رتبه: Advanced Member
گروه ها: member, Moderator تاریخ عضویت: 1399/01/25 ارسالها: 60 ![Iran (Islamic Republic Of)]( "Iran (Islamic Republic Of)") تشکرها: 38 بار
1 تشکر دریافتی در 1 ارسال
|
بسم‌الله‌الرحمن‌الرحيم
«اَلسلام عليك يا عِيدَ اَوْلِياءِ اللهِ»
سلام بر تو اي رمضان، اي عيد دوستان خدا، اي ماه نور و طهارت.
با فرا رسيدن ماه مبارك رمضان، يعني ماه ميهماني خاص خدا، وقت آن رسيده است كه به نفسِ عادت كرده به خوردن بگوييم:
زين غذاها اندك اندك باز‌بـُر
كين غذاي خر بُوَد ني قوت حُر
تاغذاي‌اصل را قابل شوي
لقمه‌هاي نـور را آكل شـوي
لب‌فروبندازطعام‌وازشراب
سوي‌خوان‌آسماني‌كـن‌شتاب
بهر لقمه گشت لقماني‌گـرو
وقت‌لقمان‌است، اي‌لقـمه‌برو
ما مي‌خواهيم با محبوب حقيقي خود دلدادگي كنيم ولي اين لقمه‌ها ما را از او غافل مي‌كنند، و در اين حالت است كه احساس غربت از محبوب در ما مي‌ميرد و اشك ما -كه علامت دوري همراه با شوق است- خشك ميشود. لذا گفت:
تو چه داني قدر‌آب ديدگان
عاشـق‌نـانـي‌چـــوناديدگان
گر تو اين انبان زنان خالي كني
پُر زگوهرهاي اِجْلالي كني
پس اگر انسان طالب گوهرهاي جلال حضرت حق است، بايد انبان شكم را كمي از نان خالي كند.
تا تو تاريك وملول و تيره‌اي
دان‌كه‌بـاديــولعين‌هم‌شيره‌اي
اين عدم نشاط در دينداري، ريشه در شكم پُر دارد كه منشأ وسوسة شيطان مي‌گردد.
طفلِ جان از شيرِ شيطان بازكن
بعد از آنَشْ با مَلَك اَنْباز كن
|
|
|
|
|
|
رتبه: Advanced Member
گروه ها: member, Moderator تاریخ عضویت: 1399/01/25 ارسالها: 60 ![Iran (Islamic Republic Of)]( "Iran (Islamic Republic Of)") تشکرها: 38 بار
1 تشکر دریافتی در 1 ارسال
|
چنانچه پيامبرص فرمودند:
معدة پُر، چراگاه شيطان است.
پيامبر اكرم در خطبه از فضائل ماه رمضان سخن گفتند، در انتها ميفرمايند:
«ايُّهَا النّاسُ اِنَّ اَبْوابَ الْجِنانِ في هَذا الشَّهْرِ مُفَتَّحَةٌ، فَاسْألُوا رَبَّكُم اَنْ لا يُغَلِّقَها عَلَيْكُم،
وَ ابْوابَ النِّيرانِ مُغَلَّقَةٌ، فَاسْألُوا رَبَّكُم اَنْ لا يُفَتِّحَها عَلَيْكُم،
وَالشَّياطِينَ مَغْلُولَةٌ فَاسْألُوا رَبَّكُمْ اَنْ لا يُسَلِّطَها عَلَيْكُم».
«اي مردم در اين ماه درهاي بهشت باز است، از خداوند بخواهيد آن را بر شما نبندد،
و درهاي آتش بسته است از پروردگارتان بخواهيد آن را بر شما باز نگرداند،
و شياطين را بسته‌اند، از پروردگارتان تقاضا كنيدكه آنها را بر شما مسلّط نگرداند.»
روزه‌دار شبيه خدا ميشود
در حديث قدسي داريم:
«الصَّوْمُ لي وَ اَنَا اُجْزي بِه»
مي‌فرمايد: روزه از آن من است و خودم هم جزايش هستم.
اگر حديث «اَنَا اَجزي بِه» باشد، يعني خودم جزايش را مي‌دهم، اين هم مژدة بزرگي است، يعني نتيجة روزه و جزاي روزه‌دار را به واسطه‌ها واگذار نمي‌كنم و به‌واقع اين هم مقام كمي نيست،
بركات روزه
در روايت از امام‌صادق داريم؛
«فَالصَّوْمُ يُميتُ هَوَي‌النَّفْس»
روزه هوس را مي كُشد
يكي از امتيازات مؤمنين وارسته اين است‌كه اصلاً گرفتار ميل‌هاي پست نيستند، و روزه چنين هنري را دارد كه دردسر هوسراني را از سر ما بر مي‌دارد. بعـــد ادامــة روايت ايـن اســت:
«وَ شَهْوةَ‌الطَّبْعِ»
روزه؛ شهوت و ميل‌هاي سركش و افراطيِ طبع و طبيعت و بُعد حيواني شما را مي‌كُشــد.
«وَ فيهِ‌حَياةُ القَلْبِ»
و در روزه حيات قلب هست.
چون وقتي قلب زنده شد، ادراك حقايق عاليه برايش ميسّر ميشود، ادراك بيشتر آن حقايق، بستگي به شدت حيات قلب دارد.
«وَ طَهَارَةُ الجَوارِحِ»
روزه؛ موجب طهارت اعضاء و جوارح ميشود،
«وَ عِمارةُ الظّاهِرِ وَ الْبَاطِنِ»
روزه؛ هم ظاهر را از سنگيني و بد قواره‌بودن در مي‌آورد، و هم باطن را از ميل‌هاي ظلماني آزاد و نوراني ميكند، هم باطن متعادل ميشود و هم ظاهر تابع باطن مي‌گردد.
«وَ زِيادَةُ التَّضَرُّعِ»
روزه؛ زاري و تضرّع در پيشگاه پروردگار را مي‌افزايد، قلب آدم از قساوت در مي‌آيد و ميل به نيايشِ با حق در آن پيدا ميشود. چون اصل جان ما ملكوتي است و از نيستان عالَم غيب بريده شده است،
📚- مصباح الشريعة تاليف عبد الرزاق گيلاني (ره) ص 137 مترجم.
ویرایش بوسیله کاربر 1400/02/03 10:44:13 ب.ظ
| دلیل ویرایش: مشخص نشده است
|
|
|
|
|
|
رتبه: Advanced Member
گروه ها: member, Moderator تاریخ عضویت: 1399/01/25 ارسالها: 60 ![Iran (Islamic Republic Of)]( "Iran (Islamic Republic Of)") تشکرها: 38 بار
1 تشکر دریافتی در 1 ارسال
|
تقويت تقوي
شهوات و نفسانيات اگر سي روز كنترل شوند، آهسته‌آهسته رام مي‌شوند و زير فرمان عقل و شريعت قرار مي‌گيرند.
اگر مقاومتي را كه در طول يك روز با روزه‌داري به‌دست آوردي در هنگام افطار رها كني از آن روزه چيزي عايدت نشده است. *
آية روزه مي‌فرمايد:
«يا اَيُّهَاالَّذينَ امَنُواكُتِبَ عَلَيْكُمُ‌الصِّيامُ كَماكُتِبَ عَلَي‌الَّذينَ مِنْ قَبْلِكـُم، لَعَلَّكُـمْ تَتَّقُونَ»
يعني: اي مؤمنان! بر شما روزه را واجب كرديم، همان طور كه بر امت‌‌هاي گذشته واجب نموديم شايد پرهيزكار شويد، و در نتيجه آن روحية مقاومت در مقابل هوس‌ها در شخصيت شما رشد پيدا كند.يعني شايد بتوانيد از طريق روزه متّقي شويد و قدرت پرهيزكاري بيابيد.
چشم بندِ آن جهان،حلق و دهان
اين دهـان بربند تا بيني‌عيان
تاهوي تازه‌است،ايمان تازه نيست
اين‌دهان جزقفل آن دروازه نيست
گرسنگي؛ پذيراييِ مقدّس خدا
در خبر داريم كه در زمان يكي از پيامبران گذشته، سه نفر از مؤمنين در مسافرتي در محلي شب‌گير شدند، و راه به جايي نبردند، نه محلي براي استراحت و نه قوت و غذايي. بالاخره يكي از آنها گفت، من اينجا يك آشناي دوري دارم مي‌روم شايد بتوانم امشب سربار او شوم. ديگري هم فكر كرد و به يادش آمد يك همكاري اينجا دارد، گفت مي‌روم شايد بشود امشب را مهمان او بشوم. سومي هر چه فكر كرد چيزي به‌يادش نيامد. گفت: ما هم مي‌رويم مسجد و مهمان خدا مي‌‌شويم. فردا صبح كه آمدند تا سفر را ادامه دهند، آن دو نفر هر كدام از خوبي‌‌‌‌هاي طعامي كه در شب خوردند و از نوع پذيرايي‌‌ها صحبت كردند ولي سومي گفت: حقيقتش ما مهمان خدا شديم ولي تا صبح گرسنگي كشيديم. به پيامبر آن زمان ندا رسيد برو و به اين مؤمن بگو ، حقيقتاً ما ميزباني تو را پذيرفتيم، و پذيرفتيم كه تو مهمان ما باشي، ولي هر چه گشتيم خورشت و طعامي بهتر از «گرسنگي» نبود كه با آن از تو پذيرايي كنيم.
يعني گرسنگي يك پذيرايي مقدّس است و براي همين هم طعام رمضان گرسنگي است و نتيجة اين گرسنگي «قرآن» است. سفره گرسنگي را پهن مي‌كنند تا قرآن را به قلب‌ها برسانند، آن وقت آيا ميشود گرسنگي را چيزي نگرفت و به سادگي از آن گذشت؟
بزرگي مي‌گويد: « هرگز نشد سير شوم و معصيتي مرتكب نشوم و يا قصد معصيت نكنم».
شايد گمان كنيم ما چنين نيستيم كه سيري موجب معصيت برايمان شود، آخر مگر ما قلبمان را مي شناسيم؟ آن بزرگاني كه اين‌ها را مي گويند ، لايه‌لاية تارهاي قلبشان بزرگي مي‌گويد: «اول بدعتي كه پس از پيامبر حادث شد، سيري بود.» مي‌فرمايد: «چون شكم مردمان سير شد نَفْسِ آنها سركشي كرد و به سوي دنيا متمايل شد.»
|
|
|
|
|
|
رتبه: Advanced Member
گروه ها: member, Moderator تاریخ عضویت: 1399/01/25 ارسالها: 60 ![Iran (Islamic Republic Of)]( "Iran (Islamic Republic Of)") تشکرها: 38 بار
1 تشکر دریافتی در 1 ارسال
|
روزه؛ خزينة حكمت
يك وقت هست كه به خودتان القاء ميكنيد چون ما جوانيم ميل به جنس مخالف داريم و نياز طبيعي و ضروري اين‌گونه ميل‌ها را براي خود حس ميكنيد، اين يك « وَهْم » است. اين وَهم و توهّم و اين نياز اِلقايي و تحميليِ خيالي با گرفتن روزه از رونق مي‌‌افتد، و جدّي نبودنش براي انسان روشن ميشود.
در همين راستا است كه مي‌فرمايد:
«با گرسنگي، شهوت فَرْج و شهوت سخن رفع ميشود»
هزاران رحمت در همين مطلب آخر نهفته است، چراكه حرف زدنِ افراطي، روح و قلب آدم را نابود ميكند.
حرفِ زياد، قلب را پريشان ميكند و مانع آرامش و حضور قلب ميشود آن وقت روزه باعث سكوت مي‌گردد و در نتيجه قلب به تعادل و هوشياري خود برمي‌گردد .
از پيامبر روايت داريم كه:
« اگر اين زياده روي شما در صحبت و بي قيدي و اغتشاش دل‌هاي شما نبود، حتماً آن‌چه من مي‌‌بينم مي‌‌‌ديديد و آن چه مي‌‌شنوم مي‌‌شنيديد.»
در حديث از پيغمبرخدا هست:
« ما مَلاُ آدَمِيٌّ وِعاءً شَرّاً مِنْ بَطْنِهِ، بِحَسَبِ‌بْنِ آدَمَ اَكَلاتٌ يُقِمْنَ صُلْبَهُ، فَاِنْ كانَ لا مَحالَةَ فَثُلْثٌ طَعامٌ وَ ثُلْثٌ شَرابٌ وَ ثُلُثٌ لِنَفَسِه»
يعني براي آدم هيچ ظرفي به اندازة پُربودن شكمش برايش شرّ نيست، به حَسَب آدم بودنش نياز به لقمه‌هايي دارد كه طاقت ادامة زندگي در او باشد، در اين حال، ثلث معده‌اش براي غذا و ثلث آن براي آب و ثلث آن براي نفس كشيدن باشد.
پس ملاحظه ميكنيد كه طبق سخن رسول‌خدا يك‌سوم معده بايد از طعام پر شود و نه بيشتر،
روزه؛ دريچة عبادت
از پيامبر روايت داريم:
«لِكُلِّ شَيْءٍ بَابٌ وَ بَابُ العِبَادَةِ الصَّوم»
يعني هر چيزي را دري است و دريچه عبادت روزه است. پس تا كسي وارد روزه‌داري نشود، به حال و حالت عبادت وارد نشده‌است. چون عالَم عبادت، عالَم خاصي است كه با فكر و مطالعه به‌دست نمي‌آيد. اين روايت مي‌خواهد بفرمايد: تو را با شكم سير به باغ عبادت راه نمي‌دهند.
قدرت جبريل از مَطبخ نبود
بـود از الطاف خَلاّقِ وَدُود
همچنين هم قدرت اَبدال حــق
هم زحق‌دان، ني زاطعام وطَبَق
روزه؛ عامل نجات از وَهم
اصل روزه يعني منصرف‌شدن از دنيا، و متصل شدن به غيب، الاّ اين كه شيطان نگذارد.
در روايت از رسول‌خدا داريم:
«اِنَّ الشَّيْطانَ لَيَجْرِي مِنْ بَنِي‌آدَمَ مَجْرَي الدَّمِ فَضَيِّقُوا مَجارِيَهُ باِلْـجُوعِ.»
يعني شيطان مثل خونِ در بدن شما، در روح شما جاري ميشود، از طريق گرسنگي جاي او را تنگ كنيد.
همچنان‌كه حضرت ميفرمايند:
« اَلصَّومُ يُسَوِّدُ وَجْهَهُ »
يعني روزه موجب سياه رويي شيطان است و ديگر نمي‌تواند انسان را تحت تأثير قرار دهد.
|
|
|
|
|
|
رتبه: Advanced Member
گروه ها: member, Moderator تاریخ عضویت: 1399/01/25 ارسالها: 60 ![Iran (Islamic Republic Of)]( "Iran (Islamic Republic Of)") تشکرها: 38 بار
1 تشکر دریافتی در 1 ارسال
|
فرمايش پيامبر هست كه ميفرمايند:
«حَيُّوا قُلُوبَكُم بِقِلَّةِ الضِّحْكِ وَ طَهِّرواها بِالجُوعِ، تَصْفُو وَ تَرِقْ»
قلب‌هايتان را زنده نگه داريد به كمي خنده و پاك نگه داريد با گرسنگي، تا صاف و رقيق شود.
از پيامبر روايت شده است كه:
«مَنْ اَجاعَ بَطْنَهُ عَظُمَت فِكْرَتُهُ وَ فَطَنَ قَلْبُهُ»
يعني: هر كس شكمش را گرسنه نگه دارد فكرش بلند و قلبش بيدار و تيزبين مي‌گردد.
هركه غافل گشت ازكِشت بهار
اوچه داند قيمت اين روزگار
كسي قيمت و ارزش زندگي را در اين دنيا خواهد فهميد كه فرصت‌هاي به كمال‌رساندن خود را از دست ندهد.
باز روايت داريم:
«هر كس سير بخوابــد، قَسِيُّ‌الْقَلب است»
در اعمال شب بيست و يك و بيست و سوم داريم كه: «مَنْ اَحْيَا هاتَيْنِ الَّيْلَتَيْنِ بِمُذاكِرَةِ الْعِلْمِ فَهُوَ اَفْضَلُ» يعني اگر اين دو شب را با مذاكره علمي احيا كنيد و بيدار بمانيد، افضل است، چون در چنين شب‌هايي انديشه و تدبّر در معارف الهي، زمينة ريزش حقايق معنوي را به قلب زياد ميكند، و قلب زمينة پذيرش انوار ملائكه و روح را پيدا خواهد كرد. البته اين نكته به آن معني نيست كه از دعاهاي اين دو شب كه راه ارتباط قلب با عالم غيب است، غافل شويد. منظور آن است كه جايي براي تقويت معارف هم باز كنيد.
علامه طباطبايي«رحمة‌الله‌عليه» در جلد آخر الميزان مي‌فرمايد: «تَمَّ الكتاب...في ليلة القدر المباركة الثلاثه والعشرين من ليالي شهر رمضان». يعني؛ علامه«رحمة‌الله‌عليه» در شب قدر تفسيرشان را مي‌نوشتند كه در آن شب تمام كرده‌اند.
حتماً قرآن بخوانيد ولي سعي كنيد قرآن را بفهميد، در روايت داريم:
«اَلا! لاخَيْرَ فِي قَراءَةٍ لَيْسَ فِيها تَدَبُّر»
يعني هيچ خيري در خواندني كه در آن تدبّر نباشد، نيست.
به جاي اين كه يك سوره را بخوانيد و نفهميد، يك آيه را بخوانيد و بفهميد.
|
|
|
|
|
|
رتبه: Advanced Member
گروه ها: member, Moderator تاریخ عضویت: 1399/01/25 ارسالها: 60 ![Iran (Islamic Republic Of)]( "Iran (Islamic Republic Of)") تشکرها: 38 بار
1 تشکر دریافتی در 1 ارسال
|
امام‌صادق در كتاب «مصباح‌الشريعه» در باب روزه ميفرمايند:
شما بايد متوجه باشيد بيمارِ گناهانتان هستيد و مثل يك بيمار كه ميل خوردن و نوشيدن از او سلب ميشود و همچنان منتظر است تا سلامتي‌‌‌اش به او برگردد، شما هم بايد قلبتان را متوجه بيماريتان به جهت گناهان و غفلت‌‌‌هايتان بكنيد ، و نخوريد و نياشاميد و همچنان منتظر بمانيد تا از مرض گناهان شفا يابيد .
«... وَ اَنْزِلْ نَفْسَكَ مَنْزِلَةَ الْمَرْضي، لا تَشْتَهِي طَعاماً وَلا شَراباً، مُتَـوَقِّـعاً في كُلِّ لَحْظَةٍ شِفَاءَ كَ مِنْ مَرَضِ الذُّنُوبِ»
يعني در حين روزه‌داري چنين حالتي به خود بگيريد. روزه، روحية مقاومت و خويشتن‌داري را در انسان تقويت ميكند و به‌اصطلاح، انسان زورش به خودش مي‌رسد.
رسول‌خدا ميفرمايند:
«الصَّبْرُ نِصْفُ الاِيْمانِ وَ الصَّوْمُ نِصْـفُ الصَّبْرِ» ي
و باز در حدیث از آنحضرت داريم:
«وَ لِكُلِّ شَيءٍ زَكاةٌ وَ زَكاةُ الاَبْدانِ الصِّيام»
حالا چنين بدني در اختيار ما است، نه اين‌كه ما در اختيار آن باشيم.
اصلاً وقتي نور ايمان بر جان تابيد و انسان از ايمان حرارت گرفت ديگر دوست ندارد از پر خوري لذت بگيرد، روح مؤمن زير بار نمي‌رود كه چون غافلان، سفرة دل را در اختيار هوس بگذارد تا هرقدر خواست در آن بريزد.
در روايت از رسول‌خدا داريم كه يكي از نشانه‌هاي مؤمن و منافق همين است كه منافق جرأتِ بسيار خوردن دارد و مؤمن نه. حضرت ميفرمايند:
«المُؤْمِنُ يَأكُلُ في مِعاءٍ وَاحِدٍ وَ الْمُنَافِقُ يَأكُلُ في سَبْعَةِ اَمْعَاءٍ.»
يعني؛ مؤمن با يك شكم مي‌خورد و منافق با هفت شكم. وقتي نور ايمان در قلب نيفتد، حرص و شهوت شعله مي‌كشد و خوردن، بهانه براي خاموش‌كردن اين حرص و شهوت ميشود، در حالي كه با خوردن، حرص و شهوت فرو نخواهد نشست، مثل اين است كه بخواهيم با دادن هيزم بيشتر به آتش، آتش را سير كنيم. ولي وقتي نور ايمان در قلب تجلّي كرد، اعتنايي به حرص و شهوت نمي‌كند كه بعداً بخواهد با خوردن، آن را اشباع كند.
پيامبر فرمود:
«اَدِيمُوا قَرْعَ بابِ الْجَنَّةِ يَفْتَحْ لَكُمْ»
«قُلْتُ: وَ كَيْفَ نُديمُ قَرْعَ بابِ الْجَنَّة؟»
«قالَ: بِالْجُوعِ وَ الظَّمَإِ»:
يعني پيوسته در بهشت را بكوبيد تا براي شما باز شود.
پرسيدم: چگونه درِ بهشت را بكوبيم؟
حضرت فرمودند: با گرسنگي و تشنگي.
چون وقتي براي رضاي هوس، غذا و نوشيدني نخورد، روح را از زمين و زميني‌بودن آزاد ميكند و جهت الهي خود را باز مي‌يابد.
در روايت داريم:
« اِنَّ اَبْغَضَ النَّاسِ اِلَي‌الله تَعالي اَلْمُتَّخِمُونَ الْمَلَأُ» مبغوض‌ترين مردم نزد خدا، آنهايي هستند كه معده‌هاي پُر دارند تا آن حدي كه تُخَمِه-ترش- كرده باشند.
فرمود: ترك نكرد بنده خوردن لقمه‌اي كه اشتهاي خوردنش را دارد، مگر اين‌كه براي او درجه‌اي در بهشت است.
«وَ مَا تَرَكَ عَبْدٌ اَكْلَةً يَشْتَهيها اِلاّ كانَتْ لَهُ دَرَجَةٌ فِي الْجَنَّةِ.»
ارادة خود را در توجه به روزه، تقويت كنيد و نگذاريد روزه از دستتان برود و از آن نتايج بلندي كه مي‌توانيد به‌دست آوريد خود را محروم كنيد، زيرا رهايي از خود، كه حاصل روزه است چيز كمي نيست كه بتوانيد به آن نظر نداشته باشيد، بايد از دست خود آزاد شده و اگر از دست خود آزاد شديد، عيدِ آزادي از دست خود، يعني عيد فطر بر شما مبارك باد.
گفت:
رقص‌آن‌جاكن كه خود را بشكني
پنبـه را از ريش شهوت بـركنـي
رقص و جولان بر سر ميدان كنند
رقص اندر خون‌خود مردان كنند
چون‌رهند از دست‌خود دستي‌زنند
چون‌‌جهند‌‌‌‌از‌نقصِ‌خود‌رقصي‌كنند
اميدواريم اين سرور و شاديِ از خود وارستن، به آن انتهايِ وارستگي برسد و در اين ماه به موفقيت كامل دست بيابيد. إن‌شاء‌الله
روزه دریچه ای به عالم معنا : طاهرزاده
|
|
|
|
|
|
رتبه: Advanced Member
گروه ها: Moderator, Administrators, member
تاریخ عضویت: 1390/03/24
ارسالها: 1,950
تشکرها: 4 بار
29 تشکر دریافتی در 29 ارسال
|
#عشق و #تفکر را در #روزه‌هامان جاری کنیم.
✳️🌱امام موسی صدر:
«روزۀ ماه رمضان و دیگر عبادات و شعایر دینی تنها فعالیتی جسمانی نیستند، بلکه حرکاتی سرچشمه گرفته از عقل و دل‌اند که به قالب حس در می‌آیند و با آن در میآمیزند، از همین رو هر‌گاه به دور از دخالت عقل و دل انجام گیرند، اعمالی خشک، کم رنگ و تقلیدگونه‌اند که ما را به خود مشغول می‌کنند، ولی تأثیری نمی‌گذارند.
بر ماست تا در این تجربۀ تازه و این ماه مبارک و در روزه‌اش، عقل و دل را در کنار جسم فعال کنیم. باید تفکر و تأمل کنیم، باید عشق بورزیم و حساس باشیم. باید این عشق و آن تأمل را در متن روزۀ خود جاری سازیم.
🌴پیامبر فرمودند: «یک ساعت تفکر، بر‌تر از هفتاد سال عبادت است.»
امام صادق نیز فرمودهاند: «آیا دین جز محبت است؟»
این چنین روزۀ زنده‌ای، سپر آتش است و یکی از ارکان اسلام، مهمانی خداوند است و #تکریم_انسان.
قدر انسان است و قَدَر او.
فقط در این صورت است که #رمضان شرایط و فضایی را فراهم می‌کند که در آن انسان گرامی ساخته می‌شود، انسانی که فاتح مکه است و پیروز بدر و سازندۀ تاریخ.
این چنین رمضانی ماه الفت و همدردی با دیگران و فصل فراموشی کینهها و اتحاد صفوف است. ماه وحدت کلمه و وحدت دلها و ماه رستاخیز دوبارۀ امت است.»
📌برگرفته از کتاب #عبادت_یا_عبودیت
|
|
|
|
|
|
جهش به انجمن
شما مجاز به ارسال مطلب در این انجمن نمی باشید.
شما مجاز به ارسال پاسخ در این انجمن نمی باشید.
شما مجاز به حذف مطلب ارسالی خود در این انجمن نمی باشید.
شما مجاز به ویرایش مطلب ارسالی خود در این انجمن نمی باشید.
شما مجاز به ایجاد نظر سنجی در این انجمن نمی باشید.
شما مجاز به رای دادن در این انجمن نمی باشید.
