محتواى سوره نبا

اصولا اكثريت قريب به اتفاق سوره ‏هاى جزء آخر قرآن در مكه نازل شده ، و بيش از همه چيز روى مساله مبدا و معاد ،

و بشارت و انذار ، كه طبيعت سوره ‏هاى مكى است تكيه مى ‏كند ، غالبا لحنى كوبنده و تكاندهنده و بيدار كننده دارد

، آيه ‏ها همگى جز در موارد معدودى كوتاه ، و مملو از اشارات است ، و به همين دليل تاثير بسيار عميقى روى هر فرد

آگاه مى‏گذارد ، ناآگاهان را نيز بيدار مى‏كند ، و به كالبدهاى بى ‏روح جان مى ‏دهد ، به افراد بى ‏تفاوت احساس و

تعهد و مسؤوليت مى ‏بخشد ، و براى خود عالمى دارد ، عالمى پرغوغا و پر از شور و نوا ! سوره نبا نيز از اين اصل

كلى مستثنا نيست ، با سؤالى بيدارگر شروع مى ‏شود ، و با جمله ‏اى پر از عبرت پايان مى ‏يابد .

محتواى اين سوره را مى‏توان در چند بخش خلاصه كرد.

1 -سؤالى كه در آغاز سوره از حادثه بزرگ ( نبا عظيم ) يعنى روز قيامت مطرح شده است.

2 -سپس به بيان نمونه‏هائى از مظاهر قدرت خداوند در آسمان و زمين و زندگى انسانها و مواهب آن - به عنوان دليلى بر

امكان معاد و رستاخيز - مى ‏پردازد.

3 -در بخش ديگرى قسمتى از نشانه‏هاى آغاز رستاخيز را بيان مى ‏دارد.

4 -در بخش ديگرى گوشه‏اى از عذابهاى دردناك طغيانگران را.

5 -به دنبال آن قسمتى از نعمتها و مواهب شوق ‏انگيز بهشتى را شرح مى ‏دهد .


6 -سرانجام با انذار شديدى از عذاب قريب ، و سپس ذكر سرنوشت غم‏ انگيز كافران سوره پايان مى ‏گيرد.

ضمنا نامگذارى اين سوره به خاطر تعبيرى است كه در آيه دوم آن آمده است ، و گاه از آن به عنوان سوره عم به

تناسب آيه نخستين آن تعبير مى ‏شود.

برگرفته از تفسیر نمونه