⚛💮 مدعیان شهادت و منتظران جهاد، همواره بوده و هستند.

💠🔆 أَلَمْ تَرَ إِلَى الْمَلَإِ مِن بَنِي إِسْرَائِيلَ مِن بَعْدِ مُوسَى إِذْ قَالُوا لِنَبِيٍّ لَّهُمُ ابْعَثْ لَنَا مَلِكًا نُّقَاتِلْ فِي سَبِيلِ اللَّهِ قَالَ هَلْ عَسَيْتُمْ إِن كُتِبَ عَلَيْكُمُ الْقِتَالُ أَلَّا تُقَاتِلُوا قَالُوا وَمَا لَنَا أَلَّا نُقَاتِلَ فِي سَبِيلِ اللَّهِ وَقَدْ أُخْرِجْنَا مِن دِيَارِنَا وَأَبْنَائِنَا فَلَمَّا كُتِبَ عَلَيْهِمُ الْقِتَالُ تَوَلَّوْا إِلَّا قَلِيلًا مِّنْهُمْ وَاللَّهُ عَلِيمٌ بِالظَّالِـمِينَ
"246/بقره"

🌱 آيا ننگريستي به [داستان] آن [سران و شيوخ] قوم بني‌اسرائيل [در روزگار] پس از موسي؟ آنگاه كه به پيامبر خود [=يوشع، جانشين موسي] گفتند: پادشاهي براي ما برگزين، تا [تحت فرماندهي او] در راه خدا بجنگيم. [پيامبرشان] گفت: اگر بر شما اعلان جنگ داده شود، مگر غير از اين بوده كه نمي‌جنگيد؟ [مگر سوابق شما غير از اين را نشان مي‌دهد؟]. گفتند: ما را چه مي‌شود [ديگر چه چيزي براي از دست دادن داريم كه] در راه خدا پيكار نكنيم؟ حال آنكه از ديارمان و فرزندانمان [با اسارت يا كشتن آنان] رانده [و آواره بيابانها] شده‌ايم. پس [با اینحال] چون جنگ بر آنان مقرّر گرديد، جز اندكي از آنان، [بقيه به پيكار] پشت كردند. و خدا به حال ستمگران بس آگاه است .

💫ميدان مبارزه، بستر ارزيابى افراد پر ادّعا است
🔷💮بنى‌اسرائيل بعد از حضرت موسى عليه السلام، به خاطر قانون شكنى و رفاه طلبى، مجدّداً تحت سلطه و فشار طاغوت قرار گرفته، آزادى و سرزمين خود را از دست دادند. آنها براى نجات از آوارگى و خارج شدن از زير يوغ طاغوت، تصميم به مبارزه گرفتند و از پيامبر خويش اشموئيل خواستند براى آنها فرمانده و اميرى را انتخاب كند تا به رهبرى او با طاغوت مبارزه كنند، ولى با همه اين ادعاها وقتى دستور صادر شد، همه آنها جز اندكى به ميدان نبرد پشت كرده و از آن دستور سرپيچى نمودند.

🔷💮 قابل توجه این که: آنها براى رفع تجاوز دشمن که ایشان را از سرزمینشان بیرون رانده بود، مى خواستند مبارزه کنند، در عین حال، نام آن را فى سبیل اللّه (در راه خدا گذاردند) از این تعبیر، روشن مى شود: آنچه به آزادى و نجات انسان ها از اسارت و رفع ظلم کمک کند، فى سبیل اللّه محسوب مى شود.

🔷💮 به هر حال، پیامبرشان که از وضع آنان نگران بود، و آنها را ثابت قدم در عهد و پیمان نمى دید به آنها گفت: اگر دستور پیکار به شما داده شود شاید (سرپیچى کنید و) در راه خدا پیکار نکنید (قالَ هَلْ عَسَیْتُمْ إِنْ کُتِبَ عَلَیْکُمُ الْقِتالُ أَلاّ تُقاتِلُوا).

🔷💮 آنها در پاسخ گفتند: چگونه ممکن است در راه خدا پیکار نکنیم در حالى که از خانه و فرزندانمان رانده شده ایم شهرهاى ما به وسیله دشمن اشغال و فرزندانمان اسیر شده اند؟! (قالُوا وَ ما لَنا أَلاّ نُقاتِلَ فی سَبیلِ اللّهِ وَ قَدْ أُخْرِجْنا مِنْ دِیارِنا وَ أَبْنائِنا).

🔷💮 و به این ترتیب، اعلام وفادارى به عهد و پیمان خود کردند، ولى با این همه هیچ یک از نام خدا و فرمان او، حفظ استقلال و موجودیتشان، و آزادى فرزندان، نتوانست جلو پیمان شکنى آنها را بگیرد، لذا در ادامه این آیه مى خوانیم: هنگامى که دستور پیکار به آنها داده شد، جز عده کمى همگى سرپیچى کردند.

📚تفاسیر نور و نمونه