ضمن تشکر از پرسش ارزنده ای که در میان گذاشته اید، در اینکه نقطه شروع در مطالعات قرآنی کجاست نسخه واحدی وجودی ندارد،
اما یک امر یقینی هست: باید شروع کرد، حتما هم باید شروع کرد، یک وعده بسیار امیدبخش هم هست: خدا بنده اش را در این راه یقینا و حتما و بدون برو برگرد یاری خواهد کرد و خود به او راه را نشان خواهد داد و از جایی که انتظارش را ندارد روزی معنوی او را خواهد رسانید.

راههای مختلفی هست. ببینید کدامیک با طبع شما سازگارتر است:

شروع از سوره های کوچک یعنی از آخر قرآن که ساده تر است.
شروع از ابتدای قرآن که کمی دشوارتر است.
مطالعه به ترتیب نزول
و بالاخره مطالعه موضوعی که از همه سخت تر است.

مهمترین نکته مداومت و استمرار در مطالعه است. سنگ بزرگ هم علامت نزدن است. روزی یک صفحه یا یک حزب عالی است، بعد از نماز صبح یا قبل از خواب. با خود قرار گذاشتن که حداقل سالی یک بار قرآن را دوره کردن، نه فقط قرائت کردن و تلاوت نمودن که تدبر کردن. خواندن یک تفسیر قرآن بتدریج از اول تا آخر کار بسیار خوبی است، می توان بتدریج سطح تفسیر را بالا برد و البته از ساده ترین تفاسیر هم شروع کرد.

اگر حوصله تفسیر هم نداریم حداقل یک ترجمه مطمئن را دنبال کنیم. سوالهایمان را هم یادداشت کنیم و با آشنایان قرآن در میان بگذاریم. می توان روزهای جمعه با خانواده جلسه قران داشت، همه اعضا را درگیر کرد و هر بار یکی زحمت بحث را بکشد.

انس با قرآن برکات فراوانی دارد. کوشش کنیم شیرینی این انس را بچشیم.
موفق باشید
پاسخ از حجت الاسلام محسن كديور

بهره گیری از قرآن
با روش آسان
 
برای دریافت و درک پیام های اساسی قرآن کریم، لازم نیست همه 6236 آیه آنرا یک به یک خوانده و فهمیده باشید. چنین توقع سنگینی، شما را خیلی زود خسته و دلزده می کند. شما که نمیخواهید یک مفسر یا قرآن پژوه بشوید. بسیاری از صحابه رسول خدا (ص) تنها بخشی و یا تعدادی از آیات قرآن را درک کردند ولی به درجات عالی رسیدند.

 
مهم آن است که خواندن قرآن را از جایی شروع کنید:

کافی است وقتی حال خوشی دارید قرآن را باز کنید و از هر جا خواستید ترجمه آیات را بخوانید.
آیات را بخوانید و عبور کنید. روی آیات توقف نکنید. فقط وقتی به آیه ای رسیدید که از هر جنبه و به هر دلیلی برای شما جالب و دل انگیز است، بایستید و آنرا چند بار بخوانید و سعی کنید آنرا بهتر فهم کنید. اگر خواستید، در کنار صفحه برای آن آیه علامت بگذارید. اگر دوست داشتید متن اصلی عربی آنرا بخوانید. موارد خیلی دوست داشتنی را در کتابچه آیات خود یادداشت کنید و در طول روز با خود بخوانید.

اصل آن است که هرگز خود را خسته نکنید. یکی دو آیه در روز به این شیوه کم نیست.
به آیاتی که برای شما  دشوار یا نامفهوم است گیر ندهید و از آنها بگذرید. از فرمانهای عملی چه فردی و چه جمعی بگذرید و آنها را به فقیهان بسپارید.
به داستان های پیامبران و به آموزه های فراتاریخی و عمومی توجه کنید.
 
با این شیوه ساده ، یقیناً به تدریج دایره نقاط جذاب و مورد توجه شما گسترش می یابد و شما با شناخت آموزه های اساسی قرآن به درکی عمومی از کلام خدا و تصویری که از جهان ترسیم می کند دست می یابید:
 
هر روز با قرآن – ولو یک آیه !
 
مصطفی ملایری

www. mehbang.ir