|
|
بَلْ زُيِّنَ لِلَّذِينَ كَفَرُوا مَكْرُهُمْ. معناى #مكر در لغت، فريب دادن است و مشركان به‌وسيله بتها فريب داده شدند و گمان كردند كه آنها شريكان خدا در آفرينش او هستند و هواهاى نفسانى آنان، اين مكر و فريب را برايشان زيبا جلوه دادند. وَ صُدُّوا عَنِ اَلسَّبِيلِ. به صيغۀ مجهول و معنايش اين است كه همان چيزى كه هواهاى نفسانى آنها برايشان زيبا جلوه نمود، آنان را از حق و ايمان به خدا و يگانگى او بازداشت
تفسیر کاشف-جواد مغنیه
بَلْ زُيِّنَ لِلَّذِينَ كَفَرُوا مَكْرُهُمْ وَ صُدُّوا عَنِ اَلسَّبِيلِ وَ مَنْ يُضْلِلِ اَللّٰهُ فَمٰا لَهُ مِنْ هٰادٍ . هيچ يك از اينها علت جعل شريك براى خدا نيست بلكه علت آنست كه مكرى كه براى اغفال مردم و براى رسيدن باغراض دنيا مى‌كنند در نظرشان خوب و مزين شده و لذا از راه راست بازداشته شده‌اند، شايد منظور از مكر آن باشد كه سران آنها مى‌دانستند بتها نمى‌توانند شريك خدا باشند بلكه نسبت به مردم حيله مى‌كردند تا بت‌پرستى باشد و آنها به اغراض خود برسند چنان كه آمده روز قيامت مستضعفين بمستكبرين خواهند گفت: بَلْ مَكْرُ اَللَّيْلِ وَ اَلنَّهٰارِ إِذْ تَأْمُرُونَنٰا أَنْ نَكْفُرَ بِاللّٰهِ وَ نَجْعَلَ لَهُ أَنْدٰاداً سبأ/ 32
تفسیر احسن الحدیث
|
| سیدکاظم فرهنگ |
|
|
مكر در ايات الهي چيست؟
آيه 21 از سوره يونس اين چنين است وَإِذَا أَذَقْنَا النَّاسَ رَحْمَةً مِن بَعْدِ ضَرَّاءَ مَسَّتْهُمْ( ) اگر يك مقدار آسيبي ديدند بعد رحمت الهي شامل حال اينها شده إِذَا لَهُم مَكْرٌ فِي آيَاتِنَا( ) در آيات ما مكر مي¬كنند اينها را به تصادف به اتفاق به اينكه وضع روزگار اين طور است
گاهي آدم مرفه است گاهي در زحمت است بدون اينكه حساب مطرح كند كه گاهي آن چنان است گاهي اين چنين است بالاخره چه كسي آن چنان مي¬كند چه كسي اين چنين مي¬كند مي‌فرمايد: اين آيات ما را به مكر و بازيچه مي¬گيرند إِذَا لَهُم مَكْرٌ فِي آيَاتِنَا( )
اين طور نيست كه اين كليات درباره كفار و اقوام گذشته باشد خود ما هم هر لحظه اين حالات را داريم هر روز يك حال داريم هر لحظه يك حال درايم هر لحظه در معرض امتحان الهي هستيم آن گاه كه بسط الهي شامل حال ما شده خود را در نشاط مي¬بينيم اين يك امتحان است آن گاه كه قبض الهي به سراغ ما آمده گرفته شديم يك امتحان است نبايد بگوييم روزگار است چه چيزي روزگار است اگر سخن از «عرفت الله سبحانه بفسخ العزائم وحل العقود ونقض الهمم»( ) است همه شئون ما را او دارد اداره مي¬كند نه تنها سخن از تصميم¬گيري و پشيمان شدن همه شئون در تحت تدبير خداي سبحان است آن گاه مي¬گويد بلكه روزگار است گاهي غمگين است گاهي انسان خوشحال است
اين #مكر در آيات الهي است آيا اين غم و نشاط ما بي‌حساب به سراغ ما آمده يا طبق نظم خدايي كه وَكُلُّ شَىءٍ عِندَهُ بِمِقْدَارٍ( ) به سراغ ما آمده اگر وَكُلُّ شَىءٍ عِندَهُ بِمِقْدَارٍ پس ما هم بايد حساب بكنيم نكند ما هم در آيات الهي مكر داشته باشيم بگوييم روزگار است ديگر گاهي بشر اين چنين است گاهي بشر آن چنان است اين طور نيست
تفسير تسنيم سوره رعد
كلمات كليدي: مكر فريب حيله توجيه
|
