logo
پر بازدید ترین عناوین تالار از ابتدا: مطالب زیبا با آیات (تعداد مشاهده:176988)    ایه 59 سوره احزاب(حجاب):زنان مسلمان،جلباب(روپوش) رابه بدن خود نزدیک کنند تا مورد اذیت قرار نگیرند (تعداد مشاهده:140059)    آیا زنان کفار که به اسارت مسلمانان در می آیند بر مسلمانان حلال میشوند و زناشویی با آنها اشکال ندارد (تعداد مشاهده:130838)    اوقات نماز های یومیه در قران (تعداد مشاهده:95111)      پر بازدید ترین عناوین سه ماه گذشته: ترجمه تدبر و نکات مهم تفسیری سوره لقمان: ایات حکمت اموز قران هدایت کننده اهل ایمان و عمل صالح است    قمار، پليد و شيطاني است. از ان اجتناب كنيد    تعصب ديني ، ممدوح يا مذموم؟ مفهوم تعصب چيست؟    معجزه كمتر شناخته شده پيامبر رحمت : قراردادها             

توجه

Icon
Error

SAGHI Offline
#1 ارسال شده : 1392/04/24 09:38:28 ق.ظ
SAGHI

رتبه: Advanced Member

گروه ها: member
تاریخ عضویت: 1390/03/30
ارسالها: 102

تشکرها: 1 بار
12 تشکر دریافتی در 9 ارسال
نکات کلیدی از جزء ششم قرآن کریم


1) در اين جزء لطف خدا به قوم يهود و نصاري را ميخوانيم و در مقابل پيمان شكني اين قوم را و نيز مباحث فقهي و ماجراي غدير خم.
2) در واقع بيشتر در سوره مائده به بحث پيمان شكني اهل كتاب پرداخته شده است و در آن دعوت به وفاي عهد شده است.


نكاتي از پيمان شكني قوم يهود:
الف- بين انبياء تبعيض قائل بودند و مي گفتند فقط به بعضي از آنها ايمان داريم.در حاليكه مؤمنين به همۀ انبياء ايمان دارند.( آيه 150 تا 152 سوره نساء)
ب‌- بهانه گيري عادت اين قوم بود ,همان طور كه از حضرت موسي(ع) تقاضاي ديدن خدا را داشتند ,از پيامبر اسلام(ص) نيز مي خواستند كه كتابي يكجا از آسمان نازل شود.( آيه 153سوره نساء)
ج‌- به حضرت مريم تهمت زدند ,آيات خدا را انكار كردند و پيامبران خدا را به ناحق كشتند.( آيه 155 تا 160 سوره نساء)
د‌- قومي ظالم و ربا خوار بودند و اموال مردم را به ناحق مي خوردند.( آيات 160 و 161 سوره نساء)
ه‌- خداوند از آنان پيمان گرفت كه با بجاي آوردن نماز و پرداخت زكات و قرض دادن در راه خدا و ايمان به انبياء ,گناهانشان را بپوشانند ,اما آنان پيمان شكني كردند و خدا نيز دلهاي آنان را سخت كرد و از رحمت خويش دور نمود.( آيات 12 و 13 سوره مائده)
و‌- با وجود آنهمه ناسپاسي و پيمان شكني خود را فرزندان خدا و دوستان خاص او مي دانستند.( آيه 18 سوره مائده)
ز‌- سخن حضرت موسي(ع) را در مورد ورود به بيت المقدس ناديده گرفتند و گفتند تو و خدا با قوم عمالقه بجنگيد و ما اينجا نشسته ايم . و خدا نيز آنها را به خاطر نافرماني شان چهل سال سرگردان بيابانها نمود.( آيه 21 تا 26 سوره مائده)
لازم به تذكر است كه در قرآن مجيد نام حضرت موسي(ع) 136 مرتبه يعني بيش از همه انبياء آمده است و داستان قوم يهود بارها براي امت پيامبر در قرآن نقل شده است تا امت پيامبر(ص) جا پاي قوم يهود نگذارند و نعمت هاي خدا را با بهانه هاي بي مورد ناديده نگيرند و بدون كوچكترين عمل صالحي , با آرزوهاي واهي , خود را وارث بهشت ندانند, همچنين در سوره مباركه احزاب آيه 69 آمده است اي كسانيكه ايمان آورده ايد ,مانند آناني نباشيد كه موسي را اذيت كردند.


3) همچنين در جزء ششم از پيمان شكني قوم نصاري نيز ياد شده است كه به ذكر نكاتي در مورد آن مي پردازيم:
الف- مسيحيان معتقدند كه مسيح(ع) مصلوب و سپس كشته شده است و رسالت اصلي حضرت عيسي(ع) , فدا شدن و بازخريد گناهان بشر بوده است و او قرباني گناهان ما شده است تا جهانيان را از مجازات خداوند نجات دهد و به همين منظور روي مسئله به صليب كشيده شدن وي فوق العادة تأ كيد مي كنند.
ب- خداوند در پاسخ به اين اعتقادات فرمود: " مسيح را نكشتند بلكه خدا او را به سوي خود برده است".
( آيه 157 و 158 سوره نساء)
ج- بزرگترين انحراف مسيحيان , تثليث و خداوند سه گانه است و اعتقاد به الوهيت حضرت عيسي و فرزند خدا دانستن او هست .خداوند در قرآن بارها فرموده است "عيسي بن مريم" , يعني فرزند حضرت مريم . وعيسي را بنده و فرستاده خود مي خواند.( آيه 174 سوره نساء)
د‌- انحراف قوم نصاري در آيات 14 و 17 و همچنين آيات 72 تا 77 سوره مائده طرح شده است.


4) احكام فقهي مطرح شده در جزء ششم:


الف- احكام ارث و مسائل مربوط به ارث خواهران و برادران ,تحت حكم "كلاله" در پايان سوره نساء.
ب- احكام مربوط به گوشت حرام در آيه 3 سوره مائده و اشاره به تحريم يازده چيز از جمله خون ,گوشت مردار, و گوشت خوك.


ج- احكام مربوط به صيد و ذكر حلال بودن صيدي كه توسط حيوانات صياد آموزش ديده گرفته شده است ,
در آيه 14 سوره مائده.


د‌- احكام مربوط به خوردن غذاهاي اهل كتاب و ازدواج با آنان كه حلال شمرده شده است در آيه 5 سوره مائده آمده است. البته اكثر مفسرين و فقها منظور از طعام در آيه فوق را حبوبات و ميوه ها مي دانند نه ذبيحه هاي آنان را و معتقدند كه چون هنگام ذبح نام خداوند برده نمي شود ,ذبيحه هاي آنان حلال نيست. و منظور از ازدواج با اهل كتاب را ازدواج موقت مي دانند و نه دائم.

ه‌- احكام مربوط به وضو ,غسل و تيمم در آيه 6 سوره مائده ذكر طيبات روح انسان پس از بيان طيبات جسم انسان است.
و‌- احكام مربوط به محارب و جزاي افراد متجاوزي كه اسلحه به روي مسلمانان مي كشند و با تهديد به كشتن آنان ,اموالشان را به غارت مي برند, موضوع آيه 33 سوره مائده است كه مجازاتشان يكي از چهار مورد زير است: كشته شدن,به دار آويخته شدن ,دست و پاي آنان را به طور مخالف قطع كردن و تبعيد كردن.
ز‌- احكام مربوط به سارقين و مجازات آنها كه مي فرمايد دست سارق را قطع كنيد, موضوع آيه 38 سوره مائده است كه البته نظر فقها اينست كه فقط چهار انگشت دست راست بريده شود.


ح‌- احكام قصاص در آيه 45 سوره مائده مطرح شده كه مي فرمايد قصاص چشم درمقابل چشم و بيني ,گوش, دندان و جراحت در مقابل هر كدام ,اگر كه بطور عمد صورت گرفته باشد.ضمنا در اين آيه خداوند عفو و گذشت را پيشنهاد مي كند و مي فرمايد هر كدام از شما كه بخشش كند ,آن كفاره گناهانش مي شود.


ط‌- از آنجا كه موضوع اصلي سوره مائده عهد و پيمان است ,آيات مربوط به غدير خم وعهد و پيمان مردم با پيامبر(ص) در مورد ولايت اميرالمؤمنين(ع) نيز در اين سوره مطرح شده است:


الف- در آيه اول سوره مائده لزوم وفاي به عهد مطرح شده است.


ب- آيه مربوط به غدير خم و منت خداوند در مورد اكمال دين و تماميت نعمت ,در آيه 3 آمده است.
ج‌- آيه تبليغ و مأموريت پيامبر اكرم(ص) براي معرفي بي ترس و واهمۀ امام علي(ع), در آيه 67 بر زيبايي اين سوره افزوده است.


د‌- آيه ولايت سخن از فضيلت حضرت علي(ع) دارد و خداوند در آيه 55 سوره مائده مي فرمايد سرپرست و رهبر شما تنها خدا , پيامبر و آنهايي هستند كه ايمان آورده و نماز بپاي مي دارند و در حال ركوع زكوة مي دهند. بي شك اين آيه به عنوان يك نص قرآني ,دلالت بر ولايت و امامت علي(ع) دارد.


ه‌- اهميت تعاون و همكاري و نهي از همكاري با ظالم و حقيقت توسل و جواز توسل جستن از ديگر مباحث مطرح شده در سورۀ مائده است. داستان هابيل و قابيل در آيات 27 تا 31 اين سوره و موضوع اذان در آيه 58 اين سوره طرح شده است.

نكاتي در مورد عهد و پيمان:
o حضرت امام صادق(ع) فرمودند:"سه چيز است كه خداوند به هيچ كس اجازه مخالفت با آن را نداده است:
اول- اداي امانت در مورد هر كس , نيكو كار باشد يا بدكار فرقي نمي كند.
دوم- وفاي به عهد درباره هر كس, نيكو كار باشد يا بدكار فرقي نمي كند.


سوم- نيكي به پدر و مادر , نيكو كار باشد يا بدكار فرقي نمي كند".
o حضرت اميرالمؤمنين(ع) فرمودند: "اگر حتي كسي با اشاره پيماني را به عهده بگيرد ,بايد به آن وفا كند".
o امام علي(ع) خطاب به مالك اشتر فرمودند:" از اينكه به مردم وعده بدهي و تخلف كني سخت بپرهيز ,زيرا اين موجب خشم عظيم در نزد خدا و مردم خواهد شد".


o پيامبر(ص) فرمودند: "لا دين لمن لا عهد له " يعني "كسي كه به پيمان خود وفادار نيست, دين ندارد".
o اميرالمؤ‌منين علي(ع) به مالك اشتر فرمودند:" در ميان واجبات الهي هيچ موضوعي همانند وفاي به عهد در ميان مردم جهان به تمام اختلافاتي كه دارند مورد اتفاق نيست".



كلمات كليدي:يهود نصاري مائده نساء عهد جزء

ویرایش بوسیله کاربر 1394/04/02 01:10:40 ب.ظ  | دلیل ویرایش: مشخص نشده است

farhang Offline
#2 ارسال شده : 1396/03/10 09:06:34 ب.ظ
سید کاظم فرهنگ

رتبه: Advanced Member

گروه ها: member, Administrators
تاریخ عضویت: 1390/02/31
ارسالها: 1,036
Iran (Islamic Republic Of)

47 تشکر دریافتی در 28 ارسال
به نام خدا

جزء ششم ایات 148 تا انتهای سوره نساء و ایات 1 تا 82 سوره مائده را شامل میشود. غالب این ایات به نکوهش رفتار و عقاید اکثریت اهل کتاب و نیز نحوه مواجهه پیامبر و مسلمانان با اهل کتاب و فلسفه وجود ادیان مختلف اشاره شده است.

تاریخچه و فلسفه شرایع مختلف،اتمام حجت با یهود و نصاری

خداوند بعثت پیامبر اسلام را به منزله اتمام حجت با انها دانسته و اعلام میکند اگر به رسالت الهی محمد ص ایمان بیاورید،عقاید کفر امیز و رفتارهای غلط تان را اصلاح کنید و به احکام کتاب های خودتان عمل کنید،محزون نخواهید بود و مشمول برکات خواهید بود.

-اى اهل كتاب پيامبر ما به سوى شما آمده است كه بسيارى از چيزهايى از كتاب [آسمانى خود] را كه پوشيده مى‏داشتيد براى شما بيان مى‏ كند و از بسيارى [خطاهاى شما] درمى ‏گذرد قطعا براى شما از جانب خدا روشنايى و كتابى روشنگر آمده است {15}

-اى اهل كتاب پيامبر ما به سوى شما آمده كه در دوران فترت رسولان [حقايق را] براى شما بيان مى‏ كند تا مبادا [روز قيامت] بگوييد براى ما بشارتگر و هشداردهنده اى نيامد پس قطعا براى شما بشارتگر و هشداردهنده ‏اى آمده است و خدا بر هر چيزى تواناست {19}

- ما تورات را كه در آن رهنمود و روشنايى بود نازل كرديم پيامبرانى كه تسليم [فرمان خدا] بودند به موجب آن براى يهود داورى مى ‏كردند و [همچنين] الهيون و علما به سبب آنچه از كتاب خدا به آنان سپرده شده و بر آن گواه بودند پس از مردم نترسيد و از من بترسيد و آيات مرا به بهاى ناچيزى مفروشيد و كسانى كه به موجب آنچه خدا نازل كرده داورى نكرده‏ اند آنان خود كافرانند {44}

- و عيسى پسر مريم را به دنبال آنان [=پيامبران ديگر] درآورديم در حالى كه تورات را كه پيش از او بود تصديق داشت و به او انجيل را عطا كرديم كه در آن هدايت و نورى است و تصديق ‏كننده تورات قبل از آن است و براى پرهيزگاران رهنمود و اندرزى است {46}

-و اهل انجيل بايد به آنچه خدا در آن نازل كرده داورى كنند و كسانى كه به آنچه خدا نازل كرده حكم نكنند آنان خود نافرمانند {47}

-و ما اين كتاب [=قرآن] را به حق به سوى تو فرو فرستاديم در حالى كه تصديق ‏كننده كتابهاى پيشين و حاكم بر آنهاست پس ميان آنان بر وفق آنچه خدا نازل كرده حكم كن و از هواهايشان [با دور شدن] از حقى كه به سوى تو آمده پيروى مكن

براى هر يك از شما [امتها] شريعت و راه روشنى قرار داده ‏ايم و اگر خدا مى‏خواست‏شما را يك امت قرار مى ‏داد ولى [خواست] تا شما را در آنچه به شما داده است بيازمايد پس در كارهاى نيك بر يكديگر سبقت گيريد بازگشت [همه] شما به سوى خداست آنگاه در باره آنچه در آن اختلاف مى ‏كرديد آگاهتان خواهد كرد {48}

- و اگر آنان به تورات و انجيل و آنچه از جانب پروردگارشان به سويشان نازل شده است عمل مى‏ كردند قطعا از بالاى سرشان [بركات آسمانى] و از زير پاهايشان [بركات زمينى] برخوردار مى‏شدند از ميان آنان گروهى ميانه‏رو هستند و بسيارى از ايشان بد رفتار مى ‏كنند {66}

- بگو اى اهل كتاب تا [هنگامى كه] به تورات و انجيل و آنچه از پروردگارتان به سوى شما نازل شده است عمل نكرده‏ايد بر هيچ [آيين بر حقى] نيستيد و قطعا آنچه از جانب پروردگارت به سوى تو نازل شده بر طغيان و كفر بسيارى از آنان خواهد افزود پس بر گروه كافران اندوه مخور {68}

- كسانى كه ايمان آورده و كسانى كه يهودى و صابئى و مسيحى‏ اند هر كس به خدا و روز بازپسين ايمان آورد و كار نيكو كند پس نه بيمى بر ايشان است و نه اندوهگين خواهند شد {69}

احکام و آداب اخلاقی


خداوند بانگ برداشتن به بدزبانى را دوست ندارد مگر [از] كسى كه بر او ستم رفته باشد و خدا شنواى داناست {148}نساء

-امروز چيزهاى پاكيزه براى شما حلال شده و طعام كسانى كه اهل كتابند براى شما حلال و طعام شما براى آنان حلال است و [بر شما حلال است ازدواج با] زنان پاكدامن از مسلمان و زنان پاكدامن از كسانى كه پيش از شما كتاب [آسمانى] به آنان داده شده به شرط آنكه مهرهايشان را به ايشان بدهيد در حالى كه خود پاكدامن باشيد نه زناكار و نه آنكه زنان را در پنهانى دوست‏خود بگيريد و هر كس در ايمان خود شك كند قطعا عملش تباه شده و در آخرت از زيانكاران است {5}


اى كسانى كه ايمان آورده‏ايد براى خدا به داد برخيزيد [و] به عدالت‏شهادت دهيد و البته نبايد دشمنى گروهى شما را بر آن دارد كه عدالت نكنيد عدالت كنيد كه آن به تقوا نزديكتر است و از خدا پروا داريد كه خدا به آنچه انجام مى‏دهيد آگاه است {8}

-از اين روى بر فرزندان اسرائيل مقرر داشتيم كه هر كس كسى را جز به قصاص قتل يا [به كيفر] فسادى در زمين بكشد چنان است كه گويى همه مردم را كشته باشد و هر كس كسى را زنده بدارد چنان است كه گويى تمام مردم را زنده داشته است {32}

-و مرد و زن دزد را به سزاى آنچه كرده‏ اند دستشان را به عنوان كيفرى از جانب خدا ببريد و خداوند توانا و حكيم است {38}

-پس هر كه بعد از ستم‏ كردنش توبه كند و به صلاح آيد خدا توبه او را مى‏ پذيرد كه خدا آمرزنده مهربان است {39}

- و در [تورات] بر آنان مقرر كرديم كه جان در مقابل جان و چشم در برابر چشم و بينى در برابر بينى و گوش در برابر گوش و دندان در برابر دندان مى‏باشد و زخمها [نيز به همان ترتيب] قصاصى دارند و هر كه از آن [قصاص]درگذرد پس آن كفاره [گناهان] او خواهد بود و كسانى كه به موجب آنچه خدا نازل كرده داورى نكرده ‏اند آنان خود ستمگرانند {45}

تاکیدی دیگر بر امر به معروف و نهی از منکر و مسئولیت علما و مبلغین دینی


-و بسيارى از آنان را مى‏بينى كه در گناه و تعدى و حرامخوارى خود شتاب مى‏كنند واقعا چه اعمال بدى انجام مى ‏دادند {62}

-چرا ربانیون و علما آنان را از گفتار گناه[آلود] و حرامخوارگى ‏شان باز نمى ‏دارند راستى چه بد است آنچه انجام مى‏ دادند {63}

جهت مطالعه بیشتر در خصوص وظیفه علما و نخبگان در امر به معروف کلیک کنید

از ميان فرزندان اسرائيل آنان كه كفر ورزيدند به زبان داوود و عيسى بن مريم مورد لعنت قرار گرفتند اين [كيفر] به خاطر آن بود كه عصيان ورزيده و [از فرمان خدا] تجاوز مى‏كردند {78}

- [و] از كار زشتى كه آن را مرتكب مى ‏شدند يكديگر را بازنمى‏ داشتند راستى چه بد بود آنچه مى‏ كردند {79}

ویرایش بوسیله کاربر 1396/03/10 09:15:32 ب.ظ  | دلیل ویرایش: edit

سیدکاظم فرهنگ
ali Offline
#3 ارسال شده : 1399/02/10 09:00:18 ق.ظ
ali

رتبه: Advanced Member

گروه ها: Moderator, Administrators, member
تاریخ عضویت: 1390/03/24
ارسالها: 1,950

تشکرها: 4 بار
29 تشکر دریافتی در 29 ارسال
نكات كليدي و پيام هاي جزء ششم

بدی های دیگران را افشا نکنید جز برای ستاندن حقتان از ظالم.

لاَّ يُحِبُّ اللّهُ الْجَهْرَ بِالسُّوَءِ مِنَ الْقَوْلِ إِلاَّ مَن ظُلِمَ وَكَانَ اللّهُ سَمِيعًا عَلِيمًا {148} إِن تُبْدُواْ خَيْرًا أَوْ تُخْفُوهُ أَوْ تَعْفُواْ عَن سُوَءٍ فَإِنَّ اللّهَ كَانَ عَفُوًّا قَدِيرًا {149}
خداوند بانگ برداشتن به بدزبانى را دوست ندارد مگر [از] كسى كه بر او ستم رفته باشد و خدا شنواى داناست {148} اگر خيرى را آشكار كنيد يا پنهانش داريد يا از بديى درگذريد پس خدا درگذرنده تواناست {149}
همانطور که ملاحظه میشود در آیه 148 تاکید بر اشکار کردن(جهر) گفتار سوئ و اشاعه ان در جامعه است تا اصل خود بدی.يعني افشاي بدي هاي ديگران مجاز نيست مگر وقتي كه شما براي گرفتن حق خود و دادخواهي از كسيكه به شما ظلم كرده ،مجبور به بيان بدي هاي وي شويد یعنی اصل بر عدم افشاگری بدی های دیگران است جز مظلوم در ستاندن حق خویش از ظالم.

در دین خود غلو و بالابری بیجا نکنید.

«یا أَهْلَ الْکِتابِ لا تَغْلُوا فِی دِینِکُمْ وَ لا تَقُولُوا عَلَى اللَّهِ إِلاَّ الْحَقَّ إِنَّمَا الْمَسِیحُ عِیسَى ابْنُ مَرْیَمَ رَسُولُ اللَّهِ وَ کَلِمَتُهُ أَلْقاها إِلى‏ مَرْیَمَ وَ رُوحٌ مِنْهُ» (نساء/۱۷۱).
👈 اى اهل کتاب، در دین خود غلوّ مکنید، و در باره خدا جز [سخنِ‏] درست مگویید. مسیح، عیسى بن مریم، فقط پیامبر خدا و کلمه اوست که آن را به سوى مریم افکنده و روحى از جانب اوست.
مراد از غلو، افراط، بالابردن، و تجاوز از حد است. غلو را می توان به معنایی نوعی خرافه به حساب آورد چرا که سخن و اعتقادی بی دلیل و نا معقول است .کلمه «غلو» چهار بار در قرآن استعمال شده، ولی تنها دو بار آن به معنای مصطلح، یعنی بالا بری بی حد و بی جا، آنهم در حوزه عقاید_دینی و خطاب به اهل کتاب است.

به همه عهدهاي خود پاي بند باشيد

- تفسير الميزان در ذيل ايه 1 سوره مائده، جمله "اوفوا بالعقود" چنين گفته است:
"و اين آيه شريفه مانند غالب آياتى كه وفاى به عهد را مدح و نقض آن را مذمت كرده هم شامل عهدهاى فردى و بين دو نفرى است ، و هم شامل عهدهاى اجتماعى و بين قبيله اى و قومى و امتى است ، بلكه از نظر اسلام وفاى به عهدهاى اجتماعى مهم تر از وفاى به عهدهاى فردى است ، براى اينكه عدالت اجتماعى مهم تر و نقض آن بلائى عمومى تر است ."


قرآن کریم کتاب هدایت است.

یَهدِی بِهِ الله مَنِ اتَّبعَ رِضوَانَهُ سُبُلَ السَّلامِ(مائده 16)
"قرآن کتاب هدایت انسان است،هدایت به تمامی راههای خیر و سلامت،سلامت و سعادت دنیا و آخرت. قرآن در این آیه شریفه، چهار محور هدایت را نشان داده است:
1-هدایت کننده،که خدای رحمان است.(یهَدیِ بِه الله).
2-وسیله هدایت،که قرآن است.(یَهدِی بِه).
3-هدایت شونده،و آن،کسی است که در پی رضوان و خشنودی خداوند باشد.(مَنِ اتَّبعَ رِضوَانَه).
4-مقصود هدایت،که دستیابی به راههای سلامت است.(سُبلُ السَّلامِ).
پس خدای رحمان چشم هر انسانی را که با قرآن سر به راز دارد و در جستجوی رضایت و خشنودی خداوند است،به رههای امن و سلام می گشاید و در طول زندگی راه حق را بدو می نمایاند و او را از گمراهی می رهاند". دکتر سیدمحسن میرباقری

منظور از توسل و عبارت " وابتغوا الیه الوسیله" در قران چیست؟

يٰا أَيُّهَا اَلَّذِينَ آمَنُوا اِتَّقُوا اَللّٰهَ وَ اِبْتَغُوا إِلَيْهِ اَلْوَسِيلَةَ وَ جٰاهِدُوا فِي سَبِيلِهِ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ {35}
در تفسیر المیزان ذیل این ایه چنین امده است:" و حقيقت وسيله به درگاه خدا مراعات راه خدا است ، به اينكه اولا به احكام او علم پيدا كنى و در ثانى به بندگى او بپردازى ، و ثالثا در جستجوى مكارم و عمل به مستحبات شريعت باشى و اين وسيله معنائى نظير معناى كلمه قربت را دارد، و چون وسيله نوعى توصل است و توصل هم در مورد خداى تعالى كه منزه از مكان و جسمانيت است توصل معنوى و پيدا كردن رابطه اى است كه بين بنده و پروردگارش اتصال برقرار كند، و نيز از آنجا كه بين بنده و پروردگارش هيچ رابطه اى به جز ذلت عبوديت نيست ، قهرا وسيله عبارت است از اينكه انسان حقيقت عبوديت را در خود تحقق دهد و به درگاه خداى تعالى وجهه فقر و مسكنت به خود بگيرد، پس وسيله در آيه شريفه همين رابطه است.
و در تفسير قمى در ذيل آيه شريفه آمده كه امام فرمود "يعنى به وسيله امام به درگاه او تقرب بجوئيد." يعنى به وسيله اطاعت امام به درگاه خدا تقرب بجوئيد، و اين روايت هم از باب تطبيق كلى بر مصداق است مى خواهد بفرمايد يكى از روشن ترين مصاديق وسيله ، اطاعت امام است ، نه اينكه اطاعت امام وسيله منحصر به فرد باشد"


🔷✨‏موضوع مهمی كه در اين آيه بايد مورد بحث قرار گيرد دستوری است كه در باره انتخاب" وسيله" در اين آيه به افراد با ايمان داده شده است.
‏" وسيله" در اصل به معنی تقرب جستن و يا چيزی كه باعث تقرب به ديگری از روی علاقه و رغبت می‌شود می‌باشد.
‏بنا بر اين وسيله در آيه فوق معنی بسيار وسيعی دارد و هر كار و هر چيزی را كه باعث نزديك شدن به پيشگاه مقدس پروردگار می‌شود شامل می‌گردد كه مهمترين آنها ايمان به خدا و پيامبر اكرم ص و جهاد و عبادات همچون نماز و زكات و روزه و زيارت خانه خدا و همچنين صله رحم و انفاق در راه خدا اعم از انفاقهای پنهانی و آشكار و همچنين هر كار نيك و خير می‌باشد


📚تفسیر نمونه

ویرایش بوسیله کاربر 1402/01/07 02:48:32 ب.ظ  | دلیل ویرایش: edit

سمیرا گودرزی Offline
#4 ارسال شده : 1400/01/29 11:04:41 ب.ظ
سمیرا گودرزی

رتبه: Advanced Member

گروه ها: Moderator, member
تاریخ عضویت: 1399/06/17
ارسالها: 112
Iran (Islamic Republic Of)
مکان: تهران


📖وجه اشتراڪ #ادیان_آسمانی*

آیه 69 مائده

💠🔆إِنَّ الَّذِينَ ءَامَنُواْ وَ الَّذِينَ هَادُواْ وَ الصَّابِئُونَ وَ النَّصَارَى‏ مَنْ ءَامَنَ بِاللَّهِ وَ الْيَوْمِ الاَخِرِ وَ عَمِلَ صَالِحًا فَلَا خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَ لَا هُمْ يحَزَنُون


🌱 هرآينه از ميان آنان كه ايمان آورده ‏اند و يهود و صابئان و نصارا هر كه به خدا و روز قيامت ايمان داشته باشد و كار شايسته كند بيمى بر او نيست و محزون نمى ‏شود.

1⃣ از اصول مشترك همه اديان آسمانى، ايمان به خدا و قيامت و رسالت انبيا است. مَنْ آمَنَ بِاللَّهِ‌ ...

2⃣ ملاك سعادت در همه‌ى اديان آسمانى، ايمان و عمل صالح است، نه ادّعا و نام. مَنْ آمَنَ بِاللَّهِ وَ الْيَوْمِ الْآخِرِ ...

3⃣ ايمان از عمل جدا نيست. آمَنَ‌ ... وَ عَمِلَ‌

4⃣ آرامش واقعى، در سايه‌ى ايمان و عمل صالح است. مَنْ آمَنَ‌ ... وَ عَمِلَ صالِحاً فَلا خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَ لا هُمْ يَحْزَنُونَ»

📚تفسیر نور

┄═❁🍃❈🌸❈🍃❁═┄

ویرایش بوسیله کاربر 1402/01/07 02:32:13 ب.ظ  | دلیل ویرایش: edit

pakizeh1sadat Offline
#5 ارسال شده : 1400/01/30 05:11:28 ق.ظ
pakizeh1sadat

رتبه: Advanced Member

گروه ها: Moderator, students, member
تاریخ عضویت: 1397/09/13
ارسالها: 168
مکان: Qom

1 تشکر دریافتی در 1 ارسال
🌸💮 عدالت مهمترین رکن تقوا وپرهیز کاری

💮🔶يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا كُونُوا قَوَّامِينَ لِلَّهِ شُهَداءَ بِالْقِسْطِ وَ لا يَجْرِمَنَّكُمْ شَنَآنُ قَوْمٍ عَلى‌ أَلَّا تَعْدِلُوا اعْدِلُوا هُوَ أَقْرَبُ لِلتَّقْوى‌ وَ اتَّقُوا اللَّهَ إِنَّ اللَّهَ خَبِيرٌ بِما تَعْمَلُونَ «8»مائده

🔹اى كسانى كه ايمان آورده‌ايد! همواره براى خدا با تمام وجود قيام كنيد و به انصاف و عدالت گواهى دهيد و هرگز دشمنى با قومى، شما را به بى‌عدالتى وادار نكند. به عدالت رفتار كنيد كه به تقوا نزديكتر است و از خداوند پروا كنيد كه همانا خدا به آنچه انجام مى‌دهيد آگاه است.

💮👈این آیه دعوت به قیام به عدالت می کند و نظیر آن با تفاوت مختصری در سوره نساء آیه 135 گذشت.

💮🔶نخست خطاب به افراد با ایمان کرده، می گوید: «ای کسانی که ایمان آورده اید همواره قیام برای خدا کنید و به حق و عدالت گواهی دهید» (یا أَیهَا الَّذِینَ آمَنُوا کونُوا قَوّامِینَ لِلّهِ شُهَداءَ بِالقِسطِ).

👈سپس به یکی از عوامل انحراف از عدالت اشاره نموده، به مسلمانان چنین هشدار می دهد که: «نباید کینه ها و عداوتهای قومی و تصفیه حسابهای شخصی مانع از اجرای عدالت و موجب تجاوز به حقوق دیگران گردد، زیرا عدالت از همه اینها بالاتر است» (وَ لا یجرِمَنَّکم شَنَآنُ قَومٍ عَلی أَلّا تَعدِلُوا).

👈بار دیگر به خاطر اهمیت موضوع روی مسأله عدالت تکیه کرده، می فرماید:

💮«عدالت پیشه کنید که به پرهیزکاری نزدیکتر است» (اعدِلُوا هُوَ أَقرَبُ لِلتَّقوی).

🔸💮و از آنجا که عدالت مهمترین رکن تقوا و پرهیزکاری است، برای سومین بار به عنوان تأکید اضافه می کند: «از خدا بپرهیزید، زیرا خداوند از تمام اعمال شما آگاه است» (وَ اتَّقُوا اللّهَ إِنَّ اللّهَ خَبِیرٌ بِما تَعمَلُونَ).

📚تفسیر نمونه

ویرایش بوسیله کاربر 1402/01/07 02:32:50 ب.ظ  | دلیل ویرایش: edit

farhang Offline
#6 ارسال شده : 1401/01/19 12:09:21 ق.ظ
سید کاظم فرهنگ

رتبه: Advanced Member

گروه ها: member, Administrators
تاریخ عضویت: 1390/02/31
ارسالها: 1,036
Iran (Islamic Republic Of)

47 تشکر دریافتی در 28 ارسال

پست تصویری نکات کلیدی جزء شش قران کریم



جهت مشاهده با نام کاربری خود وارد سایت شوید

و یا به اینستاگرام قران پویان مراجعه نمایید

فایلهای الصاق شده :
جزو6.jpeg (100kb) تعداد دانلود 0 بار.

شما نمی توانید ضمائم را ببینید/دریافت کنید. ثبت نام کنید.
سیدکاظم فرهنگ
Azam.pormaye Offline
#7 ارسال شده : 1402/01/08 10:34:57 ب.ظ
Azam.pormaye

رتبه: Advanced Member

گروه ها: Moderator, member
تاریخ عضویت: 1394/12/17
ارسالها: 651
Iran (Islamic Republic Of)

تشکرها: 7 بار
31 تشکر دریافتی در 31 ارسال
‏حب و بغض و کینه توزی با افراد و اقوام و کشورها، شما را از عدالت منحرف نکند.

يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا كُونُوا قَوَّامِينَ لِلَّهِ شُهَداءَ بِالْقِسْطِ وَ لا يَجْرِمَنَّكُمْ شَنَآنُ قَوْمٍ عَلی‌ أَلاَّ تَعْدِلُوا اعْدِلُوا هُوَ أَقْرَبُ لِلتَّقْوی‌ وَ اتَّقُوا اللَّهَ إِنَّ اللَّهَ خَبِيرٌ بِما تَعْمَلُونَ (۸/مائده)

🌱‏ای كسانی كه ايمان آورده‌ايد! همواره برای خدا با تمام وجود قيام كنيد و به انصاف و عدالت گواهی دهيد و هرگز دشمنی با قومی، شما را به بی‌عدالتی وادار نكند. به عدالت رفتار كنيد كه به تقوا نزديكتر است و از خداوند پروا كنيد كه همانا خدا به آنچه انجام می‌دهيد آگاه است.


🔷‏مشابه اين آيه با اندكی تفاوت، در آيه ۱۳۵ سوره نساء آمده است، «قَوَّامِينَ بِالْقِسْطِ شُهَداءَ لِلَّهِ وَ لَوْ عَلی‌ أَنْفُسِكُمْ أَوِ الْوالِدَيْنِ وَ الْأَقْرَبِينَ» قيام به عدالت كنيد و گواهان برای خدا باشيد.هر چند به زيان خود يا والدين و بستگان شما باشد.
تفاوت ميان اين دو آيه، آن است كه اين آيه سفارش می‌كند: كينه‌ها و دشمنی‌ها شما را منحرف نكند؛ ولی آيه سوره‌ی نساء می‌فرمايد: علاقه‌ها و وابستگی‌ها شما را از مرز عدالت خارج نكند. آری، عوامل انحراف از عدالت يا
بغض و كينه است، يا حبّ و دوستی كه هر آيه به يكی از آنها اشاره دارد.

🔷‏از آنجا كه ناديده گرفتن كينه‌های درونی درباره مردم دشوار است، لذا در اين آيه چند فرمان و چند تشويق به كار رفته است. لا يَجْرِمَنَّكُمْ‌ ... اعْدِلُوا ... هُوَ أَقْرَبُ‌ ... اتَّقُوا اللَّهَ‌ ...


‏🔹 اگر انگيزه‌ی انسان، كينه‌های او شد، اخلاصی در كار نيست؛ ولی اگر قيام برای خدا باشد، كينه‌ها در اجرای عدالت بی‌اثر می‌شود. قَوَّامِينَ لِلَّهِ‌ ... لا يَجْرِمَنَّكُمْ‌

‏🔹 عدالت مستمر به صورت ملكه و عادت، ارزش كاملی است، گرچه عدالت لحظه‌ای مطلوب است. كُونُوا ... شُهَداءَ بِالْقِسْطِ ...

‏🔹 مؤمنان، هم رابطه با خدا دارند. «قَوَّامِينَ لِلَّهِ» و هم در رابطه با مردم گواهی به‌ عدل می‌دهند. «شُهَداءَ بِالْقِسْطِ»

‏🔹 اگر باور كنيم كه خدا عملكرد ما را می‌داند، به عدل رفتار خواهيم كرد. شُهَداءَ بِالْقِسْطِ ... إِنَّ اللَّهَ خَبِيرٌ بِما تَعْمَلُونَ‌

‏🔹 انسان‌های كينه‌توز و عقده‌ای، نمی‌توانند عادل باشند. (برای رسيدن به عدالت بايد كينه‌ها را كنترل كرد) «لا يَجْرِمَنَّكُمْ»

‏🔹 احساسات بايد تحت الشعاع عدالت باشد. لا يَجْرِمَنَّكُمْ‌ ... اعْدِلُوا

‏🔹 كينه‌جويی، از عوامل انحراف از عدالت است. «شَنَآنُ قَوْمٍ عَلی‌ أَلَّا تَعْدِلُوا»

‏🔹 در سياستگذاری‌ها و روابط داخلی و خارجی؛ حتّی نسبت به دشمنان هم عادل باشيم. «شَنَآنُ قَوْمٍ»

‏🔹 انسان‌های عادل و منصف، به تقوا نزديكترند. «اعْدِلُوا هُوَ أَقْرَبُ لِلتَّقْوی‌»

📚تفسیر نور

༻🍃‌🌸🍃༺
farhang Offline
#8 ارسال شده : 1402/12/26 08:21:48 ب.ظ
سید کاظم فرهنگ

رتبه: Advanced Member

گروه ها: member, Administrators
تاریخ عضویت: 1390/02/31
ارسالها: 1,036
Iran (Islamic Republic Of)

47 تشکر دریافتی در 28 ارسال
✳فلسفه بعثت انبيا: آنچه را كه #عقل مردم بر خوبى و بدى آنها حكم مى كنند، تقويت و ياداوري نمايند
🔸رُّسُلًا مُّبَشِّرِينَ وَمُنذِرِينَ لِئَلَّا يَكُونَ لِلنَّاسِ عَلَى اللَّهِ حُجَّةٌ بَعْدَ الرُّسُلِ وَكَانَ اللَّهُ عَزِيزًا حَكِيمًا (نساء:165)
[آنها] رسولاني بشارت دهنده و هشدار دهنده [بودند] تا مردم را -پس از [ارسال] رسولان- بر خدا حجتّي نباشد 355 و خدا همواره ابرقدرت حكيم است.
__
🔻اين آيه، كلّيات دعوت انبيا و شيوه‌ى كار و هدف از #بعثت آنان را بيان مى‌كند.
↩️ فلسفه‌ى بعثت پيامبران، #اتمام_حجّت خدا بر مردم است، تا نگويند: رهبر و راهنما نداشتيم و نمى‌دانستيم. ↩️ #عقل همچون وحى، حجّت الهى است، ولى چون مدار ادراكاتش محدود است، به تنهايى كافى نيست و حجّت تمام نيست. لذا انبيا از دانستنى‌هاى غيبى و ملكوتى و اخروى كه دست عقل از آن كوتاه است خبر مى‌دهند.
📚تفسير نور
↩️خدا آنان را فرستاده تا حجت را بر مردم تمام كنند يعنى آنچه را كه #عقلشان بر خوبى و بدى آنها حكم مى كنند به وسيله بيانات خود و بر شمردن فوائد دنيوى و اخروى نيكى ها و ضررهاى دنيوى و اخروى بدى ها حجت بر مردم تكميل گردد و ديگر بعد از آمدن رسولان مردم عليه خدا #حجتى و بهانه اى نداشته باشند
📚تفسير الميزان

✳خود را #برحق_دانستن و ممانعت از رسيدن حقيقت به ديگران، بدتر از #كفر است.
🔸إِنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا وَ صَدُّوا عَنْ سَبِيلِ اللَّهِ قَدْ ضَلُّوا ضَلالًا بَعِيداً «167»إِنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا وَ ظَلَمُوا لَمْ يَكُنِ اللَّهُ لِيَغْفِرَ لَهُمْ وَ لا لِيَهْدِيَهُمْ طَرِيقاً «168» نساء
قطعاً كسانى كه كافر شدند و (با القاى شبهه و تهمت و تحقير) مردم را از راه خدا باز داشتند، به تحقيق گمراه شدند، گمراهى دور (از نجات).همانا كسانى كه كافر شدند و ستم كردند، خداوند بر آن نيست كه آنان را بيامرزد و به راهى هدايتشان كند.

-مراد از «ضلال بعيد» گمراهى مضاعف كافران است. #كفر، يك گمراهى است و مانع شدن از ايمان ديگران، گمراهى ديگر.
كفر يك انحراف است و خود را بر حقّ دانستن، انحرافى بالاتر.
كفر، ظلم به خويش است و مانع راه ديگران شدن، ظلم به تاريخ و نسل بشر.
سخت‌ترين عذاب‌ها و بدترين تعبيرات، براى كافرانى بيان شده كه با انواع تبليغات، تهمت‌ها و تهديدات، مانع رسيدن پيام حقّ به گوش حقّ‌جويانند. (عدم مغفرت، عدم هدايت، دوزخى شدن و جهنّم ابدى)
تفسیر نور
سیدکاظم فرهنگ
کاربرانی که در حال مشاهده انجمن هستند
Guest
جهش به انجمن  
شما مجاز به ارسال مطلب در این انجمن نمی باشید.
شما مجاز به ارسال پاسخ در این انجمن نمی باشید.
شما مجاز به حذف مطلب ارسالی خود در این انجمن نمی باشید.
شما مجاز به ویرایش مطلب ارسالی خود در این انجمن نمی باشید.
شما مجاز به ایجاد نظر سنجی در این انجمن نمی باشید.
شما مجاز به رای دادن در این انجمن نمی باشید.

قدرت گرفته از YAF 1.9.6.1 | YAF © 2003-2024, Yet Another Forum.NET
این صفحه در مدت زمان 0.591 ثانیه ایجاد شد.