای چه کسانی؟    جلوگيري از تضييع حق مادي و معنوي مردم توسط متجاوز، از حرمت ماه‌ حرام بالاتر است.    قمار، پليد و شيطاني است. از ان اجتناب كنيد             

توجه

Icon
Error

ali Offline
#1 ارسال شده : 1403/02/22 08:00:42 ق.ظ
ali

رتبه: Advanced Member

گروه ها: Moderator, Administrators, member
تاریخ عضویت: 1390/03/24
ارسالها: 1,926

تشکرها: 4 بار
29 تشکر دریافتی در 29 ارسال


وَ إِذٰا نٰادَيْتُمْ إِلَى اَلصَّلاٰةِ اِتَّخَذُوهٰا هُزُواً وَ لَعِباً ذٰلِكَ بِأَنَّهُمْ قَوْمٌ لاٰ يَعْقِلُونَ سوره مائده ايه «58»
و هرگاه كه شما (به وسيله‌ى اذان، مردم را) به نماز فرامى‌خوانيد آن را به مسخره و بازى مى‌گيرند. اين به خاطر آن است كه آنان گروهى هستند كه نمى‌انديشند.

✳مراد از" ناديتم "اذانى است كه در اسلام قبل از هر نماز واجب يوميه تشريع شده است، و بطورى كه گفته مى‌شود جز در اين آيه در هيچ جاى ديگر قرآن، از اذان اسمى برده نشده است.
تفسير الميزان


✳كليساهاى نصارا با نواختن ناقوس و معبدهاى يهود با زدن بوق، پيروان خود را به نماز فرامى‌خوانند؛ امّا مسلمانان با صداى مؤذّن. اين مؤذن با گفتن جملاتى چون: اللّه اكبر، لا اله الّا اللّه، حيّ على الفلاح و حيّ على خير العمل، مسلمانان را به پيروى از دستور خدا و انجام دادن كار شايسته دعوت مى‌كند. برخى از اهل كتاب اين اذان و اين دعوت را مسخره مى‌كردند

ذٰلِكَ بِأَنَّهُمْ قَوْمٌ لاٰ يَعْقِلُونَ‌. مفسّران كه رازى و صاحب المنار از آن جمله‌اند مى‌گويند: مراد از جملۀ «لاٰ يَعْقِلُونَ‌» در آيه آن است كه آنان حقيقت اسلام را درك نمى‌كنند، وگرنه آن را به باد مسخره نمى‌گيرند؛ لكن به عقيدۀ ما، كافران اسلام را شناخته و اهداف آن را دريافته‌اند. اساسا كسانى كه با اسلام مى‌جنگند، بدان جهت است كه منافع و امتيازات خود را در خطر مى‌بينند؛ چرا كه آنها فهميده‌اند كه اسلام، انقلابى است بر ضدّ استبداد و استثمار و فقر و عقب‌ماندگى و بر ضدّ تقسيم مردم به ارباب و برده و نيز اسلام جز خدمت به مردم و كار براى مصلحت و منفعت آنان، چيزى ديگر را سبب برترى آفريده‌اى بر آفريدۀ ديگر نمى‌داند. اين است گناه اسلام در نزد آنان و به‌همين‌جهت با تمام امكانات خود با آن به ستيز برمى‌خيزند و حتّى تمسخرش مى‌كنند.

اين دعوت اسلام در كامل‌ترين معنايش در صداى مؤذّن تجلّى مى‌يابد كه فرياد مى‌زند: اللّه اكبر... و لااله‌الاّاللّه؛ زيرا معناى اللّه اكبر آن است كه جز خدا چيزى بزرگ و باعظمت نيست و معناى لااله‌الاّاللّه آن است كه مال و مقام و نسب، خدايانى نيستند كه بايد آنها را پرستيد و نيرويى به شمار نمى‌روند كه سر تعظيم در برابر آنها فرود آورد، بلكه تنها در برابر حق بايد خاضع و فروتن بود و در اين جهت همگى يكسانند و در روى زمين هيچ‌كس - هركه باشد - حق ندارد مزاحم آزادى ديگران شود و همين گناه اسلام براى سرسخت‌ترين دشمنان آن بسنده است


تفسير كاشف

در شأن نزول آيه آمده است كه جمعى از يهود و بعضى از مسيحيان، صداى مؤذّن را كه مى‌شنيدند و يا قيام مسلمانان را به نماز مى‌ديدند، آنان مسخره و استهزا مى‌كردند.


- نماز، چهره و مظهر دين است. (در آيه‌ى قبل، استهزاى دين مطرح شد و در اين آيه استهزاى نماز، يعنى نماز سيماى دين است) اِتَّخَذُوا دِينَكُمْ هُزُواً ... وَ إِذٰا نٰادَيْتُمْ إِلَى اَلصَّلاٰةِ اِتَّخَذُوهٰا هُزُواً

- براى نماز، بايد ندا سر داد تا همه جمع شوند. «نٰادَيْتُمْ‌» (نماز بايد علنى باشد)

تفسير نور


كلمات كليدي: نماز اذان
ali Offline
#2 ارسال شده : 1403/02/29 08:30:48 ق.ظ
ali

رتبه: Advanced Member

گروه ها: Moderator, Administrators, member
تاریخ عضویت: 1390/03/24
ارسالها: 1,926

تشکرها: 4 بار
29 تشکر دریافتی در 29 ارسال
اذان شعار بزرگ اسلام
هر ملتى در هر عصر و زمانى براى برانگيختن عواطف و احساسات افراد خود و دعوت آنها به وظائف فردى و اجتماعى شعارى داشته است و اين موضوع در دنياى امروز به صورت گسترده‌ترى ديده مى‌شود. مسيحيان در گذشته و امروز با نواختن صداى ناموزون ناقوس پيروان خود را به كليسا دعوت مى‌كنند،

ولى در اسلام براى اين دعوت از شعار اذان استفاده مى‌شود، كه به مراتب رساتر و مؤثرتر است، جذابيت و كشش اين شعار اسلامى به قدرى است كه بقول نويسنده" تفسير المنار "،بعضى از مسيحيان متعصب هنگامى كه اذان اسلامى را مى‌شنوند، به عمق و عظمت تاثير آن در روحيه شنوندگان اعتراف مى‌كنند. سپس نامبرده نقل مى‌كند كه در يكى از شهرهاى مصر جمعى از نصارى را ديده‌اند كه به هنگام اذان مسلمين اجتماع كرده تا اين نغمه آسمانى را بشنوند.

چه شعارى از اين رساتر كه با نام خداى بزرگ آغاز مى‌گردد و به وحدانيت و يگانگى آفريدگار جهان و گواهى به رسالت پيامبر او اوج ميگيرد و با دعوت به رستگارى و فلاح و عمل نيك و نماز و ياد خدا پايان مى‌پذيرد، از نام خدا" اللّٰه "شروع مى‌شود و با نام خدا" اللّٰه "پايان مى‌پذيرد، جمله‌ها موزون، عبارات كوتاه، محتويات روشن، مضمون سازنده و آگاه كننده است.

و لذا در روايات اسلامى روى مساله اذان گفتن تاكيد زيادى شده است در حديث معروفى از پيامبر ص نقل شده كه اذان‌گويان در روز رستاخيز از ديگران به اندازه يك سر و گردن بلندترند! اين بلندى در حقيقت همان بلندى مقام رهبرى و دعوت كردن ديگران به سوى خدا و به سوى عبادتى همچون نماز است.

صداى اذان كه به هنگام نماز در مواقع مختلف از ماذنه شهرهاى اسلامى طنين‌افكن مى‌شود، مانند نداى آزادى و نسيم حيات بخش استقلال و عظمت گوشهاى مسلمانان راستين را نوازش مى‌دهد و بر جان بدخواهان رعشه و اضطراب مى‌افكند، و يكى از رموز بقاى اسلام است، شاهد اين گفتار اعتراف صريح يكى از رجال معروف انگلستان است كه در برابر جمعى از مسيحيان چنين اظهار مى‌داشت:" تا هنگامى كه نام محمد در ماذنه‌ها بلند است و كعبه پابرجا است و قرآن رهنما و پيشواى مسلمانان است امكان ندارد پايه‌هاى سياست ما در سرزمينهاى اسلامى استوار و برقرار گردد "!

اذان از طريق وحى به پيغمبر ص رسيد.
در پاره‌اى از روايات كه از طرق اهل تسنن نقل شده مطالب شگفت - انگيزى در مورد تشريع اذان ديده مى‌شود كه با منطقهاى اسلامى سازگار نيست از جمله اينكه نقل كرده‌اند كه: پيامبر ص بدنبال درخواست اصحاب كه نشانه‌اى براى اعلام وقت نماز قرار داده شود با دوستان خود مشورت كرد، و هر كدام پيشنهادى از قبيل برافراشتن يك پرچم مخصوص، يا روشن كردن آتش، يا زدن ناقوس مطرح كردند، ولى پيامبر ص هيچكدام را نپذيرفت، تا اينكه" عبد اللّٰه بن زيد "و" عمر بن خطاب "در خواب ديدند كه شخصى به آنها دستور مى‌دهد براى اعلام وقت نماز اذان بگويند و اذان را به آنها ياد داد و پيامبر ص آن را پذيرفت . ولى اين روايت ساختگى و توهينى به مقام شامخ پيغمبر ص محسوب مى‌شود، كه بجاى تكيه بر وحى كردن، روى خوابهاى افراد تكيه كند و مبانى دستورات دين خود را بر خواب افراد قرار دهد،

بلكه همانطور كه در روايات اهل بيت ع وارد شده است اذان از طريق وحى به پيامبر ص تعليم داده شد. امام صادق ع مى‌فرمايد: هنگامى كه جبرئيل اذان را آورد، سر پيامبر ص بر دامان على ع بود، جبرئيل اذان و اقامه را به پيامبر ص تعليم داد، هنگامى كه پيامبر ص سر خود را برداشت، از على ع سؤال كرد آيا صداى اذان جبرئيل را شنيدى‌؟ عرض كرد: آرى. پيامبر ص بار ديگر پرسيد آيا آن را به خاطر سپردى‌؟ گفت: آرى، پيامبر ص فرمود: بلال را (كه صداى رسايى داشت) حاضر كن، و اذان و اقامه را به او تعليم ده، على ع بلال را حاضر كرد و اذان را به او تعليم داد .
براى توضيح بيشتر در اين زمينه مى‌توانيد به كتاب" النص و الاجتهاد" صفحه 128 مراجعه كنيد.

تفسير نمونه
کاربرانی که در حال مشاهده انجمن هستند
Guest
جهش به انجمن  
شما مجاز به ارسال مطلب در این انجمن نمی باشید.
شما مجاز به ارسال پاسخ در این انجمن نمی باشید.
شما مجاز به حذف مطلب ارسالی خود در این انجمن نمی باشید.
شما مجاز به ویرایش مطلب ارسالی خود در این انجمن نمی باشید.
شما مجاز به ایجاد نظر سنجی در این انجمن نمی باشید.
شما مجاز به رای دادن در این انجمن نمی باشید.

قدرت گرفته از YAF 1.9.6.1 | YAF © 2003-2024, Yet Another Forum.NET
این صفحه در مدت زمان 0.127 ثانیه ایجاد شد.