logo
پر بازدید ترین عناوین تالار از ابتدا: مطالب زیبا با آیات (تعداد مشاهده:174175)    ایه 59 سوره احزاب(حجاب):زنان مسلمان،جلباب(روپوش) رابه بدن خود نزدیک کنند تا مورد اذیت قرار نگیرند (تعداد مشاهده:136657)    آیا زنان کفار که به اسارت مسلمانان در می آیند بر مسلمانان حلال میشوند و زناشویی با آنها اشکال ندارد (تعداد مشاهده:127487)    اوقات نماز های یومیه در قران (تعداد مشاهده:93137)      پر بازدید ترین عناوین سه ماه گذشته: تدبر یعنی چه؟ تفاوت تدبر در قران با تفسیر قران چیست؟    خطا در استفاده از روايات تفسيري    حکومت و مسئولیت امانت مردم هستند    نقش مردم و رضايت و اقبال عمومي در ايجاد و بقاي حكومت اسلامي             

توجه

Icon
Error

farhang Offline
#1 ارسال شده : 1402/04/01 11:15:02 ق.ظ
سید کاظم فرهنگ

رتبه: Advanced Member

گروه ها: member, Administrators
تاریخ عضویت: 1390/02/31
ارسالها: 1,012
Iran (Islamic Republic Of)

47 تشکر دریافتی در 28 ارسال

در قرآن کریم در سوره «اسراء» فرمود همه موجودات مسبّح حق‌اند: ﴿اِنْ مِنْ شَیْ‌ءٍ اِلاَّ یُسَبِّحُ بِحَمْدِهِ﴾،
تسبیح خدا با تحمید او همراه است. ﴿اِنْ مِنْ شَیْ‌ءٍ اِلاَّ یُسَبِّحُ بِحَمْدِهِ﴾، چرا تسبیح خدا با تحمید او همراه است؟
برای اینکه انسان در همه امور نیازمند است:اوّلاً،
باید به کسی مراجعه کند که بی‌نیاز باشد،ثانیاً، زیرا اگر او هم نیازمند باشد؛ مثل همین شخص محتاج به شخص دیگر است.

این از بیانات نورانی امام سجاد (سلام‌الله‌علیه) است در صحیفه سجادیه که فرمود نیاز فقیر به فقیر «سفاهةٌ»] این همان برهان تسلسل است؛ منتها به صورت دعا درآمده. فرمود احتیاج فقیر به فقیر «مضلّة و سفاهة»، این بی‌عقلی است؛
بنابراین انسان که فقیر است به یک غنی مراجعه می‌کند. به یک کسی مراجعه می‌کند که او سبّوح باشد؛ لذا همواره تسبیح با تحمید همراه است. ما محتاجیم، یک؛ به چه کسی مراجعه می‌کنیم؟ به یک غنی که غنا را از جای دیگر گرفته؟ یا غنی بالذّات که منزه از آن است که از جای دیگر گرفته باشد. پس در حقیقت ما به سبّوح مراجعه می‌کنیم نه به غنی، چون اگر غنای او ذاتی او نباشد محتاج به دیگری باشد او هم مثل ماست. پس ما محتاج هستیم و محتاج به غیر محتاج مراجعه می‌کند. به کسی که محتاج نیست مراجعه می‌کند؛ لذا تسبیح در این گونه از موارد ضرورت است.
حالا مراجعه کردیم مشکل ما را حلّ کرد، چون ممکن نیست کسی به او مراجعه کند و دست خالی برگردد. هیچ کس ممکن نیست بگوید خدا و جواب نشنود.
حالا یا همان شیء مصلحت است یا جای دیگر جواب می‌دهد یا چیزی دیگر عطا می‌کند. این هیچ ممکن نیست کسی بگوید خدا و جواب نشنود. حالا که جواب شنیدیم وظیفه ما چیست؟
شکر اوست. لذا تسبیح ما با تحمید ما آمیخته است
. این است که در سوره مبارکه «اسراء» فرمود: ﴿اِنْ مِنْ شَیْ‌ءٍ اِلاَّ یُسَبِّحُ بِحَمْدِهِ﴾، «سُبْحَانَکَ اللَّهُمَّ رَبَّنَا وَ لَکَ الْحَمْد»،
چرا سبحان؟ برای اینکه نیاز محتاج را سبّوح برطرف می‌کند؛ یعنی بی‌نیاز! او منزّه از حاجت است، چون اگر منزّه از حاجت نباشد که نمی‌تواند نیاز محتاج را برطرف کند. حالا که نیاز ما را برطرف کرد ما موظف هستیم ادب این لطف را رعایت بکنیم، «سُبْحَانَکَ اللَّهُمَّ رَبَّنَا وَ لَکَ الْحَمْد» این ذکر از همان آیه سوره مبارکه «اسراء» گرفته شد که ﴿اِنْ مِنْ شَیْ‌ءٍ اِلاَّ یُسَبِّحُ بِحَمْدِهِ﴾،
او را تسبیح می‌کنیم، چون او بی‌نیاز است. چون نیاز ما را برطرف می‌کند، تحمید می‌کنیم.
در این گونه از موارد بعد از یاد دادن این معارف،

ایت الله جوادی املی- تفسیر تسنیم

سیدکاظم فرهنگ
farhang Offline
#2 ارسال شده : 1403/03/14 09:13:49 ب.ظ
سید کاظم فرهنگ

رتبه: Advanced Member

گروه ها: member, Administrators
تاریخ عضویت: 1390/02/31
ارسالها: 1,012
Iran (Islamic Republic Of)

47 تشکر دریافتی در 28 ارسال
در سوره ي مباركه ي «يونس» اين نكته از سيدناالاستاد گذشت كه فرشتگان اگر چيزي را بخواهند مسئلت كنند مي‌گويند (سُبْحَانَكَ اللَّهُمَّ) يعني ذات اقدس الهي چون منزّه از نياز است نياز ما را برطرف مي‌كند با تسبيح خواسته ي خود را بيان مي‌كنند
اينكه در سوره ي مباركه ي «اسراء» دارد كه (إِن مِن شَيْ‌ءٍ إِلَّا يُسَبِّحُ بِحَمْدِهِ) براي همين جهت است انسان نيازمند است چه در دنيا چه در آخرت, نيازش را بايد كسي برآورده كند كه بي‌نياز باشد چون نيازمند است به كسي مراجعه مي‌كند كه بي‌نياز باشد و اين تسبيح است آن بي‌نياز نيازِ اين نيازمند را برطرف مي‌كند اين نيازمندي كه حاجتش برآورده شده بايد حق‌شناسي كند مي‌شود تحميد
لذا تسبيح خدا با تحميدِ الهي همراه است (إِن مِن شَيْ‌ءٍ إِلَّا يُسَبِّحُ بِحَمْدِهِ) در اين بخشها هم تسبيح با تحميد غالباً همراه است
بهشتي اگر چيزي بخواهد مي‌گويد: (سُبْحَانَكَ اللَّهُمَّ) دعوايش اين است نسبت به يكديگر هم با سلام برخورد مي‌كنند وقتي خواستند از ذات اقدس الهي با تسبيح نيازشان برآورده شد مي‌گويند: (الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِينَ), (وَآخِرُ دَعْوَاهُمْ أَنِ الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِينَ) پس اوّلين دعوا و خواسته ي آنها (سُبْحَانَكَ اللَّهُمَّ) است, آخرين دعواي آنها (الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِينَ) است بهشتي نمي‌گويد خدايا به من فلان ميوه را بده مي‌گويد: (سُبْحَانَكَ اللَّهُمَّ) آن معلوم است كه اين نيازمند است نيازمند به منزّه از نياز مراجعه مي‌كند آن منزّه از نياز حاجت اين را برآورده مي‌كند لذا اوّلش تسبيح است آخرش تحميد با يكديگر هم كه برخورد دارند برخورد سلامت هست كه (تَحِيَّتُهُمْ فِيهَا سَلاَمٌ).

تفسیر تسنیم سوره حج
سیدکاظم فرهنگ
کاربرانی که در حال مشاهده انجمن هستند
Guest
جهش به انجمن  
شما مجاز به ارسال مطلب در این انجمن نمی باشید.
شما مجاز به ارسال پاسخ در این انجمن نمی باشید.
شما مجاز به حذف مطلب ارسالی خود در این انجمن نمی باشید.
شما مجاز به ویرایش مطلب ارسالی خود در این انجمن نمی باشید.
شما مجاز به ایجاد نظر سنجی در این انجمن نمی باشید.
شما مجاز به رای دادن در این انجمن نمی باشید.

قدرت گرفته از YAF 1.9.6.1 | YAF © 2003-2024, Yet Another Forum.NET
این صفحه در مدت زمان 0.091 ثانیه ایجاد شد.