خواص و ثواب ذکر لا اله الا انت سبحانک اني کنت من الظالمين در سجده نماز يوميه را بفرماييد .


✅ این که این ذکر در سجده نماز واجب چه ثوابی دارد چیزی بیان نشده است و توصیه ای هم نشده است که این ذکر را در سجده نماز واجب بخوانید ولی ذکری است که امام صادق ع فرمود تعجب می کند از کسی که غم و اندوه او را فرا گرفته است و این ذکر را نمی گوید در حالی که خداوند بعد از این ذکر می فرماید ما او را ازغم نجات دادیم و برای حوائج مهم توصیه شده است که 400مرتبه در حالت سجده خوانده شود .

ذکر ، فقط به کلمهٔ اللّه منحصر نمیشود.

( وَلِلَّهِ الْأَسْمَاءُ الْحُسْنَىٰ فَادْعُوهُ بِهَا ۖ وَذَرُوا الَّذِينَ يُلْحِدُونَ فِي أَسْمَائِهِ ۚ سَيُجْزَوْنَ مَا كَانُوا يَعْمَلُونَ )

الأعراف (180) Al-A'raaf

وبرای خدا, نامهای نیک است, پس به آن (نامها) اورا بخوانید, وکسانی را که در نامهایش تحریف (وکجروی) می کنند, رها کنید, بزودی آنها کیفر آنچه را می کردند, خواهند دهد.

وقتی صحبت از نص صریح قران میشود حتی اگر حدیثی از معصومین ع هم باشد قابل قبول نیست

خداوند در آیات زیادی ذکر الله را یادآور شده اند و این به نظر من کافی هست

در ادامه آیات رو ضمیمه میکنم البته تعداد بیشتری است اما برای صحبت ما همین مقدار هم کافی است

و در ضمن خداوند در قران از کلمه ((الله)) استفاده کرده اند و نه کلمات ((یا الله ))

يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اذْكُرُوا اللَّهَ ذِكْرًا كَثِيرًا


ﺍﻯ ﻛﺴﺎﻧﻰ ﻛﻪ ﺍﻳﻤﺎﻥ ﺁﻭﺭﺩﻩ ﺍﻳﺪ الله ﺭﺍ ﺑﺴﻴﺎﺭ ذکر ﻛﻨﻴﺪ.(41)احزاب

---

وَاذْكُر رَّبَّكَ فِي نَفْسِكَ تَضَرُّعًا وَخِيفَةً وَدُونَ الْجَهْرِ مِنَ الْقَوْلِ بِالْغُدُوِّ وَالْآصَالِ وَلَا تَكُن مِّنَ الْغَافِلِينَ


ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭﺕ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺩﻝ ﺧﻮﺩ ﺍﺯ ﺭﻭﻯ ﺗﻀﺮﻉ ﻭ ﺧﻮﻑ ﻭ ﺁﻫﺴﺘﻪ ﻭ ﺁﺭﺍم،ﺻﺒﺤﮕﺎﻫﺎﻥ ﻭ ﺷﺎﻣﮕﺎﻫﺎﻥ ذکر ﻛﻦ! ﻭ ﺍﺯ ﻏﺎﻓﻠﺎﻥ ﻣﺒﺎﺵ!(205)اعراف


_______________________


وَمَنْ أَعْرَضَ عَنْ ذِكْرِي فَإِنَّ لَهُ مَعِيشَةً ضَنْكًا وَنَحْشُرُهُ يَوْمَ الْقِيَامَةِ أَعْمَىٰ - طه 124


و هر کس از ذکر من روی بگرداند، برای او زندگی سختی خواهد بود،


و روز قیامت او را نابینا محشور می کنیم.



.............................



قَالَ رَبِّ لِمَ حَشَرْتَنِي أَعْمَىٰ وَقَدْ كُنْتُ بَصِيرًا - طه 125


میگوید پروردگارا برای چه مرا نابینا محشور کردی، در حالی که بینا بودم؟


.......................................



قَالَ كَذَٰلِكَ أَتَتْكَ آيَاتُنَا فَنَسِيتَهَا ۖ وَكَذَٰلِكَ الْيَوْمَ تُنسَىٰ - طه126


میفرماید: «آن گونه که آیات من برای تو آمد، و تو آنها را فراموش کردی؛


امروز نیز تو فراموش خواهی شد!»


....................................


المزمل


وَاذْكُرِ اسْمَ رَبِّكَ وَتَبَتَّلْ إِلَيْهِ تَبْتِيلًا


ﻭ  ﻧﺎم ﺧﺪﺍ ﺭﺍ ﻳﺎﺩ ﻛﻦ ﻭ ﺑﻪ ﻛﻠﻰ ﺍﺯ ﻏﻴﺮ ﺍﻭ ﻋﻠﺎﻗﻪ ﺑﺒﺮ ﻭ ﺑﻪ ﺍﻭ ﭘﺮﺩﺍﺯ.(8)

_______________________




الَّذِينَ يَذْكُرُونَ اللَّـهَ قِيَامًا وَقُعُودًا وَعَلَىٰ جُنُوبِهِمْ وَيَتَفَكَّرُونَ فِي خَلْقِ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ رَبَّنَا مَا خَلَقْتَ هَـٰذَا بَاطِلًا سُبْحَانَكَ فَقِنَا عَذَابَ النَّارِ ﴿

١٩١﴾

همانها که خدا را در حال ایستاده و نشسته، وآنگاه که بر پهلو خوابیدهاند، یاد میکنند؛ و در اسرار آفرینش آسمانها و زمین میاندیشند؛ (و میگویند:) بار الها! اینها را بیهوده نیافریدهای! منزهی تو! ما را از عذاب آتش، نگاه دار!


آل عمران


_________



البقره
فَاذْكُرُونِي أَذْكُرْكُمْ وَاشْكُرُوا لِي وَلَا تَكْفُرُونِ

ﭘﺲ ﻣﺮﺍ ﻳﺎﺩ ﻛﻨﻴﺪ ﺗﺎ ﺷﻤﺎ ﺭﺍ ﻳﺎﺩ ﻛﻨﻢ ﻭ ﻣﺮﺍ ﺳﭙﺎﺱ ﮔﺰﺍﺭﻳﺪ ﻭ ﻛﻔﺮﺍﻥ ﻧﻌﻤﺖ ﻧﻜﻨﻴﺪ .(152)  

_________


التوبة


إِلَّا تَنصُرُوهُ فَقَدْ نَصَرَهُ اللَّهُ إِذْ أَخْرَجَهُ الَّذِينَ كَفَرُوا ثَانِيَ اثْنَيْنِ إِذْ هُمَا فِي الْغَارِ إِذْ يَقُولُ لِصَاحِبِهِ لَا تَحْزَنْ إِنَّ اللَّهَ مَعَنَا فَأَنزَلَ اللَّهُ سَكِينَتَهُ عَلَيْهِ وَأَيَّدَهُ بِجُنُودٍ لَّمْ تَرَوْهَا وَجَعَلَ كَلِمَةَ الَّذِينَ كَفَرُوا السُّفْلَىٰ وَكَلِمَةُ اللَّهِ هِيَ الْعُلْيَا وَاللَّهُ عَزِيزٌ حَكِيمٌ


ﺍﮔﺮ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ ﺭﺍ ﻳﺎﺭﻯ ﻧﺪﻫﻴﺪ ، ﻳﻘﻴﻨﺎ ﺧﺪﺍ ﺍﻭ ﺭﺍ ﻳﺎﺭﻯ ﻣﻰ  ﺩﻫﺪ ؛ ﭼﻨﺎﻥ ﻛﻪ ﺍﻭ ﺭﺍ ﻳﺎﺭﻯ ﺩﺍﺩ ﻫﻨﮕﺎﻣﻰ ﻛﻪ ﻛﺎﻓﺮﺍﻥ ﺍﺯ ﻣﻜﻪ ﺑﻴﺮﻭﻧﺶ ﻛﺮﺩﻧﺪ ﺩﺭ ﺣﺎﻟﻰ ﻛﻪ ﻳﻜﻰ ﺍﺯ ﺩﻭ ﺗﻦ ﺑﻮﺩ ، ﺁﻥ ﺯﻣﺎﻥ ﻫﺮ ﺩﻭ ﺩﺭ ﻏﺎﺭ [ ﺛﻮﺭ ﻧﺰﺩﻳﻚ ﻣﻜﻪ ] ﺑﻮﺩﻧﺪ ، ﻫﻤﺎﻥ ﺯﻣﺎﻧﻰ ﻛﻪ ﺑﻪ ﻫﻤﺮﺍﻫﺶ ﮔﻔﺖ : ﺍﻧﺪﻭﻩ ﺑﻪ ﺧﻮﺩ ﺭﺍﻩ ﻣﺪﻩ ﺧﺪﺍ ﺑﺎ ﻣﺎﺳﺖ . ﭘﺲ ﺧﺪﺍ ﺁﺭﺍﻣﺶ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ [ ﻛﻪ ﺣﺎﻟﺖ ﻃﻤﺎﻧﻴﻨﻪ ﻗﻠﺒﻰ ﺍﺳﺖ ] ﺑﺮ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ ﻧﺎﺯﻝ ﻛﺮﺩ ، ﻭ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺑﺎ ﻟﺸﻜﺮﻳﺎﻧﻰ ﻛﻪ ﺷﻤﺎ ﻧﺪﻳﺪﻳﺪ ، ﻧﻴﺮﻭﻣﻨﺪ ﺳﺎﺧﺖ ، ﻭ ﺷﻌﺎﺭ ﻛﺎﻓﺮﺍﻥ ﺭﺍ ﭘﺴﺖ ﺗﺮ ﻗﺮﺍﺭ ﺩﺍﺩ ، ﻭ ﺷﻌﺎﺭ ﺧﺪﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺷﻌﺎﺭ ﻭﺍﻟﺎﺗﺮ ﻭ ﺑﺮﺗﺮ ﺍﺳﺖ ؛ ﻭ ﺧﺪﺍ ﺗﻮﺍﻧﺎﻯ ﺷﻜﺴﺖ ﻧﺎﭘﺬﻳﺮ ﻭ ﺣﻜﻴﻢ ﺍﺳﺖ .(40)  


__________________


كَلِمَةُ اللَّهِ هِيَ الْعُلْيَا

کلمه الله برتر است

(التوبه ۴۰)

__________________


سورة النور

اللَّـهُ نُورُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ ۚ مَثَلُ نُورِهِ كَمِشْكَاةٍ فِيهَا مِصْبَاحٌ ۖ الْمِصْبَاحُ فِي زُجَاجَةٍ ۖ الزُّجَاجَةُ كَأَنَّهَا كَوْكَبٌ دُرِّيٌّ يُوقَدُ مِن شَجَرَةٍ مُّبَارَكَةٍ زَيْتُونَةٍ لَّا شَرْقِيَّةٍ وَلَا غَرْبِيَّةٍ يَكَادُ زَيْتُهَا يُضِيءُ وَلَوْ لَمْ تَمْسَسْهُ نَارٌ ۚ نُّورٌ عَلَىٰ نُورٍ ۗ يَهْدِي اللَّـهُ لِنُورِهِ مَن يَشَاءُ ۚ وَيَضْرِبُ اللَّـهُ الْأَمْثَالَ لِلنَّاسِ ۗ وَاللَّـهُ بِكُلِّ شَيْءٍ عَلِيمٌ ﴿٣٥﴾

خداوند نور آسمانها و زمین است؛ مثل نور خداوند همانند چراغدانی است که در آن چراغی (پر فروغ) باشد، آن چراغ در حبابی قرار گیرد، حبابی شفاف و درخشنده همچون یک ستاره فروزان، این چراغ با روغنی افروخته میشود که از درخت پربرکت زیتونی گرفته شده که نه شرقی است و نه غربی؛ (روغنش آنچنان صاف و خالص است که) نزدیک است بدون تماس با آتش شعلهور شود؛ نوری است بر فراز نوری؛ و خدا هر کس را بخواهد به نور خود هدایت میکند، و خداوند به هر چیزی داناست.

فِي بُيُوتٍ أَذِنَ اللَّـهُ أَن تُرْفَعَ وَيُذْكَرَ فِيهَا اسْمُهُ يُسَبِّحُ لَهُ فِيهَا بِالْغُدُوِّ وَالْآصَالِ ﴿٣٦﴾

(این چراغ پرفروغ) در خانه هایی قرار دارد که خداوند اذن فرموده دیوارهای آن را بالا برند (تا از دستبرد شیاطین و هوسبازان در امان بماند

اگر به آیات دقت کنید دقیقا گفته شده ذکر به چه شکلی ادا شود ((فی نفسک تضرعا و خیفه))

با سلام
از چند راه می توان به واجب بودن آن می توان پی برد :
1 - هرگاه نوشته شود کتب (ضم اول و کسر دوم و فتح سوم ). مانند کتب علیکم الصیام - سوره بقره آیه 183 .
ان الصلوه کانت علی المومنین کتابا موقوتا - سوره نساء آیه 104
2 - هرگاه فعل امر آمده باشد . مانند آیه وضو که در سوره مائده آیه 8 آمده است : اذا قمتم الی الصلوه فاغسلوا وجوهکم و....

ذکر در قرآن بر خلاف انتظار مقامی بسیار بالا دارد.
تا آنجا که آنرا مهمتر از نماز بیان می کند :
... وَ أَقِمِ الصَّلاةَ إِنَّ الصَّلاةَ تَنْهى‏ عَنِ الْفَحْشاءِ وَ الْمُنْكَرِ وَ لَذِكْرُ اللَّهِ أَكْبَرُ ... عنکبوت (45)
كه نماز از فحشاء و منكرات جلوگيرى مى‏كند و ذكر خدا بزرگتر است
پس چیزهای مهمتر از نماز هم هست!


حال این ذکر چگونه بیان می شود؟
وَ اذْكُرْ رَبَّكَ في‏ نَفْسِكَ تَضَرُّعاً وَ خيفَةً وَ دُونَ الْجَهْرِ مِنَ الْقَوْلِ بِالْغُدُوِّ وَ الْآصالِ وَ لا تَكُنْ مِنَ الْغافِلينَ (205) اعراف .
و پروردگارت را در دل خود بامدادان و شامگاهان از روى فروتنى و زارى و بيم و ترس به صدايى آرام وآهسته ياد كن و [نسبت به ذكر خدا] از بى‏خبران مباش.
توجه شما را به جمله "از غافلان نباش" جلب می کنم. همینطور جمله "بامدادان و شامگاهان" که همان معنای از صبح تا شب را می دهد.
وَاذْكُرِ اسْمَ رَبِّكَ وَتَبَتَّلْ إِلَيْهِ تَبْتِيلًا ﴿المزمل: ٨﴾
و نام پروردگارت را ذکر کن و تنها به او دل ببند!!

این ذکر در چه حالتی باید بیان شود؟ آیا آدابی مانند نماز دارد؟

... فَاذْكُرُوا اللَّهَ قِيَامًا وَقُعُودًا وَعَلَىٰ جُنُوبِكُمْ... (نسا 103 )
ذکر الله را بگویید؛ ایستاده، و نشسته، و در حالی که به پهلو خوابیده‌اید!
الَّذِينَ يَذْكُرُونَ اللَّهَ قِيَامًا وَقُعُودًا وَعَلَىٰ جُنُوبِهِمْ وَيَتَفَكَّرُونَ فِي خَلْقِ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ رَبَّنَا مَا خَلَقْتَ هَٰذَا بَاطِلًا سُبْحَانَكَ فَقِنَا عَذَابَ النَّارِ ﴿آل‌عمران: ١٩١﴾
همانها که الله را در حال ایستاده و نشسته، و آنگاه که بر پهلو خوابیده‌اند، ذکر می‌کنند؛ و در اسرار آفرینش آسمانها و زمین می‌اندیشند؛ ( و می‌گویند:)
بار الها! اینها را بیهوده نیافریده‌ای! منزهی تو! ما را از عذاب آتش، نگاه دار!


زمان ذکر کی است؟؟
وَاذْكُرِ اسْمَ رَبِّكَ بُكْرَةً وَأَصِيلًا ﴿الانسان: ٢٥﴾
و نام پروردگارت را هر صبح و شام ذکر بگو
يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا إِذَا لَقِيتُمْ فِئَةً فَاثْبُتُوا وَاذْكُرُوا اللَّهَ كَثِيرًا لَّعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ ﴿الأنفال: ٤٥﴾
ای کسانی که ایمان آورده‌اید! هنگامی که با گروهی رو به رو می‌شوید، ثابت قدم باشید! و الله را فراوان ذکر کنید، تا رستگار شوید!
وَاذْكُرُوا اللَّهَ كَثِيرًا لَّعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ ﴿الجمعة: ١٠﴾
و الله را بسیار ذکر کنید شاید رستگار شوید!
وَذَكَرَ اسْمَ رَبِّهِ فَصَلَّىٰ ﴿الأعلى: ١٥﴾
نام پروردگارش را ذکر کرد سپس نماز خواند!
در سوره مزمل زمانی خاص برای ذکر بیان می کند که همان لیل است.
و لیل دینی یعنی تقریبا از نیمه شب شرعی تا مدت حدودا سه ساعت بعد از آن.
وَالَّذِينَ إِذَا فَعَلُوا فَاحِشَةً أَوْ ظَلَمُوا أَنفُسَهُمْ ذَكَرُوا اللَّهَ... (آل عمران 135)
و آنها که وقتی مرتکب عمل زشتی شوند، یا به خود ستم کنند، ذکر الله می گویند ...
رِجَالٌ لَّا تُلْهِيهِمْ تِجَارَةٌ وَلَا بَيْعٌ عَن ذِكْرِ اللَّهِ وَإِقَامِ الصَّلَاةِ وَإِيتَاءِ الزَّكَاةِ يَخَافُونَ يَوْمًا تَتَقَلَّبُ فِيهِ الْقُلُوبُ وَالْأَبْصَارُ ﴿النور: ٣٧﴾
مردانی که نه تجارت و نه معامله‌ای آنان را از ذکر الله و برپاداشتن نماز و ادای زکات غافل نمی‌کند؛ آنها از روزی می‌ترسند که در آن، دلها و چشمها زیر و رو می‌شود.

و نتیجه ذکرچیست؟؟
ا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا إِذَا لَقِيتُمْ فِئَةً فَاثْبُتُوا وَاذْكُرُوا اللَّهَ كَثِيرًا لَّعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ ﴿الأنفال: ٤٥﴾
ای کسانی که ایمان آورده‌اید! هنگامی که (در میدان نبرد) با گروهی رو به رو می‌شوید، ثابت قدم باشید! و الله را فراوان ذکر کنید، تا رستگار شوید!
الَّذِينَ إِذَا ذُكِرَ اللَّهُ وَجِلَتْ قُلُوبُهُمْ وَالصَّابِرِينَ عَلَىٰ مَا أَصَابَهُمْ وَالْمُقِيمِي الصَّلَاةِ وَمِمَّا رَزَقْنَاهُمْ يُنفِقُونَ ﴿الحج: ٣٥﴾
همانها که چون ذکر الله برده می‌شود، دلهایشان پر از خوف (پروردگار) می‌گردد؛ و شکیبایان در برابر مصیبتهایی که به آنان می‌رسد؛ و آنها که نماز را برپا می‌دارند، و از آنچه به آنان روزی داده‌ایم انفاق می‌کنند.
وَمَا يَذْكُرُونَ إِلَّا أَن يَشَاءَ اللَّهُ هُوَ أَهْلُ التَّقْوَىٰ وَأَهْلُ الْمَغْفِرَةِ ﴿المدثر: ٥٦﴾ و هیچ کس ذکرنمی گوید مگر اینکه الله بخواهد؛ او اهل تقوا و اهل آمرزش است!

color=orange]و چرا باید ذکر بگوییم؟[/color]
فَاذْكُرُونِي أَذْكُرْكُمْ وَاشْكُرُوا لِي وَلَا تَكْفُرُونِ ﴿البقرة: ١٥٢﴾ پس مرا ذکر گویید، تا شما را ذکر گویم! و شکر مرا گویید و (در برابر نعمتهایم) کفران نکنید!
إِنَّنِي أَنَا اللَّهُ لَا إِلَٰهَ إِلَّا أَنَا فَاعْبُدْنِي وَأَقِمِ الصَّلَاةَ لِذِكْرِي ﴿طه: ١٤﴾ من «اللّه» هستم؛ معبودی جز من نیست! مرا بپرست، و نماز را برای ذکر من بپادار!
وَ ما خَلَقْتُ الْجِنَّ وَ الْإِنْسَ إِلاَّ لِيَعْبُدُونِ ( ذاریات 56) و جن و انس را جز براى اينكه مرا بپرستند نيافريديم.

عجب! اصلا در این ذکر باید چه بگویم؟
وَاذْكُرِ اسْمَ رَبِّكَ بُكْرَةً وَأَصِيلًا ﴿الانسان: ٢٥﴾ و نام پروردگارت را هر صبح و شام ذکر بگو
وَذَكَرَ اسْمَ رَبِّهِ فَصَلَّىٰ ﴿الأعلى: ١٥﴾ نام پروردگارش را ذکر کرد سپس نماز خواند!
و نام پروردگار چیست؟
... وَ كَلِمَةُ اللَّهِ هِيَ الْعُلْيا ... 40 توبه : كلمه الله قطعا بالاترین است.
تنها چیزی که در ذکر گفته می شود کلمه "الله" است.

و اگر ذکر نگویم چه می شود؟
وَمَن يَعْشُ عَن ذِكْرِ الرَّحْمَٰنِ نُقَيِّضْ لَهُ شَيْطَانًا فَهُوَ لَهُ قَرِينٌ ﴿الزخرف: ٣٦﴾
و هر کس از ذکر الله روی‌گردان شود شیطان را به سراغ او میفرستیم پس همواره قرین اوست!
إِنَّ الْمُنَافِقِينَ يُخَادِعُونَ اللَّهَ وَهُوَ خَادِعُهُمْ وَإِذَا قَامُوا إِلَى الصَّلَاةِ قَامُوا كُسَالَىٰ يُرَاءُونَ النَّاسَ وَلَا يَذْكُرُونَ اللَّهَ إِلَّا قَلِيلًا ﴿النساء: ١٤٢﴾
منافقان می‌خواهند خدا را فریب دهند؛ در حالی که او آنها را فریب می‌دهد؛ و هنگامی که به نماز برمی‌خیزند، با کسالت برمی‌خیزند؛ و در برابر مردم ریا می‌کنند؛ و الله را جز اندکی ذکر نمی‌نمایند!
إِنَّمَا يُرِيدُ الشَّيْطَانُ أَن يُوقِعَ بَيْنَكُمُ الْعَدَاوَةَ وَالْبَغْضَاءَ فِي الْخَمْرِ وَالْمَيْسِرِ وَيَصُدَّكُمْ عَن ذِكْرِ اللَّهِ وَعَنِ الصَّلَاةِ فَهَلْ أَنتُم مُّنتَهُونَ ﴿المائدة: ٩١﴾
شیطان می‌خواهد به وسیله شراب و قمار، در میان شما عداوت و کینه ایجاد کند، و شما را از ذکر الله و از نماز بازدارد. آیا (با این همه زیان و فساد، و با این نهی اکید،) خودداری خواهید کرد؟!
اسْتَحْوَذَ عَلَيْهِمُ الشَّيْطَانُ فَأَنسَاهُمْ ذِكْرَ اللَّهِ أُولَٰئِكَ حِزْبُ الشَّيْطَانِ أَلَا إِنَّ حِزْبَ الشَّيْطَانِ هُمُ الْخَاسِرُونَ ﴿المجادلة: ١٩﴾
شیطان بر آنان مسلّط شده و ذکر الله را از خاطر آنها برده؛ آنان حزب شیطانند! بدانید حزب شیطان زیانکارانند!
يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لَا تُلْهِكُمْ أَمْوَالُكُمْ وَلَا أَوْلَادُكُمْ عَن ذِكْرِ اللَّهِ وَمَن يَفْعَلْ ذَٰلِكَ فَأُولَٰئِكَ هُمُ الْخَاسِرُونَ ﴿المنافقون: ٩﴾
ای کسانی که ایمان آورده‌اید! اموال و فرزندانتان شما را از ذکر الله غافل نکند! و کسانی که چنین کنند، زیانکارانند!
أَفَمَن شَرَحَ اللَّهُ صَدْرَهُ لِلْإِسْلَامِ فَهُوَ عَلَىٰ نُورٍ مِّن رَّبِّهِ فَوَيْلٌ لِّلْقَاسِيَةِ قُلُوبُهُم مِّن ذِكْرِ اللَّهِ أُولَٰئِكَ فِي ضَلَالٍ مُّبِينٍ ﴿الزمر: ٢٢﴾
آیا کسی که الله سینه‌اش را برای اسلام گشاده است و بر فراز مرکبی از نور الهی قرار گرفته (همچون کوردلان گمراه است؟!) وای بر آنان که قلبهایی سخت در برابر ذکر الله دارند! آنها در گمراهی آشکاری هستند!

حال به نظر شما ذکر چیست؟
ذکر یعنی یاد آوری. و این یادآوری باید هدفمند و با معنا باشد و نه فقط تکرار یک کلمه. این یادآوری تنها زمانی می تواند با معنا باشد که من بتوانم واقعا به الله فکر کنم،
(وَيَتَفَكَّرُونَ فِي خَلْقِ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ ) و این یعنی ذهن باید از هر چه غیر الله است خالی باشد
(رِجَالٌ لَّا تُلْهِيهِمْ تِجَارَةٌ وَلَا بَيْعٌ عَن ذِكْرِ اللَّهِ ). خالی بودن ذهن از همه چیز، یعنی قطع گفتگوی درونی. با قطع گفتگوی درونی، خالی کردن ذهن از هر چه مزاحم، در زمانی که وجه من به سمت وجه الله نشانه گیری کرده، با بیان ذکر، و با پر کردن آن فضای خالی از الله، فضایی آماده می کنم، که آنرا شلیک موشک به سوی الله می نامم. این شلیک، پرتاب وجه من به سمت وجه الله، با موشک ذکر است.
ذکر ربطی به بیان ندارد، ربطی به اعضا ندارد، ربطی به انجام کاری ندارد. همه چیز آن درونیست، حتی بیان آن درونیست
(دُونَ الْجَهْرِ مِنَ الْقَوْلِ ) پس به اعضای من ارتباطی ندارد.

اگر مراحل خلقت انسان را به صورت خلاصه "خلق" و سپس "صورت بندی شدن" در نظر بگیریم، ذکر در مرحله خلق قراردارد.
و این یعنی من با ذکر این امکان را پیدا می کنم تا ادراک خود را به سمت ادراک کمال مطلق، به سمت درک خدا سوق دهم. من ذکر را پرواز ادراک می نامم. می بینید، همه چیز درونیست.
من در درون خود فکر می کنم، تغییر می کنم، جهت گیری می کنم، آماده می شوم، و از درون خود شلیک می شوم به سمت درک الله، شگفتیهای آفرینش، یا هر چیزی که جهت گیری شخصی من است. ( اما در همان مسیر الله ). و در این مسیر زیبا من تنها نیستم.
وَ لكِنَّ اللَّهَ يَهْدي مَنْ يَشاءُ ... 272 بقره : بلكه خداست كه هر كس را بخواهد هدايت مى‏كند

آیا ممکن است منی که وجهم را به وجه الله تسلیم کرده ام، مشمول هدایت الله نشوم؟ و چرا اینطور فکر می کنم؟
... أُولئِكَ كَتَبَ في‏ قُلُوبِهِمُ الْإيمانَ وَ أَيَّدَهُمْ بِرُوحٍ مِنْهُ وَ يُدْخِلُهُمْ جَنَّاتٍ تَجْري مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهارُ خالِدينَ فيها رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُمْ وَ رَضُوا عَنْهُ أُولئِكَ حِزْبُ اللَّهِ أَلا إِنَّ حِزْبَ اللَّهِ هُمُ الْمُفْلِحُونَ (22) مجادله :
اينانند كه خدا ايمان را در دل‏هايشان ثابت و پايدار كرده، و به روحى از جانب خود نيرومندشان ساخته، و آنان را به بهشت‏هايى كه از زير [درختان‏] آن نهرها جارى است درمى‏آورد، در آنجا جاودانه‏اند، خدا از آنان خشنود است و آنان هم از خدا خشنودند. اينان حزب خدا هستند، آگاه باش كه بى‏ترديد حزب خدا همان رستگارانند.
و پیش از این دانسته ایم که شارژ شدن با روحی اضافه تر از سوی خدا چه معنایی دارد. راستی چه شارژی بالاتر از این ممکن است وجود داشته باشد که با هر ذکر الله، ذکر من و نام من هم در تمام هستی تکرار شود :
فَاذْكُرُونِي أَذْكُرْكُمْ. با هر ذکر الله، نام من توسط خدا تکرار می شود و این یعنی نام ذاکر به گوش تمام مخلوقات هستی می رسد و همه با او آشنا می شوند، حتی اگر خود ندانند! چه شارژی از این بالاتر می تواند باشد؟
به نظر من حتی تایید شدن با روح القدس نیز تا این حد کمک کننده، قدرتمند و زیبا نیست که من بدانم خدای من، دوست من، همه چیز من، لحظه لحظه نام مرا صدا می زند و از من می خواهد به او بپیوندم. و این شرم آور نیست اگر من 100% توانم را در جهت دوست متمرکز نکنم.

بیایید به طور خلاصه ببینیم ذکر چیست و چه کار می کند.
من دارم زندگی خود را می کنم. به هر دلیلی می فهمم که راه چیست. پس وجهم را به سمت الله بر می گردانم. و شروع می کنم در درون خودم ذکر الله می گویم. با هر ذکر صحیح من، نام من توسط خدا ذکر می شود. و این ذکر صحیح، یعنی ذکر همراه با تفکر و تعقل.
( الَّذِينَ يَذْكُرُونَ اللَّهَ قِيَامًا وَقُعُودًا وَعَلَىٰ جُنُوبِهِمْ وَيَتَفَكَّرُونَ فِي خَلْقِ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ )
و این یعنی قرار گیری من در جهت صحیح و در جهت کسانی که دوست خدایند.
(صِرَاطَ الَّذِينَ أَنْعَمْتَ عَلَيْهِم ) و این تازه اول راه است.
با سماجت من در ذکر صحیح، کمک های روحانی و دریافت شارژهای بیشتر و بیشتر آغاز می شوند، و من می بینم که بسیاری از کژی ها و ناراستی های من، بدون اینکه من کار خاصی در حذف آنها کرده باشم، دارند از بین می روند. و این خود به معنای شتاب بیشتر است و این شتاب بالاتر، کژی بیشتری را از من حذف می کند، و این چرخه صعودی ادامه دارد. با سماجت بیشتر من در ذکری که جهت گیری آن به سمت الله است، ادراک من امکان پرواز به سوی درک الهی را پیدا می کند، و این برای مایی که باور داریم الله منشا و دلیل ادامه هر چیزی است، به معنای درک کل هستی و از آن بالاتر، شاید ان شاء الله درک و احاطه به کل علم الله باشد! ان شاء الله

. زندگی بیرونی من، در ظاهر تغییر چندانی نکرده، اما من در درون آنچنان تغییر کرده ام، و هر روز چنان بیشتر می شوم که دیگر خود را نمی شناسم. و این هر روز تازه بودن، یعنی زندگی. ( گرچه تغییرات درونی، به ناچار اثرات خود را در رفتار متقابل من با دیگران قطعا می گذارد. )

ویرایش بوسیله کاربر 1396/11/17 07:59:30 ق.ظ  | دلیل ویرایش: مشخص نشده است

سلام
در متن بالا به جز آیات قرآن چیز دیگری هم بود؟!!

ذکر همانطور که در ابتدا هم گفتم به معنای
یادآوری
قرآن
پیامبر
و ...
و تکرار کلمه الله
است که طبق آیاتی که در بالا دیدید معنای "تکرار کلمه الله" آن واجب و ترک آن در حد گناه کبیره است!

متعلق ذکر خداوند از سوی بندگان چیست؟

در اینکه بندگان باید خدا را یاد کنند شکی نیست ولی یاد کردن خدا با توجه به مفهوم و سیاق هرایه با تعابیری گوناگون در قران بیان شده است

گاهی یادکردن خدا،غیر مستقیم بوسیله ی یادبندگان خاص او و یا معاد خواسته شده است.

1-الله:فاذکروا الله عندالمشعرالحرام،اذکرواالله کثیرا

2-رب:ئاذکر ربک اذانسیت،واذکر ربک فی نفسک

3-اسم الله:ولا تاکلوا مما لم یذکر اسم الله علیه

4-اسم رب:واذکراسم ربک

5-نعمت:اذکروا نعمتی التی انعمت علیکم

6-آلاء:فاذکروا آلاءالله


بدین سان برای یاد خدا متعلقات فراوانی در قرآن ذکر شده است.

نقل از کتاب تذکر قرانی نوشته محمدحسین الهی زاده

﷽

⭕️ ذكر بدون فكر بي فايده است.

*💮🔸الَّذِينَ يَذْكُرُونَ اللَّهَ قِياماً وَ قُعُوداً وَ عَلى‌ جُنُوبِهِمْ وَ* *يَتَفَكَّرُونَ فِي خَلْقِ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ رَبَّنا ما خَلَقْتَ هذا باطِلًا سُبْحانَكَ فَقِنا عَذابَ النَّارِ*
*191 ال عمران*
🔹(خردمندان) كسانى هستند كه ايستاده و نشسته و (خوابيده) بر پهلو ياد خدا مى‌كنند و در آفرينش آسمان‌ها و زمين انديشه مى‌كنند (و از عمق جان مى‌گويند:) پروردگارا! اين هستى را باطل و بى هدف نيافريده‌اى، تو (از كار عبث) پاك و منزّهى، پس ما را از عذاب آتش نگهدار.

👈نشانه‌ى خردمندى، ياد خدا در هر حال است. «لِأُولِي الْأَلْبابِ الَّذِينَ يَذْكُرُونَ اللَّهَ قِياماً وَ قُعُوداً وَ عَلى‌ جُنُوبِهِمْ»
اهل‌ذكر بايد اهل تعقل و تفكر باشند. «الَّذِينَ يَذْكُرُونَ ... وَ يَتَفَكَّرُونَ»
1⃣- ايمان بر اساس فكر و انديشه ارزشمند است. «يَتَفَكَّرُونَ فِي خَلْقِ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ رَبَّنا ما خَلَقْتَ هذا باطِلًا»
2⃣- ذكر و فكر، همراه يكديگر ارزش است. متأسفانه كسانى ذكر مى‌گويند، ولى اهل فكر نيستند وكسانى اهل فكر هستند، ولى اهل ذكر نيستند. «يَذْكُرُونَ ... يَتَفَكَّرُونَ»
🔲3- اوّل تعقّل و انديشه، سپس ايمان و عرفان و آنگاه دعا و مناجات. «يَتَفَكَّرُونَ ... رَبَّنا ... فَقِنا»
4⃣- قبل از دعا، خدا را ستايش كنيم. «سُبْحانَكَ فَقِنا ...»

📚تفسير نور


💫