رتبه: Advanced Member
گروه ها: member
تاریخ عضویت: 1394/09/05 ارسالها: 36 تشکرها: 1 بار 3 تشکر دریافتی در 3 ارسال
|
در آیه ی 8 سوره ی مبارکه ی انسان نشانه ی نیکان در مواجهه با فقرا و ایتام ذکر شده است.
وَيُطْعِمُونَ الطَّعَامَ عَلَىٰ حُبِّهِ مِسْكِينًا وَيَتِيمًا وَأَسِيرًا
بهرام پور : و طعام را با آن كه دوستش دارند، به مستمند و يتيم و اسير دهند.
مجتبوی : و طعام را با دوستى آن- با آنكه خود به آن مايلتر و نيازمندترند- به بينوا و يتيم و اسير مىخورانند.
نظر علامه جعفری در خصوص آیه ی فوق : ﺿﻤﻴﺮ ﺩﺭ ﺟﻤﻠﻪ" ﻋﻠﻰ ﺣﺒﻪ"- ﺑﻪ ﻃﻮﺭﻯ ﻛﻪ ﺍﺯ ﻇﺎﻫﺮ ﻋﺒﺎﺭﺕ ﺑﺮ ﻣﻰ ﺁﻳﺪ- ﺑﻪ ﻛﻠﻤﻪ" ﻃﻌﺎم" ﺑﺮ ﻣﻰ ﮔﺮﺩﺩ، ﻭ ﻣﻨﻈﻮﺭ ﺍﺯ" ﺣﺐ ﻃﻌﺎم" ﺍﺷﺘﻴﺎﻕ ﻭ ﺍﺷﺘﻬﺎﻯ ﺯﻳﺎﺩ ﺑﻪ ﻃﻌﺎم ﺍﺳﺖ، ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﺷﺪﺕ ﺍﺣﺘﻴﺎﺝ ﺑﻪ ﺁﻥ، ﻣﻮﻳﺪ ﺍﻳﻦ ﻣﻌﻨﺎ ﺁﻳﻪ ﺷﺮﻳﻔﻪ" ﻟﻦ ﺗﻨﺎﻟﻮﺍ ﺍﻟﺒﺮ ﺣﺘﻰ ﺗﻨﻔﻘﻮﺍ ﻣﻤﺎ ﺗﺤﺒﻮﻥ" ﺍﺳﺖ. ﺳﻴﺎﻕ ﺍﻳﻦ ﺁﻳﺎﺕ ﺳﻴﺎﻕ ﺩﺍﺳﺘﺎﻥ ﺳﺮﺍﻳﻰ ﺍﺳﺖ، ﺩﺍﺳﺘﺎﻥ ﻣﺮﺩﻣﻰ ﺍﺯ ﻣﻮﻣﻨﻴﻦ ﻛﻪ ﻗﺮﺁﻥ ﻧﺎﻣﺸﺎﻥ ﺭﺍ ﺍﺑﺮﺍﺭ ﺧﻮﺍﻧﺪﻩ، ﻭ ﺍﺯ ﭘﺎﺭﻩ ﺍﻯ ﻛﺎﺭﻫﺎﻳﺸﺎﻥ ﻳﻌﻨﻰ ﻭﻓﺎﻯ ﺑﻪ ﻧﺬﺭ ﻭ ﺍﻃﻌﺎم ﻣﺴﻜﻴﻦ ﻭ ﻳﺘﻴﻢ ﻭ ﺍﺳﻴﺮﺷﺎﻥ ﺧﺒﺮ ﺩﺍﺩﻩ، ﺍﻳﺸﺎﻥ ﺭﺍ ﻣﻰ ﺳﺘﺎﻳﺪ، ﻭ ﻭﻋﺪﻩ ﺟﻤﻴﻠﺸﺎﻥ ﻣﻰ ﺩﻫﺪ.
ﻣﻌﻠﻮم ﻣﻰ ﺷﻮﺩ ﺳﺒﺐ ﻧﺰﻭﻝ ﺍﻳﻦ ﺁﻳﺎﺕ ﻫﻢ ﻫﻤﻴﻦ ﺩﺍﺳﺘﺎﻥ ﺑﻮﺩﻩ، ﻭ ﺍﻳﻦ ﺩﺍﺳﺘﺎﻥ ﺩﺭ ﺧﺎﺭﺝ ﻭﺍﻗﻊ ﺷﺪﻩ ﻧﻪ ﺍﻳﻨﻜﻪ ﺑﺨﻮﺍﻫﺪ ﻳﻚ ﻗﺼﻪ ﻓﺮﺿﻰ ﺭﺍ ﺟﻌﻞ ﻛﻨﺪ، ﺁﻥ ﮔﺎﻩ ﺁﺛﺎﺭ ﺧﻮﺏ ﺁﻥ ﺭﺍ ﺑﺮ ﺷﻤﺮﺩﻩ، ﻭ ﻛﺴﺎﻧﻰ ﺭﺍ ﻛﻪ ﺁﻥ ﭼﻨﺎﻥ ﻋﻤﻞ ﻛﻨﻨﺪ ﻭﻋﺪﻩ ﺟﻤﻴﻞ ﺑﺪﻫﺪ.
ﻧﻜﺘﻪ ﺩﻳﮕﺮﻯ ﻛﻪ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺪﺍﻥ ﺗﻮﺟﻪ ﺩﺍﺷﺖ ﺍﻳﻦ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺁﻳﺎﺕ ﻳﻜﻰ ﺍﺯ ﺳﻪ ﻃﺎﻳﻔﻪ ﺍﻯ ﻛﻪ ﺑﻪ ﻭﺳﻴﻠﻪ ﺍﺑﺮﺍﺭ ﺍﻃﻌﺎم ﺷﺪﻩ ﺍﻧﺪ ﺍﺳﻴﺮ ﺩﺍﻧﺴﺘﻪ، ﻭ ﺍﻳﻦ ﺧﻮﺩ ﺷﺎﻫﺪ ﺑﺮ ﺁﻥ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺁﻳﺎﺕ ﺩﺭ ﻣﺪﻳﻨﻪ ﻧﺎﺯﻝ ﺷﺪﻩ، ﻭ ﺩﺍﺳﺘﺎﻥ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﻫﺠﺮﺕ ﺭﺳﻮﻝ ﺧﺪﺍ (ﺹ) ﻭ ﻗﻮﺕ ﻳﺎﻓﺘﻦ ﺍﺳﻠﺎم، ﻭ ﻏﻠﺒﻪ ﻣﺴﻠﻤﻴﻦ ﺑﺮ ﻛﻔﺎﺭ ﻭ ﻣﺸﺮﻛﻴﻦ ﺍﺗﻔﺎﻕ ﺍﻓﺘﺎﺩﻩ، ﻧﻪ ﻗﺒﻞ ﺍﺯ ﺁﻥ.ویرایش بوسیله کاربر 1394/10/14 08:19:24 ب.ظ
| دلیل ویرایش: edit
|
|
|
|
جهش به انجمن
شما مجاز به ارسال مطلب در این انجمن نمی باشید.
شما مجاز به ارسال پاسخ در این انجمن نمی باشید.
شما مجاز به حذف مطلب ارسالی خود در این انجمن نمی باشید.
شما مجاز به ویرایش مطلب ارسالی خود در این انجمن نمی باشید.
شما مجاز به ایجاد نظر سنجی در این انجمن نمی باشید.
شما مجاز به رای دادن در این انجمن نمی باشید.