رتبه: Advanced Member
گروه ها: member
تاریخ عضویت: 1390/03/30 ارسالها: 102
تشکرها: 1 بار 12 تشکر دریافتی در 9 ارسال
|
نکات کلیدی از جزء ششم قرآن کریم
1) در اين جزء لطف خدا به قوم يهود و نصاري را ميخوانيم و در مقابل پيمان شكني اين قوم را و نيز مباحث فقهي و ماجراي غدير خم. 2) در واقع بيشتر در سوره مائده به بحث پيمان شكني اهل كتاب پرداخته شده است و در آن دعوت به وفاي عهد شده است.
نكاتي از پيمان شكني قوم يهود: الف- بين انبياء تبعيض قائل بودند و مي گفتند فقط به بعضي از آنها ايمان داريم.در حاليكه مؤمنين به همۀ انبياء ايمان دارند.( آيه 150 تا 152 سوره نساء) ب- بهانه گيري عادت اين قوم بود ,همان طور كه از حضرت موسي(ع) تقاضاي ديدن خدا را داشتند ,از پيامبر اسلام(ص) نيز مي خواستند كه كتابي يكجا از آسمان نازل شود.( آيه 153سوره نساء) ج- به حضرت مريم تهمت زدند ,آيات خدا را انكار كردند و پيامبران خدا را به ناحق كشتند.( آيه 155 تا 160 سوره نساء) د- قومي ظالم و ربا خوار بودند و اموال مردم را به ناحق مي خوردند.( آيات 160 و 161 سوره نساء) ه- خداوند از آنان پيمان گرفت كه با بجاي آوردن نماز و پرداخت زكات و قرض دادن در راه خدا و ايمان به انبياء ,گناهانشان را بپوشانند ,اما آنان پيمان شكني كردند و خدا نيز دلهاي آنان را سخت كرد و از رحمت خويش دور نمود.( آيات 12 و 13 سوره مائده) و- با وجود آنهمه ناسپاسي و پيمان شكني خود را فرزندان خدا و دوستان خاص او مي دانستند.( آيه 18 سوره مائده) ز- سخن حضرت موسي(ع) را در مورد ورود به بيت المقدس ناديده گرفتند و گفتند تو و خدا با قوم عمالقه بجنگيد و ما اينجا نشسته ايم . و خدا نيز آنها را به خاطر نافرماني شان چهل سال سرگردان بيابانها نمود.( آيه 21 تا 26 سوره مائده) لازم به تذكر است كه در قرآن مجيد نام حضرت موسي(ع) 136 مرتبه يعني بيش از همه انبياء آمده است و داستان قوم يهود بارها براي امت پيامبر در قرآن نقل شده است تا امت پيامبر(ص) جا پاي قوم يهود نگذارند و نعمت هاي خدا را با بهانه هاي بي مورد ناديده نگيرند و بدون كوچكترين عمل صالحي , با آرزوهاي واهي , خود را وارث بهشت ندانند, همچنين در سوره مباركه احزاب آيه 69 آمده است اي كسانيكه ايمان آورده ايد ,مانند آناني نباشيد كه موسي را اذيت كردند.
3) همچنين در جزء ششم از پيمان شكني قوم نصاري نيز ياد شده است كه به ذكر نكاتي در مورد آن مي پردازيم: الف- مسيحيان معتقدند كه مسيح(ع) مصلوب و سپس كشته شده است و رسالت اصلي حضرت عيسي(ع) , فدا شدن و بازخريد گناهان بشر بوده است و او قرباني گناهان ما شده است تا جهانيان را از مجازات خداوند نجات دهد و به همين منظور روي مسئله به صليب كشيده شدن وي فوق العادة تأ كيد مي كنند. ب- خداوند در پاسخ به اين اعتقادات فرمود: " مسيح را نكشتند بلكه خدا او را به سوي خود برده است". ( آيه 157 و 158 سوره نساء) ج- بزرگترين انحراف مسيحيان , تثليث و خداوند سه گانه است و اعتقاد به الوهيت حضرت عيسي و فرزند خدا دانستن او هست .خداوند در قرآن بارها فرموده است "عيسي بن مريم" , يعني فرزند حضرت مريم . وعيسي را بنده و فرستاده خود مي خواند.( آيه 174 سوره نساء) د- انحراف قوم نصاري در آيات 14 و 17 و همچنين آيات 72 تا 77 سوره مائده طرح شده است.
4) احكام فقهي مطرح شده در جزء ششم:
الف- احكام ارث و مسائل مربوط به ارث خواهران و برادران ,تحت حكم "كلاله" در پايان سوره نساء. ب- احكام مربوط به گوشت حرام در آيه 3 سوره مائده و اشاره به تحريم يازده چيز از جمله خون ,گوشت مردار, و گوشت خوك.
ج- احكام مربوط به صيد و ذكر حلال بودن صيدي كه توسط حيوانات صياد آموزش ديده گرفته شده است , در آيه 14 سوره مائده.
د- احكام مربوط به خوردن غذاهاي اهل كتاب و ازدواج با آنان كه حلال شمرده شده است در آيه 5 سوره مائده آمده است. البته اكثر مفسرين و فقها منظور از طعام در آيه فوق را حبوبات و ميوه ها مي دانند نه ذبيحه هاي آنان را و معتقدند كه چون هنگام ذبح نام خداوند برده نمي شود ,ذبيحه هاي آنان حلال نيست. و منظور از ازدواج با اهل كتاب را ازدواج موقت مي دانند و نه دائم.
ه- احكام مربوط به وضو ,غسل و تيمم در آيه 6 سوره مائده ذكر طيبات روح انسان پس از بيان طيبات جسم انسان است. و- احكام مربوط به محارب و جزاي افراد متجاوزي كه اسلحه به روي مسلمانان مي كشند و با تهديد به كشتن آنان ,اموالشان را به غارت مي برند, موضوع آيه 33 سوره مائده است كه مجازاتشان يكي از چهار مورد زير است: كشته شدن,به دار آويخته شدن ,دست و پاي آنان را به طور مخالف قطع كردن و تبعيد كردن. ز- احكام مربوط به سارقين و مجازات آنها كه مي فرمايد دست سارق را قطع كنيد, موضوع آيه 38 سوره مائده است كه البته نظر فقها اينست كه فقط چهار انگشت دست راست بريده شود.
ح- احكام قصاص در آيه 45 سوره مائده مطرح شده كه مي فرمايد قصاص چشم درمقابل چشم و بيني ,گوش, دندان و جراحت در مقابل هر كدام ,اگر كه بطور عمد صورت گرفته باشد.ضمنا در اين آيه خداوند عفو و گذشت را پيشنهاد مي كند و مي فرمايد هر كدام از شما كه بخشش كند ,آن كفاره گناهانش مي شود.
ط- از آنجا كه موضوع اصلي سوره مائده عهد و پيمان است ,آيات مربوط به غدير خم وعهد و پيمان مردم با پيامبر(ص) در مورد ولايت اميرالمؤمنين(ع) نيز در اين سوره مطرح شده است:
الف- در آيه اول سوره مائده لزوم وفاي به عهد مطرح شده است.
ب- آيه مربوط به غدير خم و منت خداوند در مورد اكمال دين و تماميت نعمت ,در آيه 3 آمده است. ج- آيه تبليغ و مأموريت پيامبر اكرم(ص) براي معرفي بي ترس و واهمۀ امام علي(ع), در آيه 67 بر زيبايي اين سوره افزوده است.
د- آيه ولايت سخن از فضيلت حضرت علي(ع) دارد و خداوند در آيه 55 سوره مائده مي فرمايد سرپرست و رهبر شما تنها خدا , پيامبر و آنهايي هستند كه ايمان آورده و نماز بپاي مي دارند و در حال ركوع زكوة مي دهند. بي شك اين آيه به عنوان يك نص قرآني ,دلالت بر ولايت و امامت علي(ع) دارد.
ه- اهميت تعاون و همكاري و نهي از همكاري با ظالم و حقيقت توسل و جواز توسل جستن از ديگر مباحث مطرح شده در سورۀ مائده است. داستان هابيل و قابيل در آيات 27 تا 31 اين سوره و موضوع اذان در آيه 58 اين سوره طرح شده است. نكاتي در مورد عهد و پيمان: o حضرت امام صادق(ع) فرمودند:"سه چيز است كه خداوند به هيچ كس اجازه مخالفت با آن را نداده است: اول- اداي امانت در مورد هر كس , نيكو كار باشد يا بدكار فرقي نمي كند. دوم- وفاي به عهد درباره هر كس, نيكو كار باشد يا بدكار فرقي نمي كند.
سوم- نيكي به پدر و مادر , نيكو كار باشد يا بدكار فرقي نمي كند". o حضرت اميرالمؤمنين(ع) فرمودند: "اگر حتي كسي با اشاره پيماني را به عهده بگيرد ,بايد به آن وفا كند". o امام علي(ع) خطاب به مالك اشتر فرمودند:" از اينكه به مردم وعده بدهي و تخلف كني سخت بپرهيز ,زيرا اين موجب خشم عظيم در نزد خدا و مردم خواهد شد".
o پيامبر(ص) فرمودند: "لا دين لمن لا عهد له " يعني "كسي كه به پيمان خود وفادار نيست, دين ندارد". o اميرالمؤمنين علي(ع) به مالك اشتر فرمودند:" در ميان واجبات الهي هيچ موضوعي همانند وفاي به عهد در ميان مردم جهان به تمام اختلافاتي كه دارند مورد اتفاق نيست".
كلمات كليدي:يهود نصاري مائده نساء عهد جزء ویرایش بوسیله کاربر 1394/04/02 01:10:40 ب.ظ
| دلیل ویرایش: مشخص نشده است
|