رتبه: Advanced Member
گروه ها: member, Administrators تاریخ عضویت: 1390/02/31 ارسالها: 1,036 ![Iran (Islamic Republic Of)]( "Iran (Islamic Republic Of)") 47 تشکر دریافتی در 28 ارسال
|
دوستي در قران- دشمني در قران -منظور از اتخاذ ولي در قران چيست؟
بنام خدا
در آیاتی از قران و بخصوص در سوره های مدنی قرآن،خداوند نکاتی را به مسلمانان راجع به دوستی با سایر افراد و اقوام و اديان متذکر شده است.
در این صفحه،این نوع آیات را جمع آوری و به بحث و بررسی در باره انها می پردازیم.
از جمله
1-در سوره آل عمران پس از توصیف مومنین و کافرین (از اهل کتاب و مشرکین)و بیان اعمال و افکار غلط انها
مسلمانان را از دوستی با کفار برحذر میدارد.
لاَّ يَتَّخِذِ الْمُؤْمِنُونَ الْكَافِرِينَ أَوْلِيَاء مِن دُوْنِ الْمُؤْمِنِينَ وَمَن يَفْعَلْ ذَلِكَ فَلَيْسَ مِنَ اللّهِ فِي شَيْءٍ إِلاَّ أَن تَتَّقُواْ مِنْهُمْ تُقَاةً وَيُحَذِّرُكُمُ اللّهُ نَفْسَهُ وَإِلَى اللّهِ الْمَصِيرُ ﴿۲۸﴾
فولادوند: مؤمنان نبايد كافران را به جاى مؤمنان به دوستى بگيرند و هر كه چنين كند در هيچ چيز [او را] از [دوستى] خدا [بهره اى] نيست مگر اينكه از آنان به نوعى تقيه كند و خداوند شما را از [عقوبت] خود مىترساند و بازگشت [همه] به سوى خداست
مکارم: افراد با ايمان نبايد به جاي مومنان، كافران را دوست و سرپرست خود انتخاب كنند، و هر كس چنين كند، هيچ رابطه اي با خدا ندارد (و پيوند او بكلي از خدا گسسته ميشود)،
مگر اينكه از آنها به پرهيزيد (و به خاطر هدفهاي مهمتري تقيه كنيد). خداوند شما را از (نافرماني) خود، بر حذر ميدارد، و بازگشت (شما) به سوي خداست.
در سوره نسا هم اين مفهوم تكرار شده و افرادي كه بجاي مسلمانان ،بر كفار اعتماد ميكنند را از منافقان برشمرده و انگيزه انها را كسب عزت و قدرت دانسته است و احتمال ميدهند كه كفار غلبه نمايند
بشِّرِ الْمُنَافِقِينَ بِأَنَّ لَهُمْ عَذَابًا أَلِيمًا ﴿۱۳۸﴾ انصاریان: منافقان را بشارت ده که عذابی دردناک برای آنان است.
الَّذِينَ يَتَّخِذُونَ الْكَافِرِينَ أَوْلِيَاءَ مِنْ دُونِ الْمُؤْمِنِينَ أَيَبْتَغُونَ عِنْدَهُمُ الْعِزَّةَ فَإِنَّ الْعِزَّةَ لِلَّهِ جَمِيعًا ﴿۱۳۹﴾
انصاریان: همان کسانی که کافران را به جای مؤمنانْ سرپرست و دوست خود می گیرند؛ آیا عزت و قدرت را نزد آنان می طلبند؟ یقیناً همه عزت و قدرت فقط برای خداست.
مُذَبْذَبِينَ بَيْنَ ذَلِكَ لَا إِلَى هَؤُلَاءِ وَلَا إِلَى هَؤُلَاءِ وَمَنْ يُضْلِلِ اللَّهُ فَلَنْ تَجِدَ لَهُ سَبِيلًا ﴿۱۴۳﴾
انصاریان: منافقان میان کفر و ایمان متحیّر و سرگردانند، نه [با تمام وجود] با مؤمنانند و نا با کافران. و هر که را خدا [به کیفر اعمال زشتش] گمراه کند، هرگز برای او راهی [به سوی هدایت] نخواهی یافت.
يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لَا تَتَّخِذُوا الْكَافِرِينَ أَوْلِيَاءَ مِنْ دُونِ الْمُؤْمِنِينَ أَتُرِيدُونَ أَنْ تَجْعَلُوا لِلَّهِ عَلَيْكُمْ سُلْطَانًا مُبِينًا ﴿۱۴۴﴾
انصاریان: ای اهل ایمان! کافران را به جای مؤمنان، سرپرست و یار خود مگیرید. آیا می خواهید برای خدا بر ضد خودتان دلیلی آشکار [نسبت به عذابتان در دنیا و آخرت] قرار دهید؟!کلمات کلیدی: دوست ولی اولیا رابطه دشمني تولي تبري كافر يهود ویرایش بوسیله کاربر 1399/08/14 08:35:18 ق.ظ
| دلیل ویرایش: edit |
سیدکاظم فرهنگ |
|
|
|
|
|
رتبه: Advanced Member
گروه ها: member
تاریخ عضویت: 1390/11/17
ارسالها: 221
6 تشکر دریافتی در 5 ارسال
|
بنام خدا
در سوره مائده چندين آيه به بحث عدم دوستي با كافرين ومسخره كنندگان دين مسلمانان،اشاره شده است.
2-عدم دوستي با كساني كه دين شما را مسخره مي كنند يا ميخواهند از دينتان برگرديد.
يا ايها الذين امنوا لا تتخذوا اليهود و النصارى أولياء بعضهم أولياء بعض و من يتولهم منكم فإنه منهم إن الله لا يهدى القوم الظالمين 51
در تفسير الميزان در خصوص معناي اتخاذ اوليا چنين آمده است:
"در مجمع البيان مى گويد: (اتخاذ) به معناى اعتماد كردن بر چيزى است ، به اين صورت كه شخص به آن دلگرم باشد كه در فلان كار به دردم مى خورد و آن را براى آن كار ذخيره بسازد.
و راغب در مفردات خود گفته كلمه : (ولاء) و نيز كلمه (توالى ) به اين معنا است كه دو چيز و يا چند چيز طورى نسبت به يكديگر متصل باشند كه چيزى از غير جنس آنها در بين قرار نداشته باشد، و كلمه به عنوان استعاره در معناى نزديكى استعمال مى شود، حال يا نزديكى از حيث مكان ، يا از حيث نسبت و خويشاوندى ، يا از حيث دين ، يا از حيث صداقت و نصرت و يا اعتقاد.
و سخن كوتاه اينكه ولايت يك نوع خاصى از نزديكى چيزى به چيز ديگر است ، بطورى كه همين ولايت باعث شود كه موانع و پرده ها از بين آن دو چيز بر داشته شود، البته نه همه موانع ، بلكه موانع آن هدفى كه غرض از ولايت رسيدن به آن هدف است ،
حال اگر آن هدف تقوا و يا پيروزى باشد، ولى در چنين هدفى همان ناصر و ياورى است كه هيچ مانعى او را از نصرت شخصى كه به وى نزديك شده و نسبت به او ولايت دارد باز ندارد
و اگر از جهت التيام و آشتى و معاشرت و محبت و خلاصه جوش خوردن دلها به يكديگر باشد، در اين صورت كلمه ولى معناى محبوب را مى دهد، محبوبى كه آدمى نمى تواند نفس خود را از دوست داشتن او و رام شدن در برابر خواسته او جلوگيرى نمايد و قهرا در برابر خواسته او مطيع مى شود
و اگر از جهت خويشاوندى باشد كلمه ولى به معناى كسى خواهد بود كه از طرف مقابل خود ارث مى برد و چيزى نمى تواند مانع از ارث بردن او شود
و اگر از جهت اطاعت دستور باشد، ولى به معناى كسى خواهد بود كه در طرف مقابل خود امر و نهى مى كند و به او طبق دلخواه خود دستور مى دهد.
.....
پس حاصل كلام اين شد كه مراد از جمله : (لا تتخذوا اليهود و النصارى اولياء) نهى از دوستى با يهود و نصارا است ،
دوستى به حدى كه باعث كشش روحى بين مسلمين و اهل كتاب شود و در نتيجه اخلاق اهل كتاب در بين مسلمين راه يابد چون چنين دوستى سرانجام سيره دينى جامعه مسلمان را كه اساس آن پيروى از حق و سعادت انسانها است ، دگرگون ساخته ، سيره كفر در بين آنان جريان مى يابد كه اساسش پيروى از هواى نفس و پرستش شيطان و خروج از راه فطرى زندگى است ."
در ادامه ایات اين سوره ضمن توصيه به اتخاذ دوستان از ميان مومنين،علت نهي بالا را توضيح ميدهد.چرا كه اكثريت يهود ونصاري در آن زمان،مسلمانان را مسخره كرده و خصومت نسبت به آنها داشتند و دوست داشتند كه آنها از اسلام برگردند.
نَّمَا وَلِيُّكُمُ اللّهُ وَرَسُولُهُ وَالَّذِينَ آمَنُواْ الَّذِينَ يُقِيمُونَ الصَّلاَةَ وَيُؤْتُونَ الزَّكَاةَ وَهُمْ رَاكِعُونَ ﴿۵۵﴾
مکارم: سرپرست و رهبر شما تنها خدا است، و پيامبر او، و آنها كه ايمان آورده اند و نماز را بر پا ميدارند و در حال ركوع زكات ميپردازند.
وَمَن يَتَوَلَّ اللّهَ وَرَسُولَهُ وَالَّذِينَ آمَنُواْ فَإِنَّ حِزْبَ اللّهِ هُمُ الْغَالِبُونَ ﴿۵۶﴾
فولادوند: و هر كس خدا و پيامبر او و كسانى را كه ايمان آورده اند ولى خود بداند [پيروز است چرا كه] حزب خدا همان پيروزمندانند
يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ لاَ تَتَّخِذُواْ الَّذِينَ اتَّخَذُواْ دِينَكُمْ هُزُوًا وَلَعِبًا مِّنَ الَّذِينَ أُوتُواْ الْكِتَابَ مِن قَبْلِكُمْ وَالْكُفَّارَ أَوْلِيَاء وَاتَّقُواْ اللّهَ إِن كُنتُم مُّؤْمِنِينَ ﴿۵۷﴾
فولادوند: اى كسانى كه ايمان آورده ايد كسانى را كه دين شما را به ريشخند و بازى گرفته اند [چه] از كسانى كه پيش از شما به آنان كتاب داده شده و [چه از] كافران دوستان [خود] مگيريد و اگر ايمان داريد از خدا پروا داريد
بنابراین از دوستی با مسخره کنندگان دین اسلام هم باید بپرهیزیمویرایش بوسیله کاربر 1394/06/19 11:23:24 ق.ظ
| دلیل ویرایش: key words
|
|
|
|
|
|
رتبه: Advanced Member
گروه ها: member
تاریخ عضویت: 1390/11/17
ارسالها: 221
6 تشکر دریافتی در 5 ارسال
|
3-عدم دوستی با دشمنان خدا و دشمنان خودتون
سوره ممتنحه از معدود سوره هایی است که محور و پیام اصلی آن همین دوستی و تولی و تبری است.که در چند آیه بیان شده است
به نام خداوند رحمتگر مهربان
يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لَا تَتَّخِذُوا عَدُوِّي وَعَدُوَّكُمْ أَوْلِيَاء تُلْقُونَ إِلَيْهِم بِالْمَوَدَّةِ وَقَدْ كَفَرُوا بِمَا جَاءكُم مِّنَ الْحَقِّ
يُخْرِجُونَ الرَّسُولَ وَإِيَّاكُمْ أَن تُؤْمِنُوا بِاللَّهِ رَبِّكُمْ إِن كُنتُمْ خَرَجْتُمْ جِهَادًا فِي سَبِيلِي وَابْتِغَاء مَرْضَاتِي تُسِرُّونَ إِلَيْهِم بِالْمَوَدَّةِ
وَأَنَا أَعْلَمُ بِمَا أَخْفَيْتُمْ وَمَا أَعْلَنتُمْ وَمَن يَفْعَلْهُ مِنكُمْ فَقَدْ ضَلَّ سَوَاء السَّبِيلِ ﴿۱﴾
فولادوند: اى كسانى كه ايمان آورده ايد دشمن من و دشمن خودتان را به دوستى برمگيريد [به طورى] كه با آنها اظهار دوستى كنيد و حال آنكه قطعا به آن حقيقت كه براى شما آمده كافرند
[و] پيامبر [خدا] و شما را [از مكه] بيرون مى كنند كه [چرا] به خدا پروردگارتان ايمان آورده ايد اگر براى جهاد در راه من و طلب خشنودى من بيرون آمده ايد
[شما] پنهانى با آنان رابطه دوستى برقرار مى كنيد در حالى كه من به آنچه پنهان داشتيد و آنچه آشكار نموديد داناترم و هر كس از شما چنين كند قطعا از راه درست منحرف گرديده است
إِن يَثْقَفُوكُمْ يَكُونُوا لَكُمْ أَعْدَاء وَيَبْسُطُوا إِلَيْكُمْ أَيْدِيَهُمْ وَأَلْسِنَتَهُم بِالسُّوءِ وَوَدُّوا لَوْ تَكْفُرُونَ ﴿۲﴾
فولادوند: اگر بر شما دست يابند دشمن شما باشند و بر شما به بدى دست و زبان بگشايند و آرزو دارند كه كافر شويد
جهت مطالعه توضیح وتفسیر آیات فوق لینک زیر را کلیک کنید.
ایات 1-3سوره ممتحنه،تولی وتبری
|
|
|
|
|
|
رتبه: Advanced Member
گروه ها: member
تاریخ عضویت: 1390/11/17
ارسالها: 221
6 تشکر دریافتی در 5 ارسال
|
بنام خدا
در آيات 8و9 سوره ممتحنه نيز باين موضوع پرداخته شده و خداوند معيارهايي براي دوستي يا ترك رابطه با دشمنان و كافرين ارايه ميدهد.
خدا شما را از نيكي كردن و رعايت عدالت نسبت به كساني كه در امر دين با شما پيكار نكردند و از خانه و ديارتان بيرون نراندند نهي نميكند، چرا كه خداوند عدالت پيشگان را دوست دارد. (۸)
لَا يَنْهَاكُمُ اللَّهُ عَنِ الَّذِينَ لَمْ يُقَاتِلُوكُمْ فِي الدِّينِ وَلَمْ يُخْرِجُوكُم مِّن دِيَارِكُمْ أَن تَبَرُّوهُمْ وَتُقْسِطُوا إِلَيْهِمْ إِنَّ اللَّهَ يُحِبُّ الْمُقْسِطِينَ ﴿۸﴾
تنها شما را از دوستي كساني نهي مي‌كند كه در امر دين با شما پيكار كردند، و شما را از خانه هايتان بيرون راندند، يا به بيرون راندن شما كمك كردند از اينكه با آنها دوستي كنيد، و هر كس آنها را دوست دارد ظالم و ستمگر است. (۹)
إِنَّمَا يَنْهَاكُمُ اللَّهُ عَنِ الَّذِينَ قَاتَلُوكُمْ فِي الدِّينِ وَأَخْرَجُوكُم مِّن دِيَارِكُمْ وَظَاهَرُوا عَلَى إِخْرَاجِكُمْ أَن تَوَلَّوْهُمْ وَمَن يَتَوَلَّهُمْ فَأُوْلَئِكَ هُمُ الظَّالِمُونَ ﴿۹﴾
از مجموع آیات ۸و۹ ملاک خوبی در رابطه برخورد با کافرین و مشرکین بدست می آید:
رابطه و حتی نیکی کردن به کسانی که علیه شما اقدامی نکردند،مجاز و توصیه شده است.
اما هر گونه رابطه دوستانه با کسانی که بادین شما مبارزه می کنند و اقدام عملی علیه شما می کنند،ممنوع است.
جهت مطالعه تفسير آيات فوق از سوره ممتحنه لينك زيررا كليك كنيد. ايات 7-9 سوره ممتحنهویرایش بوسیله کاربر 1394/06/21 09:15:57 ق.ظ
| دلیل ویرایش: مشخص نشده است
|
|
|
|
|
|
رتبه: Advanced Member
گروه ها: member
تاریخ عضویت: 1390/11/17
ارسالها: 221
6 تشکر دریافتی در 5 ارسال
|
موضوع تولی با مومنین و تبری از کافرین ومنافقین در سوره مجادله نیز تکرار شده است.
خداوند ابتدا منافقین را بخاطر دوستی با قومی که مورد غضب خدایند(یهود)شدیدا نکوهش کرده و در شمار حزب شیطان معرفی میکند.سپس در توصیف مومنین ،میگوید انها هرگز با مخالفین و دشمنان خداو رسول دوستی نمیکنند و میتوانند جزو حزب اله باشند.
أَلَمْ تَرَ إِلَى الَّذِينَ تَوَلَّوْا قَوْمًا غَضِبَ اللَّهُ عَلَيْهِم مَّا هُم مِّنكُمْ وَلَا مِنْهُمْ وَيَحْلِفُونَ عَلَى الْكَذِبِ وَهُمْ يَعْلَمُونَ ﴿۱۴﴾
مکارم: آيا نديدي كساني را كه طرح دوستي با جمعيتي كه مورد خشم خدا بود ريختند؟ اينها نه از شما هستند و نه از آنان! آنها سوگند دروغ ياد ميكنند (كه از شما هستند) در حالي كه خودشان ميدانند (دروغ ميگويند).
لَا تَجِدُ قَوْمًا يُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَالْيَوْمِ الْآخِرِ يُوَادُّونَ مَنْ حَادَّ اللَّهَ وَرَسُولَهُ وَلَوْ كَانُوا آبَاءهُمْ أَوْ أَبْنَاءهُمْ أَوْ إِخْوَانَهُمْ أَوْ عَشِيرَتَهُمْ
أُوْلَئِكَ كَتَبَ فِي قُلُوبِهِمُ الْإِيمَانَ وَأَيَّدَهُم بِرُوحٍ مِّنْهُ وَيُدْخِلُهُمْ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِن تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ خَالِدِينَ فِيهَا رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُمْ وَرَضُوا عَنْهُ أُوْلَئِكَ حِزْبُ اللَّهِ أَلَا إِنَّ حِزْبَ اللَّهِ هُمُ الْمُفْلِحُونَ ﴿۲۲﴾
فولادوند: قومى را نيابى كه به خدا و روز بازپسين ايمان داشته باشند [و] كسانى را كه با خدا و رسولش مخالفت كرده اند هر چند پدرانشان يا پسرانشان يا برادرانشان يا عشيره آنان باشند دوست بدارند
در دل اينهاست كه [خدا] ايمان را نوشته و آنها را با روحى از جانب خود تاييد كرده است و آنان را به بهشتهايى كه از زير [درختان] آن جويهايى روان است در مى آورد
هميشه در آنجا ماندگارند خدا از ايشان خشنود و آنها از او خشنودند اينانند حزب خدا آرى حزب خداست كه رستگارانند
|
|
|
|
|
|
رتبه: Advanced Member
گروه ها: member
تاریخ عضویت: 1390/03/04
ارسالها: 134
5 تشکر دریافتی در 4 ارسال
|
بنام خدا
ديروز امام جماعت محل ما،بين نماز ظهر وعصر كه بمناسبت عيد غدير بحث ولايت را مطرح ميكرد،به آيات 55-58 سوره مائده اشاره كرد و با استفاده از آيه زير ،گريزي هم به دست دادن آقاي ظريف وزير خارجه كشورمان با اوباما رييس جمهور آمريكا زد
وبا استناد به آيه زير ،دست دادن ظريف و اوباما را مصداق دوستي با اهل كتاب دانست.
يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ لاَ تَتَّخِذُواْ الَّذِينَ اتَّخَذُواْ دِينَكُمْ هُزُوًا وَلَعِبًا مِّنَ الَّذِينَ أُوتُواْ الْكِتَابَ مِن قَبْلِكُمْ وَالْكُفَّارَ أَوْلِيَاء وَاتَّقُواْ اللّهَ إِن كُنتُم مُّؤْمِنِينَ ﴿۵۷﴾
فولادوند: اى كسانى كه ايمان آورده ايد كسانى را كه دين شما را به ريشخند و بازى گرفته اند [چه] از كسانى كه پيش از شما به آنان كتاب داده شده و [چه از] كافران دوستان [خود] مگيريد و اگر ايمان داريد از خدا پروا داريد
از اين برداشت و تفسير ايشان متاثر شدم.همانطور كه در پستهاي بالا به تفصيل بيان شد،رويكرد كلي قرآن در بحث تولي و تبري مشخص و شرايط و حدود آن بيان شده است و نمي توان يك آيه يا يك جمله را به هر نحوي معنا كرد.
نمي توان در آيه 55(آيه ولايت)،ولي را به معناي سرپرست و امام بگيريم و در آيه 58 مفهوم ولي و اوليا را به كوچكترين حد آن (كه حتي منطبق بر معناي كلمه هم نيست)،به دست دادن دو نفر تنزل دهيم.
مطابق نظر علامه طباطبايي در تفسير الميزان اتخاذ اوليا به معني سلام وعليك ظاهري و دست دادن نيست بلكه نزديكي زياد در حد اعتماد و سرسپردگي است.خلاصه نظر الميزان بشرح زير است:
"در مجمع البيان مى گويد: (اتخاذ) به معناى اعتماد كردن بر چيزى است ، به اين صورت كه شخص به آن دلگرم باشد كه در فلان كار به دردم مى خورد و آن را براى آن كار ذخيره بسازد.
و راغب در مفردات خود گفته كلمه : (ولاء) و نيز كلمه (توالى ) به اين معنا است كه دو چيز و يا چند چيز طورى نسبت به يكديگر متصل باشند كه چيزى از غير جنس آنها در بين قرار نداشته باشد، و كلمه به عنوان استعاره در معناى نزديكى استعمال مى شود، حال يا نزديكى از حيث مكان ، يا از حيث نسبت و خويشاوندى ، يا از حيث دين ، يا از حيث صداقت و نصرت و يا اعتقاد.
و سخن كوتاه اينكه ولايت يك نوع خاصى از نزديكى چيزى به چيز ديگر است ، بطورى كه همين ولايت باعث شود كه موانع و پرده ها از بين آن دو چيز بر داشته شود، البته نه همه موانع ، بلكه موانع آن هدفى كه غرض از ولايت رسيدن به آن هدف است ،
.....
پس حاصل كلام اين شد كه مراد از جمله : (لا تتخذوا اليهود و النصارى اولياء) نهى از دوستى با يهود و نصارا است ،
دوستى به حدى كه باعث كشش روحى بين مسلمين و اهل كتاب شود و در نتيجه اخلاق اهل كتاب در بين مسلمين راه يابد چون چنين دوستى سرانجام سيره دينى جامعه مسلمان را كه اساس آن پيروى از حق و سعادت انسانها است ، دگرگون ساخته ، سيره كفر در بين آنان جريان مى يابد كه اساسش پيروى از هواى نفس و پرستش شيطان و خروج از راه فطرى زندگى است ."
|
|
|
|
|
|
رتبه: Advanced Member
گروه ها: Moderator, Administrators, member
تاریخ عضویت: 1390/03/24
ارسالها: 1,950
تشکرها: 4 بار
29 تشکر دریافتی در 29 ارسال
|
معیار روابط بین الملل
اسلام نه دین انزوا است تا جدای از جهان زندگی كند و نه سلطه پذیر است و نه سلطه گر؛ هم اصل انزوا را باطل می داند و هم سلطه گری را امضا نمی كند و هم سلطه پذیری را، چون معیار این روابط را قسط و عدل تنظیم می كند.
اگر بر اساس قسط و عدل رابطه تدوین و تنظیم شد، انسان نه از قدرت خود سوء استفاده می كند و نه اجازه می دهد مقتدری از قدرتش سوء استفاده كند؛ لذا در عین حال كه در سوره مباركه «ممتحنه»[1] رابطهٴ با كفّار را امضا كرده است، در سورهٴ «انفال»[2] یا «توبه» رابطهٴ با مستكبران را امضا نكرد، چون كافر قابل زندگی مسالمت آمیز است.
كافر گرچه اصول الهی را نمی پذیرد، ولی اصول انسانی را می پذیرد؛ امّا مستكبر نه اصول الهی را می پذیرد و نه اصول انسانی را و خوی استكبار [هم] پیمان شكنی است؛ لذا قرآن در عین حال كه فرمود شما می توانید با كافران زندگی مسالمت‌آمیز داشته باشید، فرمود با مستكبران همواره در نبرد باشید؛ زیرا خوی آنها نقض عهد است ﴿فَقَاتِلُوا أَئِمَّةَ الْكُفْرِ إِنَّهُمْ لاَأَیمَانَ لَهُمْ﴾،[3] این از آن غُرر آیات قرآن كریم است؛ فرمود با مستكبران بجنگید نه برای اینكه كافرند، بلكه برای آنكه مستكبرند. مستكبر همواره خود را تحمیل می كند و به هیچ پیمانی احترام نمی‌گذارد.
الآن مشكل سازمان ملل این نیست كه عدّه ای مسلمان هستند و عدّه ای كافر، مشكل عدم موفّقیت سازمان بین الملل آن است كه عدّه ای مستضعف و عدّه ای هم مستكبر هستند. مستكبران به هیچ قطعنامه ای اعتنا نمی كنند و قرآن كریم پیامش این است که چون مستكبر به سوگند، به عهد و به میثاق بین الملل اعتنایی ندارد و همواره در صدد تحمیل است با او به نبرد برخیزید تا او خلع سلاح بشود؛
مادامی كه او مسلّح به اقتدار است و خوی پیمان شكنی در اوست زندگی در دهكده عالم ممكن نیست! در این خلال به ما دستور داد كه اگر شما قدرت پیدا كردید خوی استكباری بد است ولو نسبت به كافران! هیچ مسلمانی حق ندارد نسبت به كافر ستم بكند، چه اینكه هیچ انسان حق ندارد نسبت به حیوان ستم بكند. ظلم ولو نسبت به حیوان هم ممنوع است؛ خواه آن حیوان حلال گوشت باشد، خواه حرام گوشت. ظلم در هر جا مصداق پیدا كرده است ممنوع است؛ لذا قرآن كریم روابط را بر اساس قسط و عدل تنظیم می كند، نه اجازه می دهد كه كسی از قدرتش سوء استفاده كند ظالمانه برخورد كند و نه اجازه می‌دهد كسی استضعاف پذیر باشد و زیر سلطه برود، مگر اینكه مقدور او نباشد؛ لذا در عین امضای روابط با كفّار فرمود این رابطه را در محدوده جان راه ندهید، شما اگر خواستید با مسلمان ها رابطه برقرار كنید ضمن اینكه روابط تجاری، صنعتی، سیاسی و مانند آن دارید می توانید در قلب یكدیگر راه پیدا كنید، چون هر دو مسلمان و مومن هستید؛ ولی با كفّار رابطه نهانی و نهایی نداشته باشید.
[1]. سوره ممتحنه, آیه8؛ ﴿لَا ینْهَاكُمُ اللَّهُ عَنِ الَّذِینَ لَمْ یقَاتِلُوكُمْ فِی الدِّینِ وَلَمْ یخْرِجُوكُمْ مِنْ دِیارِكُمْ أَنْ تَبَرُّوهُمْ وَتُقْسِطُوا إِلَیهِم﴾.
[2]. سوره انفال, آیه60؛ ﴿وَأَعِدُّوا لَهُم مَّا اسْتَطَعْتُم مِّن قُوَّةٍ وَمِن رِّبَاطِ الْخَیلِ تُرْهِبُونَ بِهِ عَدُوَّ اللَّهِ وَعَدُوَّكُمْ وَآخَرِینَ مِن دُونِهِمْ لَا تَعْلَمُونَهُمُ اللَّهُ یعْلَمُهُمْ ۚ وَمَا تُنفِقُوا مِن شَیءٍ فِی سَبِیلِ اللَّهِ یوَفَّ إِلَیكُمْ وَأَنتُمْ لَا تُظْلَمُونَ﴾.
[3]. سوره توبه, آیه12.
ايت الله جوادي آملي
|
|
|
|
|
|
رتبه: Advanced Member
گروه ها: Moderator, Administrators, member
تاریخ عضویت: 1390/03/24
ارسالها: 1,950
تشکرها: 4 بار
29 تشکر دریافتی در 29 ارسال
|
مقصود از شدت بر کفار ﴿أَشِدَّاءُ عَلَي الْكُفَّارِ﴾چيست؟
نسبت به بيگانگان فرمود: ﴿أَشِدَّاءُ عَلَي الْكُفَّارِ﴾ باشيد، سِتَبر باشيد، غليظ باشيد، ﴿وَ لْيَجِدُوا فِيكُمْ غِلْظَةً﴾،[۱۵] چقدر اين آيه بوسيدني است!! نفرمود حمله کنيد: «اُغلظوا عليهم»! نفرمود نسبت به ديگران خشن باشيد!
فرمود طرزي باشيد ـ اين امر غايب است نه امر حاضر، «اُغلظوا عليهِم» نيست ـ که حتماً بيگانه شما را مثل يک کوه ببيند؛ يعني مثل کوه باشيد. امر غايب که نيست «اُغلظوا عليهِم» باشد، آن در ميدان جنگ است، ﴿يَا أَيُّهَا النَّبِيُّ جَاهِدِ الْكُفَّارَ وَ الْمُنَافِقِينَ وَ اغْلُظْ عَلَيْهِمْ﴾[۱۶] که در ميدان نبرد است؛
اما در حال عادي، حتماً و حتماً اين امر غايب است، امر غايب را هم که آنها گوش نميدهند، آنها به امر حاضر و غايب گوش نميدهند، در حقيقت امر به ماست؛ يعني الا و لابد شما مثل قله دماوند بايد باشيد که هيچ کس طمع به نفوذ نکند، ﴿وَ لْيَجِدُوا فِيكُمْ غِلْظَةً﴾.
الآن هيچ آدم عاقلي کُلنگ نميگيرد برود به جنگ قله دماوند يا هيماليا! سرش به سنگ ميخورد، براي اينکه ميداند اينجا نفوذناپذير است. فرمود شما طوري باشيد، دولت شما، ملّت شما، مسئولين شما نفوذناپذير باشيد، همين! نه اينکه حمله کنيد به ديگران؛ به ديگران حمله نکنيد،
آن مسئله اسلام و دعوت اسلام راه خاص خودش را دارد؛ اما طرزي باشيد که در کلّ جهان، همه نسبت به شما احساس عظمت و جلال بکنند و هيچ کس به خودش اجازه نفوذ ندهد، براي اينکه اين قله دماوند يا کوه هيماليا را کدام عاقلي است که ميگويد من ميخواهم در آن نفوذ کنم؟ فرمود نفوذناپذير باشيد، مستقل باشيد، محکم باشيد، مُتقن باشيد، ﴿وَ لْيَجِدُوا فِيكُمْ غِلْظَةً﴾. اگر يک آدم عاقلي که ديوانه نيست و ميداند اينجا هيماليا است، اينجا قله دماوند است، اين نفوذناپذير است، او که سعي نميکند تا نفوذ پيدا کند! فرمود اين گونه باشيد،
اين سفارش قرآن است. اين هم که فرمود: ﴿أَشِدَّاءُ عَلَي الْكُفَّارِ﴾، نه يعني حمله کنيد! البته اگر ديوانه قصد حمله کرد دفاع ميشود ضروري؛ اما طرزي باشيد که هيچ عاقلي به خودش اجازه نفوذ ندهد.
ايت الله جوادي املي
تفسير سوره فتح
"«اَشِدّاء» به معنای شدّت عمل نیست. «اَشِدّاء» به این معنا که ما در فارسی [به آن] شدّت عمل میگوییم، نیست؛ «اَشِدّاء» یعنی سخت بودن، محکم بودن، غیر قابل نفوذ بودن؛ این معنای «اَشِدّاء» است. اَشِدّاءُ عَلَى الکُفّار؛ نگذارید در جامعه‌ی شما نفوذ پیدا کنند. "
ايت الله خامنه اي ۱۴۰۱/۱۱/۲۹ در دیدار مسئولان نظام و سفرای کشورهای اسلامی
ویرایش بوسیله کاربر 1403/08/16 09:54:10 ق.ظ
| دلیل ویرایش: ویرایش
|
|
|
|
|
|
رتبه: Advanced Member
گروه ها: Moderator, Administrators, member
تاریخ عضویت: 1390/03/24
ارسالها: 1,950
تشکرها: 4 بار
29 تشکر دریافتی در 29 ارسال
|
❇️#اتکا به #کافران ممنوع
💠لَّا يَتَّخِذِ الْمُؤْمِنُونَ الْكَافِرِينَ أَوْلِيَاءَ مِن دُونِ الْمُؤْمِنِينَ وَمَن يَفْعَلْ ذَلِكَ فَلَيْسَ مِنَ اللَّهِ فِي شَيْءٍ ال عمران:28
🌱مؤمنان نبايد كافران [=منكران باورهاي خود] را به جاي مؤمنان به ولايت [=دوستي براي جلب حمايت و تكيه‌گاه] بگيرند و هركس چنين كند، هيچ پيوندي با خدا ندارد،
🔹در آیات گذشته سخن از این بود که عزت و ذلت و تمام خیرات به دست خداست و در این آیه به همین مناسبت مؤمنان را از #ولایت_با_کافران شدیدا نهی میکند،
🔹ولايت، نه دوستي‌هاي عاطفي و احساسي عادي و روابط معقول و متعارف اجتماعي، بلكه دوستي‌ها و پيوند‌هاي سياسي سلطه‌آوري است كه استقلال را زايل مي‌سازد. معناي ولايت را جز در ارتباط با مناسبات جامعه قبيله‌اي عربستان در 14 قرن قبل نمي‌توان شناخت و برگردان آن به معادل فارسي «دوستي» رسانندة كامل بار معنايي آن نمي‌باشد. در دوران جاهليت، در فقدان دولت مركزي و قانون پذيرفته شدة عمومي، «وِلاء» واكنشي در برابر ناامني و قتل و غارت بود و دوستي ميان تعدادي قبيله و همبستگي آنها با يكديگر، سّد محكمي در برابر غارتگران پديد مي‌آورد. اين «ولايت»، شكل سادة روابط سياسي و پيمان‌هاي نظامي ميان چند كشور در روزگار ماست و جنبة فردي آن در كنارجنبة اجتماعي‌اش بسيار كمرنگ مي‌باشد.
🔹 ولايت بر دوستي به نيّت جلب حمايت و اتكاء به قدرت ديگران دلالت مي‌كند. قرآن نه تنها دوستي متعارف با يهوديان و مسيحيان را نهي نكرده، بلكه احسان كردن و داشتن مناسبات عادلانة اقتصادي با آنان را توصيه كرده است.
🔹آنچه قرآن نهي كرده، برقراري «ولايت» [دوستي سلطه آور] با اهل كتابي است كه با مسلمانان به خاطر دينشان مي‌جنگند و آنان را از سرزمين‌شان آواره مي‌سازند [ممتحنه 8 (60:8) و 9].
متأسفانه دولت‌هاي به ظاهر اسلامي در صدة اخير، اغلب يا هم‌پيمان و وابسته به بلوك شرق [روسيه و چين] بوده‌اند، يا بلوك غرب [آمريكا و انگليس و...] حال آنكه قرآن از «بِطَانَه» [مشاور همراز و نزديك] گرفتن بيگانگان، مسلمانان را نهي كرده [آل‌عمران 118 (3:118) ] و آنها را از نفوذ غيرخودي‌ها «وَلِيجَه» در اركان اجتماعي‌شان برحذر داشته است [توبه 16 (9:16) ].
🔹منظور از «مَن يَفْعَلْ» هر نوع زد و بند و ارتباط پنهاني است. در اين صورت گويي از تكيه و توكل به خدا بريده و به جبهة مقابل پيوسته است.
👈 ارتباط سياسى نبايد مُنجرّ به #سلطه_پذيرى يا پيوند قلبى با #كفّار شود. «لا يَتَّخِذِ الْمُؤْمِنُونَ الْكافِرِينَ أَوْلِياءَ»
🔹ارتباط يا قطع رابطه بايد بر اساس فكر و عقيده باشد، نه بر اساس پيوندهاى فاميلى، قومى و نژادى. «الْمُؤْمِنُونَ، الْكافِرِينَ»
📚تفسیر بازرگان و نور
༻🍃🌸🍃༺
|
|
|
|
|
|
جهش به انجمن
شما مجاز به ارسال مطلب در این انجمن نمی باشید.
شما مجاز به ارسال پاسخ در این انجمن نمی باشید.
شما مجاز به حذف مطلب ارسالی خود در این انجمن نمی باشید.
شما مجاز به ویرایش مطلب ارسالی خود در این انجمن نمی باشید.
شما مجاز به ایجاد نظر سنجی در این انجمن نمی باشید.
شما مجاز به رای دادن در این انجمن نمی باشید.
