بلند یا اهسته خواندن نماز از منظر قران

مسأله ی 264- برمبناى آيه ى «وَ لا تَجْهَرْ بِصَلاتِكَ وَ لا تُخافِتْ بِها وابْتَغِ بَيْنَ ذلكَ سَبيلًا» (سوره ى اسرى، آيه ى 110) هم فرياد زدن در نماز حرام است و هم آهسته اى كه خودت هم آن را نشنوى، بلكه راهى ميانه ى اين دو را بايستى برگزينى، و اين كه جهر و اخفات در نماز كلًا منفى باشد- كه در اين صورت ذكرى هم نخواهد بود- درست نيست، و تنها يك راه كه اين جا «سبيلًا» آمده و نه سَبيلينْ: دو راه، كه جهر و اخفات باشد، و اين راه زياد بلند خواندن نيست كه «ولا تجهر» و آهسته اى هم كه آن را نشنوى نيز نيست كه: «ولاتخافِتْ بها» بلكه تنها آهسته اى است كه آن را خود بشنوى و اگر «لاتجهر» موردش بلند خوانى به منظور شنيدن خداست، حرام است و چنان چه به علت هايى ديگر باشد در كل نمازها جايز است، چنان كه مخفى خواندن نيز در همه ى اين ها جايز است.

نهايت اين كه براى زنان آهسته خواندن كلًا رجحان دارد ولى براى مردان رجحان بلند خواندن به استثناى ظهرين است، و چون «صلاتك» تمامى اذكار نمازهاى پنج گانه را دربردارد، و اين «لاتجهر» و «لاتخافت» هم كلى است .
مسأله ی 265- ظاهراً بلند خواندن حمد و سوره در نماز ظهر جمعه- همآنند خود نماز جمعه- واجب است، كه اصولًا روز جمعه به جز نماز جمعه نمازى ديگر واجب نيست، چه دو ركعتى كه جمعه ى رسمى است، و چه چهار ركعتى كه با نبودن شرائط جمعه ى دو ركعتى بدل او محسوب است. و آن هم برحسب رواياتى زياد به نام نماز جمعه ناميده شده و بلند خواندن حمد و سوره ى نماز جمعه به هر دو معنى واجب است.

از رساله اقای صادقی تهرانی