ايات 6-8 سوره احزاب:پیامبر به مومنان از خودشان سزاوارتر است وهمسرانش،مادران امت اند. - میثاق خدا از انبیا برای ارزیابی صادقین به عهد انتخابها

عنوان عنوان

admin1		#1 ارسال شده : 1390/08/16 10:51:29 ب.ظ
رتبه: Advanced Member گروه ها: member, Administrators تاریخ عضویت: 1390/02/14 ارسالها: 199 8 تشکر دریافتی در 7 ارسال		النَّبِيُّ أَوْلَى بِالْمُؤْمِنِينَ مِنْ أَنفُسِهِمْ وَأَزْوَاجُهُ أُمَّهَاتُهُمْ وَأُوْلُو الْأَرْحَامِ بَعْضُهُمْ أَوْلَى بِبَعْضٍ فِي كِتَابِ اللَّهِ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ وَالْمُهَاجِرِينَ إِلَّا أَن تَفْعَلُوا إِلَى أَوْلِيَائِكُم مَّعْرُوفًا كَانَ ذَلِكَ فِي الْكِتَابِ مَسْطُورًا ﴿۶﴾ وَإِذْ أَخَذْنَا مِنَ النَّبِيِّينَ مِيثَاقَهُمْ وَمِنكَ وَمِن نُّوحٍ وَإِبْرَاهِيمَ وَمُوسَى وَعِيسَى ابْنِ مَرْيَمَ وَأَخَذْنَا مِنْهُم مِّيثَاقًا غَلِيظًا ﴿۷﴾ لِيَسْأَلَ الصَّادِقِينَ عَن صِدْقِهِمْ وَأَعَدَّ لِلْكَافِرِينَ عَذَابًا أَلِيمًا ﴿۸﴾ پيامبر به مؤمنان از خودشان سزاوارتر [و نزديكتر] است و همسرانش مادران ايشانند و خويشاوندان [طبق] كتاب خدا بعضى [نسبت] به بعضى اولويت دارند [و] بر مؤمنان و مهاجران [مقدمند] مگر آنكه بخواهيد به دوستان [مؤمن] خود [وصيت ‏يا] احسانى كنيد و اين در كتاب [خدا] نگاشته شده است (۶) و [ياد كن] هنگامى را كه از پيامبران پيمان گرفتيم و از تو و از نوح و ابراهيم و موسى و عيسى پسر مريم و از [همه] آنان پيمانى استوار گرفتيم (۷) تا راستان را از صدقشان باز پرسد و براى كافران عذابى دردناك آماده كرده است (۸) کلمات کلیدی:اولی،ازواج،مادران امت،میثاق،رسول ویرایش بوسیله کاربر 1395/07/08 07:07:18 ب.ظ  | دلیل ویرایش: edit
		مدیر تالار
پروفايل كاربر نمايش تمام ارسالهاي كاربر نمایش قدردانی ها

rahmat		#2 ارسال شده : 1390/08/22 01:11:51 ق.ظ
رتبه: Advanced Member گروه ها: students, member تاریخ عضویت: 1390/03/01 ارسالها: 38 4 تشکر دریافتی در 3 ارسال		علامه طباطبايي درتفسير الميزان در مورد دو جمله نخست ايه 6 اين چنين نظر داده است: انفس مؤمنين ، يعنى خود مؤمنين، و بنابراين، معناى اولى بودن رسول خدا (صلى الله عليه و آله و سلم) به مؤمنين از خود مؤمنين اين است كه آن جناب اختياردارتر نسبت به مؤمنين است از خود مؤمنين، و معناى اولويت اين است كه فرد مسلمان هر جا امر را دائر ديد بين حفظ منافع رسول خدا (صلى الله عليه و آله و سلم) و حفظ منافع خودش، بايد منافع رسول خدا (صلى الله عليه و آله و سلم) را مقدم بدارد. و بنابراين معناى آيه اين مى شود كه مومن هر حق و منافعى كه براى خودش قائل است، اگر حفظ جان خويش است و اگر دوست داشتن خودش است، و اگر براى خود حرمتى قائل است، و اگر استجابت دعوت است، و اگر به كار بردن اراده خويش است، هر چه باشد، رسول خدا (صلى الله عليه و آله و سلم) مقدم بر او است، يعنى هر جا كه امر دائر شد بين حفظ جان رسول خدا (صلى الله عليه و آله و سلم)، يا جان خودش، يا بين دوست داشتن رسول خدا (صلى الله عليه و آله و سلم)، يا دوست داشتن خودش، و همچنين ساير موارد ديگر، جانب رسول خدا (صلى الله عليه و آله و سلم) را بر جانب خود ترجيح دهد. در نتيجه، اگر در هنگام خطر، جان رسول خدا (صلى الله عليه و آله و سلم) در مخاطره قرار گيرد، يك فرد مسلمان موظف است كه با جان خود سپر بلاى آن جناب شود و خود را فدايش كند. و همچنين در تمامى امور دنيا و دين، رسول خدا (صلى الله عليه و آله و سلم) اولى و اختياردارتر است، و اينكه گفتيم در تمامى امور دنيا و دين، به خاطر اطلاقى است كه در جمله النبى اولى بالمؤمنين من انفسهم هست و ازواجه امهاتهم - اينكه زنان رسول خدا (صلى الله عليه و آله و سلم) مادران امتند، حكمى است شرعى و مخصوص به آن جناب، و معنايش اين است كه همانطور كه احترام مادر، بر هر مسلمان واجب، و ازدواج با او حرام است، همچنين احترام همسران رسول خدا (صلى الله عليه و آله و سلم) بر همه آنان واجب، و ازدواج با آنان بر همه حرام است، و در آيات بعد به مساله حرمت نكاح با آنان تصريح نموده و مى فرمايد و لا ان تنكحوا ازواجه من بعده ابدا. پس تشبيه همسران رسول خدا (صلى الله عليه و آله و سلم) به مادران، تشبيه در بعضى از آثار مادرى است، نه همه آنها،
پروفايل كاربر نمايش تمام ارسالهاي كاربر نمایش قدردانی ها

rahim		#3 ارسال شده : 1390/09/06 10:16:45 ق.ظ
رتبه: Advanced Member گروه ها: member تاریخ عضویت: 1390/03/04 ارسالها: 134 5 تشکر دریافتی در 4 ارسال		خلاصه نظر تفسير الميزان در مورد ايات 7و8 آيه 7 هر چند بيان نكرده كه آن عهد و ميثاقى كه از انبياء گرفته شده چيست، و تنها اشاره اى دارد به اينكه عهد مزبور چيزيست مربوط به پست نبوت، ليكن ممكن است از آيه ديگرى از سوره آل عمران استفاده كرد كه آن ميثاق عبارت است از وحدت كلمه در دين و اختلاف نكردن در آن، همچنان كه آيه (ان هذه امتكم امه واحده و انا ربكم فاعبدون ) و آيه (شرع لكم من الدين ما وصى به نوحا و الذى اوحينا اليك و ما وصينا به ابراهيم و موسى و عيسى ان اقيموا الدين و لا تتفرقوا فيه ) نيز بدان اشاره نموده است. در اين آيه (نبيين ) را به لفظ عام آورد، تا شامل همه شود، آنگاه از بين همه آنان پنج نفر را با اسم ذكر كرده، و به عموم انبياء عطف كرده، فرموده : از تو و از نوح و ابراهيم و موسى و عيسى بن مريم، و معناى عطف اين پنج نفر به عموم انبياء اين است كه ايشان را به خاطر خصوصياتى كه دارند از بين انبياء بيرون كرده و به خصوص ذكر نموده است، پس گويا فرموده : و چون از شما پنج نفر و از ساير انبياء ميثاق گرفتيم، چنين و چنان شد. و اگر به اين اسلوب، اين پنج نفر را اختصاص به ذكر داد، تنها به منظور تعظيم و احترام ايشان است، چون شأنى عظيم و مقامى رفيع داشتند، براى اينكه اولوالعزم و صاحب شريعت و داراى كتاب بودند، و به همين ملاك بود كه چهار نفر از ايشان را به ترتيب عصرشان ذكر كرد، ولى رسول خدا (صلى الله عليه و آله و سلم) را بر آنان مقدم داشت، با اينكه آن جناب از لحاظ عصر آخرين ايشان بود، براى اينكه آن جناب برترى و شرافت و تقدم بر همه آنان دارد. معناى سوال از صادقان از صدقشان، اين است كه صدق باطنى خود را اظهار كنند، و در مرحله گفتار و كردار آن را نمايش دهند، و خلاصه در دنيا عمل صالح كنند، (چون عمل صالح مساوى است با تطابق گفتار و كردار با صدق باطنى در آيه اولى فرموده از انبياء ميثاقى محكم گرفتيم، و در آيه دومى فرموده تا از صادقان بخواهد كه صدق خود را نشان دهند، تا در دنيا گفتار و كردارشان از ميثاق ازلى حكايت كند و آن را نشان دهد). و چون در آيه دوم خصوص انبياء (عليهم السلام) مورد گفتار قرار نگرفته اند، بلكه عنوانى كلى يعنى صادقان مورد كلام واقع شده اند، لذا سرانجام كفار را هم با اينكه از انبياء نيستند بيان فرموده، پس گويا فرموده : ما از انبياء ميثاقى غليظ گرفتيم، مبنى بر اينكه بر دين واحد متفق الكلمه باشند و همان را تبليغ كنند، تا در نتيجه خداى تعالى با تكليف و هدايت خود از صادقان بخواهد كه عمل و گفتارشان نمايانگر آن ميثاق باشد، از ايشان صدق در اعتقاد و عمل را مطالبه كند، انبياء هم همين كار را كردند، و خداوند پاداشى براى آنان مقدر فرمود، و براى كافران عذابى دردناك آماده كرده. ویرایش بوسیله کاربر 1399/08/16 04:48:25 ب.ظ  | دلیل ویرایش: edit
پروفايل كاربر نمايش تمام ارسالهاي كاربر نمایش قدردانی ها

موسوی		#4 ارسال شده : 1395/06/22 02:14:50 ب.ظ
رتبه: Guest گروه ها: Guests تاریخ عضویت: 1391/10/20 ارسالها: 807 17 تشکر دریافتی در 16 ارسال		در پاسخ به این سئوال که در آیه 6 آیا پیامبر برای هر فرد نسبت به سایر مومنان اولویت دارد یا برای هر فرد نسبت به خودش (با توجه به اینکه متن ایه هر دو مفهوم را بر میتابد)باید گفت: النبي اولی بالمؤمنين من انفسهم با توجه به بافت متنی، در صدد بیان انواع خاص از روابط جاری در جامعه مسلمانان است. با عنایت به نفی و انکار برخی روابط جعلی و غیرطبیعی در آیات قبل (و ما جعل ازواجکم اللائی تظاهرون منهن امهاتکم و ما جعل ادعيائكم ابنائكم) که به تبع این نفی، پیامدهای حقوقی هم از آنها نفی می شود، این پرسش پیش می آید که تکلیف سایر نسبت های جعلی و قراردادی چیست، رابطه مسلمین با پیامبر و با همسرانش مثل رابطه با دیگر مردان و زنان مؤمن است؟ رابطه دوستی چه؟ آیا آن هم مردود است؟ النبی اولی... بخش نخست سوال را پاسخ می دهد و "اولوا الارحام بعضهم اولی ببعض..." بخش دوم را. پس آیه النبی اولی بالمؤمنين من انفسهم، رابطه نبی با مومنان را رابطه خاصی تعریف می کند که با رابطه میان مومنان عادی متفاوت است. این رابطه شبیه رابطه پدر و فرزند است، لذا همسران پیامبر به منزله مادران مومنانند. همان معنایی که برای اولی بودن در "اولوا الارحام بعضهم اولي ببعض" دارید، در این جا هم صدق می کند. خویشان از غیرخویشان خصوصیت بیشتری دارند. اینجا هم می خواهد بگوید نبی رابطه ویژه ای با مومنان دارد که آن رابطه بین دیگر مومنان وجود ندارد. به بیان دیگر حق پیامبر بر مومنان، فراتر از حق مومنان بر یکدیگر است و قوانین خاصی بر رابطه میان نبی با مومنان حاکم است. چنان که ذوی الارحام میان خود رابطه ای دارند خاص تر از رابطه میان مهاجر و انصار یا همان مومنان با یکدیگر. این رابطه خاص پیامدهای حقوقی الزام آوری دارد مثل ارث که آن پیامدها بر رابطه عام مومنان با یکدیگر مترتب نمی شود. لذا انفسهم به معنای سائر المؤمنين است، نه خود آنها. ویرایش بوسیله کاربر 1395/06/22 02:24:52 ب.ظ  | دلیل ویرایش: edit

farhang		#5 ارسال شده : 1395/06/22 02:26:36 ب.ظ
رتبه: Advanced Member گروه ها: member, Administrators تاریخ عضویت: 1390/02/31 ارسالها: 1,036 47 تشکر دریافتی در 28 ارسال		سلام باتشكر اين ايه 6 مشخصا چه ولايتي يا چه اثار خاصي را براي پيامبر اثبات ميكند؟ براي ذي الارحام با شما موافقم.خود ايه مشخص كرده كه خويشاندان اولي هستند به ديگران و لذا ديگر برادران و خواهران ايماني ارث نمي برند. اما جمله النبي اولي بالمومنين ،چه حقي را براي پيامبر ايجاد ميكند.؟ جمله وازواجه امهاتهم هم با ايات بعدي سوره احزاب تفسير ميشود كه آثار اين مادري فقط منع ازدواج با مسلمان،است.
		سیدکاظم فرهنگ
پروفايل كاربر نمايش تمام ارسالهاي كاربر نمایش قدردانی ها

موسوی		#6 ارسال شده : 1395/06/22 02:30:15 ب.ظ
رتبه: Guest گروه ها: Guests تاریخ عضویت: 1391/10/20 ارسالها: 807 17 تشکر دریافتی در 16 ارسال		حق ابوت که نتیجه آن منع ازدواج با همسران اوست. حرمت ازدواج با همسر پیامبر، نتیجه رابطه ای است که بین ایشان و مومنان برقرار است. معلوم است که این رابطه از نوع طبیعی نیست، مثل روابط سببی و نسبی، و باید اعلام شود تا به تبع آن عوارضش هم بیان گردد. بر هر رابطه به رسمیت شناخته شده و مشروع، آثاری مترتب می شود. و بالعکس رابطه نامعتبر شرعی، مثل فرزندخواندگی و ظهار، آثار حقوقی و شرعی ندارد. پس اصل اثبات رابطه است و آثار حقوقی از عوارض رابطه است. البته منع ازدواج با همسر پیامبر پس از وفات او، یکی از آثار این رابطه است و آیه 36 هم پیامد دیگری از این رابطه را بیان می کند. این که در برابر حکم و دستور او که در واقع ابلاغ حکم خداوند است، چیز دیگری را برنگزینند. یک نمونه دیگر هم در سوره حجرات آیه 2 لاترفعوا اصواتكم فوق صوت النبي و لاتجهروا له بالقول كجهر بعضكم لبعض، و سوره نور آیه 63 است: لا تجعلوا دعاء الرسول کدعاء بعضكم بعضا.

گنجه اي		#7 ارسال شده : 1395/06/23 01:07:15 ب.ظ
رتبه: Guest گروه ها: Guests تاریخ عضویت: 1391/10/20 ارسالها: 807 17 تشکر دریافتی در 16 ارسال		رابطه معنوی الهی را با رابطه سببی و نسبی خلط نکنید آیه 6 پیامبر را از خود شخص نیز به او نزدیک¬تر دانسته و زنان او را مادر امت قلمداد نموده اما نه پیامبر و نه زنان او از مردم ارث نبرده¬اند. با این آیه می¬فرماید که رابطه مادری و نسَبی را با رابطه ایمانی و الهی خلط نکنید. مؤمن به مؤمن از لحاظ دوستی سزاوارتر است اما از او ارث نمی¬برد مگر اینکه کسی بخواهد به او نیکیی کند که در زمان حیات خود می¬کند یا برای پس از مرگ خویش بنفع او وصیت می¬کند. اگر آیه 6 را در پاراگرافش ببینید ملاحظه میکنید که نقد تصورات غیر واقعی است و نتیجه اینکه غیر احترام پیامبر و اطاعت از او در نص دین ، جایگاهی بیش از این برایش نسازید البته این استنتاج با آیات دیگری نیز تایید میشود ویرایش بوسیله کاربر 1395/06/23 01:10:53 ب.ظ  | دلیل ویرایش: edit

فرهنگ		#8 ارسال شده : 1395/06/24 02:26:59 ب.ظ
رتبه: Guest گروه ها: Guests تاریخ عضویت: 1391/10/20 ارسالها: 807 17 تشکر دریافتی در 16 ارسال		من هم با ديدن اين ايه در ادامه ايات قبل موافقم اما اگر غرض ايه فقط نفي رابطه خاص با پيامبر باشد دو سئوال پيش مي ايد 1-مگر اصلا رابطه خاصي وجود داشته بين مسلمانان با پيامبر(غير از پيمان برادري بين مسلمانان) 2-نفي اين رابطه،با جملات و افعال ديگري نيز قابل بيان است نه اينكه بگويد النبي اولي بالمومنين پس ايه در مقام اثبات رابطه و اولويتي براي پيامبر هم هست.اما نوع ان و اثار ان را نمي فهمم از ايه.

گنجه اي		#9 ارسال شده : 1395/06/24 02:32:03 ب.ظ
رتبه: Guest گروه ها: Guests تاریخ عضویت: 1391/10/20 ارسالها: 807 17 تشکر دریافتی در 16 ارسال		پیشگیری و هشدار است که چنان رابطه ای مانند پسر خدا بودن و مطالبی که در برخی زیارت ها هست (بکم ینزل الغیث و . . . ) برای آنحضرت ساخته نشود اولی بالمومنین به اطاعت در نص دین و احترام عنایت دارد که بعدا در سوره هائی مانند حجرات و مجادله و تحریم و نیز در آیات متاخر بر همین آیه 6 ، توضیح داده شده مجموعه آنها خیلی زیاد است (یصلون علی النبی ، خودش پدر و زنانش مادر مان)اگر بخواهیم آیات احترامی را جمع کنیم خیلی زیاد میشود ، قرائت قرآن به ترتیب نزول این کمک را میکند که آنچه را درجا متوجه نشدیم در آیات سوره های بعدی متوجه شویم خود آن آیه هم وقتی گوید «ازواجه امهات . » همین احترام را میرساند

farhang		#10 ارسال شده : 1395/06/30 02:39:37 ب.ظ
رتبه: Advanced Member گروه ها: member, Administrators تاریخ عضویت: 1390/02/31 ارسالها: 1,036 47 تشکر دریافتی در 28 ارسال		یک سوال ایا می توان این اولی بالمومنین را مرتبه بالاتر المومنین بعضهم اولیای بعض دانست؟ قران ،مسلمانان را از اتخاذ اولیا از میان کافران و یهود ونصارای معاند،منع کرده و اتخاذ ولی را بین خود مسلمانان منحصر کرده در این آیه هم شایسته ترین فرد و قابل اعتمادترین فرد که مستحق اوج حمایت کردن و حمایت شدن است (از میان مسلمانان )،پیامبر معرفی شده است.
		سیدکاظم فرهنگ
پروفايل كاربر نمايش تمام ارسالهاي كاربر نمایش قدردانی ها

گنجه ای		#11 ارسال شده : 1395/06/30 02:41:11 ب.ظ
رتبه: Guest گروه ها: Guests تاریخ عضویت: 1391/10/20 ارسالها: 807 17 تشکر دریافتی در 16 ارسال		چون فرموده اولی بالمومنین من انفسهم ، می باید این معنی را جستجو کرد که هرکس (در احترام به و اطاعت از ) رسول خدا ایشان را از لحاظ هائی بر خویش مقدم بدارد (مانند موضوع آیه 120 سوره برائت - ولا یرغبوا بانفسهم عن نفسه . . )

محسن		#12 ارسال شده : 1395/12/05 11:36:25 ق.ظ
رتبه: Member گروه ها: member تاریخ عضویت: 1390/07/06 ارسالها: 27 1 تشکر دریافتی در 1 ارسال		به نام خدا با سلام به مخاطبین گرامی در ایه 6 سوره احزاب منظور از اولوالارحام،نزدیکان پیامبر هستند. النَّبِيُّ أَوْلَى بِالْمُؤْمِنِينَ مِنْ أَنفُسِهِمْ وَأَزْوَاجُهُ أُمَّهَاتُهُمْ وَأُوْلُو الْأَرْحَامِ بَعْضُهُمْ أَوْلَى بِبَعْضٍ آیه مربوط به پیامبر و همسران پیامبر است .و لذا اولوالارحام هم متعلق و منتسب به پیامبر است. در اینجا ال در ابتدای الارحام ،نقش مضاف الیه را دارد. یعنی اولوا ارحامه =صاحبان قرابت با پیامبر و جمله ،در مقام بیان این نکته است که از میان اولوالارحام پیامبر هم ،بعضی شان بر بقیه اولویت دارد نسبت به مهاجرین وانصار. و درواقع نشان دهنده ادامه خط امامت در میان ارحام پیامبر است نه در میان مهاجرین وانصار.
		سیدمحسن میرباقری
پروفايل كاربر نمايش تمام ارسالهاي كاربر نمایش قدردانی ها

farhang		#13 ارسال شده : 1396/01/27 11:47:18 ق.ظ
رتبه: Advanced Member گروه ها: member, Administrators تاریخ عضویت: 1390/02/31 ارسالها: 1,036 47 تشکر دریافتی در 28 ارسال		به نام خدا نكته اقاي دكتر ميرباقري بسيار جالب بود. من چند ماه قبل كه تفسير سوره احزاب در برنامه كار گروه و كانال تلگرام قران پويان بود و درس هاي سوره را تهيه كردم،اين سئوال برايم مطرح بود كه اين جمله "وَأُوْلُو الْأَرْحَامِ بَعْضُهُمْ أَوْلَى بِبَعْضٍ" با ترجمه مشهورش چه ارتباطي با ساير ايات سوره احزاب دارد؟از طرف ديگر اولويت داشتن ارحام بر مهاجر و انصار نيز در سوره انفال ذكر شده بود و اين اشاره كوتاه در اينجا،چه حكمتي دارد؟اما پاسخ مناسبي نيافتم . همانطور كه در تفسير خلاصه سوره احزاب و تقسيم بندي فرازها و نيز ساختاربندي سوره،بيان شد ايات 1-8 سوره احزاب،چكيده اي از كل سوره بوده و يكي از دو محور اصلي سوره احزاب نيز بيان وظایف پیامبر و حقوق واحکام خاص پیامبر و همسرانش و نیز وظیفه مسلمانان نسبت به پیامبر ميباشد. لذا منطقي است كه ايه 6 ابتدا به جايگاه خود پيامبر سپس همسرانش و سپس ارحام او بپردازد نه ارحام ساير مسلمانان. براي مشاهده ساختار و درس فرازهاي سوره احزاب كليك كنيد.
		سیدکاظم فرهنگ
پروفايل كاربر نمايش تمام ارسالهاي كاربر نمایش قدردانی ها

ali		#14 ارسال شده : 1399/05/27 01:45:38 ب.ظ
رتبه: Advanced Member گروه ها: Moderator, Administrators, member تاریخ عضویت: 1390/03/24 ارسالها: 1,950 تشکرها: 4 بار 29 تشکر دریافتی در 29 ارسال		منظور از النبي اولي بالمومنين چيست؟ 🔸 وقتی آیات سورهٴ مباركهٴ «احزاب» نازل شده است كه ﴿النَّبِی أَوْلى بِالْمُؤْمِنینَ مِنْ أَنْفُسِهِمْ وَ أَزْواجُهُ أُمَّهَاتُهُمْ وَ أُولُوا اْلأَرْحَامِ بَعْضُهُمْ أَوْلى بِبَعْضٍ﴾،[1] مردم از رسول گرامی تفسیر این كریمه را سؤال كردند، فرمود من دو سمت دارم: یك سمت رسالت دارم كه احكام الهی را نقل می ‌كنم، سمت دیگر من ولایت و امامت و رهبری من است، من فرمانی كه می‌ دهم شما باید بشنوید و اطاعت كنید. وقتی گفته شد ﴿أَوْلى بِالْمُؤْمِن﴾، یعنی قلمرو ولایت كلیه مؤمنین ‌اند «بأنفسهم و اموالهم و حقوقهم» و این اولیٰ هم افعل تعیینی است نه افعل تفضیلی؛ یعنی وقتی رسول گرامی درباره امت اسلامی تصمیم گرفت، متعیناً تصمیم پیغمبر مقدم است، برای مردم روشن شد كه ﴿النَّبِی أَوْلى بِالْمُؤْمِنینَ مِنْ أَنْفُسِهِمْ﴾ معنایش رهبری است، یك؛ اولویت تعیینی است، دو؛ شعاعش هم مطلق است، سه؛ مردم در كارهای شخصی خود بر خود سلطه دارند و اما وقتی در تحت رهبری رسول گرامی (علیه و علی آله آلاف التحیة و الثناء) قرار گرفتند، حرف اول و آخر را رسول گرامی می ‌زند. 🔸 وجود مبارك رسول گرامی بعد از اینكه جریان حج و جریان عرفات و مشعر و منا را پشت ‌سر گذاشت، در یك مقطع كه تقریباً به منزله چهار سوق جهان آن روز بود كه مردم از آن مقطع جدا می ‌شدند، مأمور شده است در چنان مقطعی دستور بدهد، آنهایی كه جلو رفتند برگردند، آنهایی كه پشت ‌سر هستند تسریع كنند و زیر یكی دو درخت را دستور دادند رفت و روب كنند، سنگ‌ هایی را حاضر كنند به صورت منبر درآورند، فرمود در تمام این مدّت در جنگ و صلح، در تعلیم و تذكیه، در مكه و مدینه، قبل از هجرت و بعد از هجرت آیا من مبلّغ خوب، معلم خوب، مربی خوب، مزكّی خوب، مهذّب خوب بودم یا نبودم؟ همه گفتند آری. فرمود آیا طبق آیهٴ سورهٴ «أحزاب» من اولیٰ هستم یا نه؟ عرض كردند آری، فرمود: «مَنْ كُنْتُ مَوْلَاهُ فَعَلِی مَوْلَاه‏»؛[2] هر كس من ولی اویم، این علی ولی اوست. دست حضرت را گرفت و بالا برد كه همگان حضرت را دیدند، فرمود: اگر من اولایم، بعد از من این علی اولاست. دیگر سخن از مولا نیست تا كسی بگوید مولا به معنای ناصر یا دوست و مانند آن است، فرمود اگر من اولایم هر كه ولایت مرا قبول دارد ولایت علی را هم باید قبول داشته باشد، همگان گفتند «بَخ بَخ» به علی عرض كردند «یا ابْنَ أَبِی طَالِبٍ أَصْبَحْتَ مَوْلَای وَ مَوْلَی كُلِّ مُؤْمِنٍ وَ مُؤْمِنَة».[3] [1]. سوره أحزاب، آیه6. [2]. سنن ترمذی، ح3713،ج12، ص175. [3]. الامالی(للصدوق)، ص2.
پروفايل كاربر نمايش تمام ارسالهاي كاربر نمایش قدردانی ها

ali		#15 ارسال شده : 1399/08/16 04:46:07 ب.ظ
رتبه: Advanced Member گروه ها: Moderator, Administrators, member تاریخ عضویت: 1390/03/24 ارسالها: 1,950 تشکرها: 4 بار 29 تشکر دریافتی در 29 ارسال		تدبر و فهم سوره احزاب: نکات تفسیری سوره احزاب منظور از میثاقی که خدا از پیامبر و انبیا گرفت، چیست؟ پاسخ 1: احزاب:7 و [به ياد آر] آنگاه که از [همه] پيامبران پيمان گرفتيم و [به ويژه] از تو و از نوح و ابراهيم و موسی و عيسی پسر مريم [=پيامبران معروف به اولواالعزم]، و از همه آنان پيمان محکمی گرفتيم. 10 __________ 10- اين چه ميثاق محکمی بوده که خدا از همه پيامبران گرفته است؟ مفسرين اقوال فراوانی را در بيان اين ميثاق ذکر کرده‌اند، اما اگر خواسته باشيم از خود قرآن برای فهم اين آيه استفاده کنيم، علاوه بر اين مورد، آيه 81 سوره آل‌عمران (3:81) نيز از ميثاقی که خدا از پيامبران گرفته ياد کرده است، اين ميثاق در ارتباط با تداوم سلسله نبوت و تأييد و ياوری هر پيامبر نسبت به پيامبر بعدی است. اما اين ميثاق درباره پيامبر آخرين مصداقی ندارد، در حالی که جمله «و منک» نشان مي‌دهد آن پيامبر نيز مشمول اين ميثاق مي‌باشد، به نظر مي‌رسد اين معضل را بتوان با توجه به تفاوت اين دو ميثاق حل کرد؛ نگاه کنيد به تفاوت تعيين کننده در دو آيه: 1- وَإِذْ أَخَذَ اللهُ مِيثَاقَ النَّبِیِّينَ... 2- وَإِذْ أَخَذْنَا مِنَ النَّبِیِّينَ مِيثَاقَهُمْ...ميثاقی که در آيه 81 سوره آل‌عمران (3:81) آمده، حمايت پيامبر بعدی است، البته در صورتی که در زمان حياتش او را درک کند، اما ميثاق مربوط به اين سوره تعهدی است برای انجام صادقانه تعهدات خودِ پيامبران در ابلاغ رسالت و صبر و پايداری در مصائب و مشکلات. اين نکته را، هم حرف «مِن» [در مِنَ النَّبِیِّينَ]، هم ضمير هُم [در: مِيثَاقَهُمْ]، و هم تفاوت فاعل [أَخَذْنَا- أَخَذَ اللهُ] نشان مي‌دهد. تفسیر اقای عبدالعلی بازرگان پاسخ 2: پیمانی که خداوند از انبیاء الهی گرفته است. وَإِذْ أَخَذْنَا مِنَ النَّبِيِّينَ مِيثَاقَهُمْ وَمِنكَ وَمِن نُّوحٍ وَإِبْرَاهِيمَ وَمُوسَىٰ وَعِيسَى ابْنِ مَرْيَمَ ۖ وَأَخَذْنَا مِنْهُم مِّيثَاقًا غَلِيظًا (به خاطر آور) هنگامى را که از پیامبران پیمان گرفتیم، و (همچنین) از تو و از نوح و ابراهیم و موسى و عیسى بن مریم،و ما از همه آنان پیمان محکمى گرفتیم (که در اداى مسؤولیت کوتاهى نکنند). (احزاب/7) وَإِذْ أَخَذَ اللَّهُ مِيثَاقَ النَّبِيِّينَ لَمَا آتَيْتُكُم مِّن كِتَابٍ وَحِكْمَةٍ ثُمَّ جَاءَكُمْ رَسُولٌ مُّصَدِّقٌ لِّمَا مَعَكُمْ لَتُؤْمِنُنَّ بِهِ وَلَتَنصُرُنَّهُ ۚ قَالَ أَأَقْرَرْتُمْ وَأَخَذْتُمْ عَلَىٰ ذَٰلِكُمْ إِصْرِي ۖ قَالُوا أَقْرَرْنَا ۚ قَالَ فَاشْهَدُوا وَأَنَا مَعَكُم مِّنَ الشَّاهِدِينَ و (به خاطر بیاورید) هنگامى را که خداوند،از پیامبران (و پیروان آنها)، پیمان مؤکّد گرفت، که هر گاه کتاب و دانش به شما دادم، سپس پیامبرى به سوى شما آمد که با نشانه هایى که نزد شماست، هماهنگ بود، به او ایمان بیاورید و او را یارى کنید. و فرمود: «آیا پدیرفتند؟ و بر آن، با من پیمان مؤکّد بستید؟» گفتند: «(آرى) پذیرفتیم.» (خداوند به آنها) فرمود: «پس گواه باشید! و من (نیز) با شما از گواهانم.» (آل عمران/81) پیمان مزبور، پیمانى همگانى بوده که از تمام انبیاء گرفته شده، هر چند پیامبران اولوا العزم به طور مؤکدترى در برابر این پیمان متعهد بوده اند، و آن پیمان: ادا کردن مسئولیت تبلیغ و رسالت و رهبرى و هدایت مردم در تمام زمینه ها و ابعاد است. آنها موظف بودند، همه انسانها را قبل از هر چیز، به سوى توحید دعوت کنند. و نیز موظف بودند یکدیگر را تأیید نمایند، و پیامبران پیشین امتهاى خود را براى پذیرش پیامبران بعد، آماده سازند، همان گونه که پیامبران بعد، دعوت پیامبران پیشین را تصدیق، و تأکید نمایند. خلاصه، دعوت همه، به یک سو باشد، و همگى یک حقیقت را تبلیغ کنند، و امتها را زیر پرچم واحدى گرد آورند. تفسیر نمونه
پروفايل كاربر نمايش تمام ارسالهاي كاربر نمایش قدردانی ها

کاربرانی که در حال مشاهده انجمن هستند

Guest