هشدار شديد به مزاحمان ناموس مردم و منافقان در قران

لَئِن لَّمْ يَنتَهِ الْمُنَافِقُونَ وَالَّذِينَ فِي قُلُوبِهِم مَّرَضٌ وَالْمُرْجِفُونَ فِي الْمَدِينَةِ لَنُغْرِيَنَّكَ بِهِمْ ثُمَّ لَا يُجَاوِرُونَكَ فِيهَا إِلَّا قَلِيلًا ﴿۶۰﴾

فولادوند: اگر منافقان و كسانى كه در دلهايشان مرضى هست و شايعه‏ افكنان در مدينه [از كارشان] باز نايستند تو را سخت بر آنان مسلط مى‏ كنيم تا جز [مدتى] اندك در همسايگى تو نپايند


مَلْعُونِينَ أَيْنَمَا ثُقِفُوا أُخِذُوا وَقُتِّلُوا تَقْتِيلًا ﴿۶۱﴾

فولادوند: از رحمت‏ خدا دور گرديده و هر كجا يافته شوند گرفته و سخت كشته خواهند شد


سُنَّةَ اللَّهِ فِي الَّذِينَ خَلَوْا مِن قَبْلُ وَلَن تَجِدَ لِسُنَّةِ اللَّهِ تَبْدِيلًا ﴿۶۲﴾

فولادوند: در باره كسانى كه پيشتر بوده‏ اند [همين] سنت‏ خدا [جارى بوده] است و در سنت‏ خدا هرگز تغييرى نخواهى يافت


يَسْأَلُكَ النَّاسُ عَنِ السَّاعَةِ قُلْ إِنَّمَا عِلْمُهَا عِندَ اللَّهِ وَمَا يُدْرِيكَ لَعَلَّ السَّاعَةَ تَكُونُ قَرِيبًا ﴿۶۳﴾

فولادوند: مردم از تو در باره رستاخيز مى‏پرسند بگو علم آن فقط نزد خداست و چه مى دانى شايد رستاخيز نزديك باشد

کلمات کلیدی:منافق شایعه مزاحم ملعون تبعید

ویرایش بوسیله کاربر 1396/02/12 01:27:14 ب.ظ  | دلیل ویرایش: key word

نظر اقای مطهری در خصوص این ایه:

ایشان این در ادامه بحث ایه قبل و توصیه قران به زنان مومن که جلبابها را بخود نزدیک کنند تا شناخته شوند( به عفت )و مورد ازار قرا نگیرند،

این نکته را اضافه می کنند"نكته‏ای از آيه مورد بحث استفاده می‏شود ، و آن اينست كه افرادی كه در كوچه‏ها و خيابانها مزاحم زنان می‏گردند ،

از نظر قانون اسلام مستحق مجازات‏ سخت و شديدی می‏باشند . تنها مثلا آنها را به كلانتری جلب كردن و تراشيدن‏ سر آنها كافی نيست .
بسيار سختتر بايد مجازات شوند .
قرآن می‏فرمايد : " « لئن لم ينته المنافقون و الذين فی قلوبهم مرض و المرجفون فی‏ المدينة لنغرينك بهم ثم لا يجاورونك فيها الا قليلا »"

يعنی اگر اينها دست از عمل زشت خود بر ندارند ترا فرمان می‏دهيم كه به آنها حمله بری كه‏ ديگر جز اندكی در پناه تو نخواهند بود .

حداقل آنچه از اين آيه مفهوم‏ می‏شود تبعيد آنها از جامعه پاك اسلامی است . جامعه ، هر اندازه برای‏ عفاف و پاكی احترام بيشتری

قائل باشد برای خائنان مجازات شديدتری قائل‏ می‏شود ، و عكس آن ، برعكس"

سُنَّةَ اللَّهِ فِي الَّذِينَ خَلَوْا مِنْ قَبْلُ وَ لَنْ تَجِدَ لِسُنَّةِ اللَّهِ تَبْدِيلاً (62)

62- خدا سنّت نهاد سنّت نهادنى درباره كسانى كه پيش از اين گذشته‏ اند و براى طريقه خدا هرگز تغييرى نمى‏يابى، .

- سپس در ادامه ایه بالا این آیه مى‏افزاید: این دستور تازه ‏اى نیست، «این سنتى است الهى و همیشگى که در اقوام پیشین بوده است» که هر گاه گروههاى

خرابکار بى‏شرمى و توطئه را از حد بگذرانند فرمان حمله عمومى به آنها صادر مى‏شود (سُنَّةَ اللَّهِ فِی الَّذِینَ خَلَوْا مِنْ قَبْلُ).

و چون این حکم یک سنت الهى است هرگز دگرگون نخواهد شد چرا که «براى سنت خداوند تبدیل و تغییرى نمى‏یابى» (وَ لَنْ تَجِدَ لِسُنَّةِ اللَّهِ تَبْدِیلًا).

این تعبیر در حقیقت جدى بودن این تهدید را مشخص مى‏کند که بدانند مطلب کاملا قطعى و ریشه‏ دار است و تغییر و تبدیل در آن راه ندارد، باید به اعمال

ننگین خود پایان دهند و یا در انتظار چنین سر نوشت دردناکى باشند.

این حکم مانند سایر احکام اسلامى اختصاص به زمان و مکان و اشخاصى ندارد.

اگر به راستى سمپاشى و توطئه از حد بگذرد و به صورت یک جریان در آید، و جامعه اسلامى را با خطرات جدى رو برو سازد حکومت اسلامى مى‏تواند

دستور آیات فوق را که به پیامبر صلّى اللّه علیه و آله داده شده است به اجرا در آورد، و مردم را براى در هم کوبیدن ریشه‏ هاى فساد بسیج کند؟!


منبع: برگزیده ی تفسیر نمونه / آیت الله ناصر مکارم شیرازی

بعضی از روایات نیز مراد از "الساعة" را حضرت مهدی علیه‌السلام معرفی کرده‌اند.

از آن جمله روایتی از امام صادق علیه‌السلام در پاسخ به مفضل ابن عمر است که وی از ایشان در مورد تعیین زمان ظهور سوال کرده بود، امام علم آن را تنها نزد خدا دانسته اند و فرمودند: هیچکس نمی تواند برای ظهور وقت تعیین کند زیرا آن ساعتی است که خداوند تعالی در این آیات درباره آن سخن گفته است:

«یسئلونک عن الساعة ایان مرساها» یا «و عنده علم الساعة» و یا «فهل ینظرون الا الساعة ان تأتیهم بغتة» و «ما يُدْرِيكَ لَعَلَّ السَّاعَةَ تَكُونُ قَرِيبا» و همچنین «الا ان الذین یمارون فی الساعه لفی ظلال بعید» و ...

منبع: بحار الأنوار (ط-بيروت)، ج‏53، ص: 2