logo
پر بازدید ترین عناوین تالار از ابتدا: مطالب زیبا با آیات (تعداد مشاهده:187577)    ایه 59 سوره احزاب(حجاب):زنان مسلمان،جلباب(روپوش) رابه بدن خود نزدیک کنند تا مورد اذیت قرار نگیرند (تعداد مشاهده:153994)    آیا زنان کفار که به اسارت مسلمانان در می آیند بر مسلمانان حلال میشوند و زناشویی با آنها اشکال ندارد (تعداد مشاهده:147406)    اوقات نماز های یومیه در قران (تعداد مشاهده:103973)      پر بازدید ترین عناوین سه ماه گذشته: ضرورت عقلگرايي در فقه و حوزه هاي علميه ، جايگاه عقل در فقه فعلي چگونه است؟    آیا جنگ پيش‌دستانه با هدف پیشگیری از تجاوز احتمالی از نگاه قران و سنت مجاز است؟    اولین پشیمانی پس از مرگ، بندگی معبودان غیر خداست    ایمان و تقوای ملتها نزول برکات را بدنبال دارد             

توجه

Icon
Error

ali Offline
#1 ارسال شده : 1404/03/06 11:39:58 ق.ظ
ali

رتبه: Advanced Member

گروه ها: Moderator, Administrators, member
تاریخ عضویت: 1390/03/24
ارسالها: 2,178

تشکرها: 4 بار
29 تشکر دریافتی در 29 ارسال


#انسان در #شداید و #سختی ها، #خداخواه و #شاکر میشود اما بعد از ان، #ناشکری و #شرک می ورزد.

🔸قُلْ مَنْ يُنَجِّيكُمْ مِنْ ظُلُماتِ الْبَرِّ وَ الْبَحْرِ تَدْعُونَهُ تَضَرُّعاً وَ خُفْيَةً لَئِنْ أَنْجانا مِنْ هذِهِ لَنَكُونَنَّ مِنَ الشَّاكِرِينَ «63» انعام
بگو: چه كسى شمارا از تاريكى‌هاى خشكى و دريا (به هنگام درماندگى) نجات مى‌دهد؟ وقتى كه او را آشكارا و پنهان مى‌خوانيد (و مى‌گوييد:) اگر خداوند از اين سختی ما را رهايى دهد، از شكرگزاران خواهيم بود.

🔸قُلِ اللَّهُ يُنَجِّيكُمْ مِنْها وَ مِنْ كُلِّ كَرْبٍ ثُمَّ أَنْتُمْ تُشْرِكُونَ «64»
بگو: خداوند شما را از اين ظلمت‌ها و از هر ناگوارى ديگر نجات مى‌دهد، باز شما (به جاى سپاس)، شرك مى‌ورزيد.


🔶خلاصه معناى آيه اين است كه شما همواره در #شدايدى كه در ظلمات دريا و خشكى با آن مواجه مى شويد و همچنين در ساير شدايد وقتى دستتان از اسباب ظاهرى بريده مى شود و ديگر راه به جائى نمى بريد، به فطرت انسانيتى كه داريد مى بينيد كه تنها خداى سبحان پروردگار شما است، و پروردگار ديگرى جز او نيست، و جزم پيدا مى كنيد به اينكه پرستش غير خدا ظلم و گناه است، به شهادت اينكه شما تنها در شدايد او را مى خوانيد، و به او وعده مى دهيد كه اگر نجات يافتيد از آن پس او را شكرگزارى نموده و ديگر به او كفر نمى ورزيد. ليكن بعد از نجات يافتن، باز عهد خود را شكسته و به وعده اى كه داده بوديد وفا نكرده باز به كفر سابقتان برمى گرديد.
📚تفسیر المیزان

#شرك، مصداق كامل ناسپاسى به درگاه خداوند است.

↩️لَئِنْ أَنْجٰانٰا مِنْ هٰذِهِ لَنَكُونَنَّ مِنَ اَلشّٰاكِرِينَ‌. قُلِ اَللّٰهُ‌ يُنَجِّيكُمْ‌ ... ثُمَّ أَنْتُمْ تُشْرِكُونَ‌

🔻روشن است كه مصاديق #ناسپاسى آدمى فراوان است. كاربرد جملۀ «ثُمَّ أَنْتُمْ تُشْرِكُونَ‌» به جاى «تكفرون» و يا «ما تشكرون» به اين نكته اشعار دارد كه شرك بارزترين مصداق ناسپاسى است.

↩️- توحيد و يگانه‌پرستى، عالى‌ترين جلوۀ شكرگزارى به درگاه خداوند است.

↩️لَئِنْ أَنْجٰانٰا ... لَنَكُونَنَّ مِنَ اَلشّٰاكِرِينَ‌ ... ثُمَّ أَنْتُمْ تُشْرِكُونَ‌

↩️- احساس بى‌نيازى از خداوند، زمينۀ غفلت از ياد او و گرايش به شرك است.

تَدْعُونَهُ تَضَرُّعاً وَ خُفْيَةً‌ ... قُلِ اَللّٰهُ يُنَجِّيكُمْ مِنْهٰا وَ مِنْ كُلِّ‌ كَرْبٍ ثُمَّ أَنْتُمْ تُشْرِكُونَ‌

↩️- هر مرتبه از توحيد مرتبه‌اى از شكر است. *

↩️لَنَكُونَنَّ مِنَ اَلشّٰاكِرِينَ‌ ... ثُمَّ أَنْتُمْ تُشْرِكُونَ‌

به قرينۀ تقابل بين « #شكر» و « #شرك»، شرك ناسپاسى و توحيد سپاسگزارى است. بنابراين مراحل آن نيز با يكديگر تناسب دارند.

📚تفسیر راهنما

farhang Offline
#2 ارسال شده : 1404/06/10 11:41:04 ق.ظ
سید کاظم فرهنگ

رتبه: Advanced Member

گروه ها: member, Administrators
تاریخ عضویت: 1390/02/31
ارسالها: 1,212
Iran (Islamic Republic Of)

48 تشکر دریافتی در 28 ارسال
💮

اَللهُ، الَّذِی یَتَالَّهُ اِلَیهِ عِندَ الحَوَائِجِ وَ الشَّدَائِدِ کُلُّ مَخلُوقٍ عِندَ اِنقِطَاعِ الرَّجَاءِ مِن کُلِّ مَن دُونَهُ.

🌱 امام حسن عسکری - علیه السلام - فرمود:

خدا همان است که در هنگام نیازمندی ها وسختی ها، توسط هر کس که #امیدش از غیر او قطع شده است, مورد توجّه قرار می گیرد.

📚"بحار الأنوار، ج 3، ص 41"
سیدکاظم فرهنگ
farhang Offline
#3 ارسال شده : 1404/07/24 10:02:46 ق.ظ
سید کاظم فرهنگ

رتبه: Advanced Member

گروه ها: member, Administrators
تاریخ عضویت: 1390/02/31
ارسالها: 1,212
Iran (Islamic Republic Of)

48 تشکر دریافتی در 28 ارسال
﴿ إنابه در مشکلات و ناسپاسی هنگام نعمت، دالّ بر شرک خفی﴾

وَإِذَا مَسَّ الْإِنْسَانَ ضُرٌّ دَعَا رَبَّهُ مُنِيبًا إِلَيْهِ ثُمَّ إِذَا خَوَّلَهُ نِعْمَةً مِنْهُ نَسِيَ مَا كَانَ يَدْعُو إِلَيْهِ مِنْ قَبْلُ وَجَعَلَ لِلَّهِ أَنْدَادًا ﴿۸﴾
و چون به انسان آسيبى رسد پروردگارش را در حالى كه به سوى او بازگشت‏ كننده است مى‏ خواند سپس چون او را از جانب خود نعمتى عطا كند آن [مصيبتى] را كه در رفع آن پيشتر به درگاه او دعا میکرد فراموش مى ‏نمايد و براى خدا همتايانى قرار مى‏ دهد تا [خود و ديگران را] از راه او گمراه گرداند بگو به كفرت اندكى برخوردار شو كه تو از اهل آتشى (۸)


فرمود: ﴿وَ إِذا مَسَّ اْلإِنْسانَ ضُرُّ﴾

 اگر يك بيماري يا فقري و يا مشكلي دامنگير او شود، ﴿دَعا رَبَّهُ مُنيباً إِلَيْهِ﴾ با «انابه» ذات اقدس الهي را مي‌خواند، يك دعاي منيب دارد.
"منيب" يا از «نَابَ يَنُوبُ» است كه «اجوف واوي» است، يا «نَابَ يَنِيبُ» است كه «اجوف يايي» است. اگر از «نَابَ يَنُوبُ» باشد؛ يعني اين شخص در نوبت است، پشت سر هم نوبت مي‌گيرد كه به ذات اقدس الهي مراجعه كند، او نه غافل است، نه اين است كه يك بار مراجعه كرده باشد، بلکه او مرتب در نوبت است.
يا «نَابَ يَنِيبُ» است؛ يعني «انقطع ينقطع»، «منيب»؛ يعني «منقطع الي الله».
اگر «نَابَ يَنِيبُ» و «اجوف يايي» باشد، اقواي از «اجوف واوي» است؛ در هر صورت «انابه» يك كمال است.

فرمود اگر مشكلي دامنگير او شود: ﴿دَعا رَبَّهُ مُنيباً إِلَيْهِ﴾ با اخلاص مي‌خواند؛ يعني كسي كه مريض شد يا در سفر، در كشتي يا غير كشتي، در سفر دريايي گرفتار شد: ﴿دَعَوُا اللّهَ مُخْلِصينَ﴾ اين ‌طور نيست كه انساني كه احساس خطر و غرق شدن كرده است با ريا خدا را بخواند، نه، واقعاً با تمام وجود خدا را مي‌خواند، قرآن امضا كرده است كه اين مشركين در حال خطر: ﴿إِذا رَكِبُوا فِي الْفُلْكِ دَعَوُا اللّهَ مُخْلِصينَ لَهُ الدِّينَ﴾، اينجا هم دارد كه ﴿دَعا رَبَّهُ مُنيباً إِلَيْهِ﴾.
اما اگر «تخويل» كرد، عطايي خدا به او داد، مشكل او را حل كرد، فقر او را حل كرد، خطر را از او برداشت: ﴿إِذا خَوَّلَهُ﴾؛ يعني «أعطاه» ﴿نِعْمَةً مِنْهُ﴾ «سبحانه و تعالي»، به جاي اينكه شكرگزار باشد، ﴿نَسِيَ ما كانَ يَدْعُوا إِلَيْهِ﴾ آن قبلي را فراموش مي‌كند که به چه كسي مراجعه کرده است، مي‌گويد من خودم زحمت كشيدم، يا فلان كس باعث شد؛ اين فيض خدا را فراموش مي‌كند: ﴿نَسِيَ ما كانَ يَدْعُوا إِلَيْهِ مِنْ قَبْلُ﴾.

 بعد از او سؤال كني که به هر حال چه كسي مشكل شما را حل كرد؟ مي‌گويد، خودم تلاش و كوشش كردم، يا فلان كس باعث شد و اگر فلان كس نبود، ما خطر را احساس مي‌كرديم: ﴿وَ جَعَلَ لِلّهِ أَنْداداً﴾.


 «نديد»؛ يعني «شريك»؛ «نِدّ»، همان «مثل» است، «انداد»؛ يعني «امثال»؛ آن وقت براي خدا شرك قائل مي‌شود، اگر فلان كس نبود ما دچار مشكل مي شديم. اگر باد نيامده بود، اگر فلان ناوخدا به داد ما نرسيده بود، ما از بين رفته بوديم. اينها همه ابزار و وسايل هستند ﴿لِلّهِ جُنُودُ السَّماواتِ وَ اْلأَرْضِ﴾ كسي از ابزار كه تشكر نمي‌كند، بلكه از صاحب ابزار تشكر مي‌كند. مي‌گويد خدا را شكر كه به وسيله اين افراد، مشكل ما را حل كرد. پس اين شرك مرموز در اكثري مردم هست: ﴿ما يُؤْمِنُ أَكْثَرُهُمْ بِاللّهِ إِلاّ وَ هُمْ مُشْرِكُونَ﴾.

ایت الله جوادی املی تفسیر سوره زمر
سیدکاظم فرهنگ
کاربرانی که در حال مشاهده انجمن هستند
Guest (2)
جهش به انجمن  
شما مجاز به ارسال مطلب در این انجمن نمی باشید.
شما مجاز به ارسال پاسخ در این انجمن نمی باشید.
شما مجاز به حذف مطلب ارسالی خود در این انجمن نمی باشید.
شما مجاز به ویرایش مطلب ارسالی خود در این انجمن نمی باشید.
شما مجاز به ایجاد نظر سنجی در این انجمن نمی باشید.
شما مجاز به رای دادن در این انجمن نمی باشید.

قدرت گرفته از YAF 1.9.6.1 | YAF © 2003-2025, Yet Another Forum.NET
این صفحه در مدت زمان 0.166 ثانیه ایجاد شد.