تفسير خلاصه سوره همزه،فرازبندي و درس سوره همزه -تدبر و فهم سوره همزه


➿▪️➿▪️➿▪️➿

🔸پاراگراف اول. 🔸

⚡️بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ ⚡️

وَيْلٌ لِّكُلِّ هُمَزَةٍ لُّمَزَةٍ {۱}الَّذِي جَمَعَ مَالًا وَعَدَّدَهُ {۲}يَحْسَبُ أَنَّ مَالَهُ أَخْلَدَهُ {۳}كَلَّا لَيُنبَذَنَّ فِي الْحُطَمَةِ {۴}

⚡️به نام خداوند بخشنده بخشایشگر⚡️

هلاکت و بدبختی باد بر هر عیبجوی طعنه زننده {۱}کسی که جمع کرد مالی را و شمرد آنرا {۲}
می پندارد همانا مالش جاویدان می کند او را {۳}

چنین نیست ، هر آینه دور افکنده می شود در آتش در هم شکننده و خرد کننده {۴}

🔰عصاره پاراگراف اول : هلاکت و آتش دوزخ سرانجام عیبجویان و مال اندوزان است.

🔸پاراگراف دوم🔸

وَمَا أَدْرَاكَ مَا الْحُطَمَةُ {۵}نَارُ اللَّهِ الْمُوقَدَةُ {۶}الَّتِي تَطَّلِعُ عَلَى الْأَفْئِدَةِ {۷}إِنَّهَا عَلَيْهِم مُّؤْصَدَةٌ {۸}فِي عَمَدٍ مُّمَدَّدَةٍ {۹}

و چه میدانی تو چیست این آتش خرد کننده؟ {۵}آتش فروزان و افروخته خداییست. {۶}

(آتشی ) که زبانه می کشد و مسلط می شود بر دلها {۷}همانا آن بر ایشان سرپوشیده و در بسته است. {۸}
در ستونهایی طویل و کشیده است. {۹}

🔰عصاره پاراگراف دوم : آتشی که هیچ راه نجاتی ندارد.

♻️♻️درس سوره

📌 سرانجام عیب جویان و مال اندوزان آتش سوزان جهنم است که راه فراری بر آن نیست.🔺


خانم شهره شهروزی

كلمات كليدي:همزه لمزه عيبجويي مال

ویرایش بوسیله کاربر 1396/10/06 08:53:26 ق.ظ  | دلیل ویرایش: edit

❇سوره همزه❇

✴️پارا گراف اول: «۱-۴»

عصاره فراز:

⬅. عیب جویانی که می اندیشند مال آنها را جاویدان می کند بطور قطع هلاک می شوند


✴️پاراگراف دوم: «۵ -۹»

عصاره فراز :

⬅. اتش الهی که نتیجه اعمالش بود بر دل و جانشان نفوذ می کند


🔰درس سوره: 🔰


♨️ همانگونه که با عیب جویی شخصیت مردم را می شکنند، عذاب خرد کننده و شکننده در انتظار آنهاست.

خانم هادیان زاده

تدبر در سوره همزه- ترجمه و تفسیر سوره همزه- درس سوره همزه لمزه

بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمـَنِ الرَّحِيمِ به نام خداوند رحمتگر مهربان

وَيْلٌ لِّكُلِّ هُمَزَةٍ لُّمَزَةٍ {1}واى بر کسی که بسیار عیب جو و طعنه زننده است {1}

{الَّذِي جَمَعَ مَالًا وَعَدَّدَهُ {2}آنكه مالى گرد آورد و برشمردش {2}

يَحْسَبُ أَنَّ مَالَهُ أَخْلَدَهُ {3}پندارد كه مالش او را جاويد كرده {3}}

عصاره فراز: نکوهش از باور و رفتار عیبجویانی که به اتکای مال خود ،دیگران را تحقیر میکنند.

كَلَّا لَيُنبَذَنَّ فِي الْحُطَمَةِ {4}ولى نه (جاونه نیست) قطعا در آتش خردكننده فرو افكنده خواهد شد {4}

{وَمَا أَدْرَاكَ مَا الْحُطَمَةُ {5}و تو چه دانى كه آن آتش خردكننده چيست {5}

نَارُ اللَّهِ الْمُوقَدَةُ {6}آتش افروخته خدا[يى] است {6}

الَّتِي تَطَّلِعُ عَلَى الْأَفْئِدَةِ {7}[آتشى] كه (علاوه بر ظاهر )بر دلها چیره میشود {7}

إِنَّهَا عَلَيْهِم مُّؤْصَدَةٌ {8}و [آتشى كه] آنان را در ميان فرامى‏گيرد {8}

فِي عَمَدٍ مُّمَدَّدَةٍ {9} در ستونهاي كشيده و طولاني! {9}}

عصاره فراز:انذار از سرنوشت سخت آتشین این افراد

درس:عذاب سخت برای عیب جویانی که باتکای مال خود ،دیگران را تحقیر میکنند.

گزیده نکات تفسیری از اقای بازرگان🔽

همزه:1
واي1 بر هر عيب‌جوي2 طعنه زن.3

__
1 - «وَيْل» هشدار يا اعلام تأسف و تعجب و ترّحم است كه مفهوم مرگ، نفرين، زبوني و محروميّت از خير دارد. اين لفظ به صورت مفرد [ويل] 27 بار و با ضمائر، جمعاً 40 بار [نماد كثرت] در قرآن آمده است.

2 - «هُمَزَهٍ» از ريشه «هَمَزَ»، نوعي راندن، دفع و طرد کردن است. اين واژه دو بار ديگر در قرآن آمده است؛ يکبار در وصف بدگوي سخن چيني که موجب دور شدن مردم از هم مي‌شود «وَلا تُطِعْ كُلَّ حَلاَّفٍ مَهِينٍ هَمَّازٍ مَشَّاءٍ بِنَمِيمٍ» [قلم 10 (68:10) و 11]، بار ديگر در آيه 98 سوره مؤمنون (23:98) كه مردم عيب‌جو و خرد کننده شخصيت ديگران را شياطيني شمرده که آحاد جامعه را با افشاي بدي‌هاي يکديگر از هم متنفر و دور مي‌سازند. گفته مي‌شود اصل کلمه «همز» شکستن است. آيا براي شکستن وحدت جامعه عاملي مؤثرتر از بدگوئي و غيبت وجود دارد؟

3 - «يَلْمِزُونَ» از «لَمَزَ»، خرده گيري و عيب‌جويي است، بني آدم اعضاي يک پيکرند، بنابراين عيب‌جويي ديگران، ناديده گرفتن اين پيکر واحد و غفلت از معايب خود است. اين واژه 4 بار در قرآن تکرار شده که 2 بار آن در سورة توبه «وَمِنْهُمْ مَنْ يَلْمِزُكَ فِي الصَّدَقَاتِ...الَّذِينَ يَلْمِزُونَ الْمُطَّوِّعِينَ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ فِي الصَّدَقَاتِ وَالَّذِينَ لا يَجِدُونَ إِلاَّ جُهْدَهُمْ فَيَسْخَرُونَ مِنْهُمْ...» [آيات 58 و 79]، و دو مورد ديگر، در سورة حجرات آية 11 (49:11) - «...وَلا تَلْمِزُوا أَنْفُسَكُمْ وَلا تَنَابَزُوا بِالْأَلْقَابِ...»، و آية اول همين سوره مي‌باشد.



┄═❁🍃❈🌸❈🍃❁═┄

همزه:2
آن كس كه مالي [فراوان] گرد آورده و آنها را [با سرمستي از ثروت] مي‌شمارد4 [=مال‌پرستي كه از افزون شدن دارايي‌هاي خود و شمارش و مقدار آنها لذت مي‌برد].

__
4 - از اين توضيح معلوم مي‌شود ارتباطي ميان تحقير و توهين به مردم و خرد كردن شخصيت آنان، با مال‌پرستي و لذت بردن از عدد و رقم حساب بانكي و سود سهام و ثروت وجود دارد و نوعي نزول نظام ارزشي را نشان مي‌دهد. جمع‌آوري مال به عنوان وسيله‌اي براي گذران زندگي و اندوخته‌ معقولي براي حوادث پيش‌بيني نشده، در عُرف جوامع مقبول و مرسوم است، آنچه مذموم و محكوم مي‌باشد، به اسارت مال و ثروت درآمدن و به اصطلاح قرآني «عاشق مال شدن» است: فجر 17 (89:17) تا 20- «كَلاَّ بَلْ لا تُكْرِمُونَ الْيَتِيمَ وَلا تَحَاضُّونَ عَلَىٰ طَعَامِ الْمِسْكِينِ وَتَأْكُلُونَ التُّرَاثَ أَكْلاً لَمًّا وَتُحِبُّونَ الْمَالَ حُبًّا جَمًّا».

    

┄═❁🍃❈🌸❈🍃❁═┄


همزه:4
هرگز چنين نيست! مسلماً [و به يقين با چنين بينشي] در حُطَمه6 [=دوزخ اعمال] خواهد افتاد.

__
6 - «حُطَمَه» از ريشة «حَطَمَ» [درهم شكست و پايمال و خرد كرد]، همچون هُمَزَه و لُمَزَه، مبالغه است و بر شدّت و حِدّت درهم شكستن دلالت مي‌كند. شكستن شخصيت مردم با طعن و توهين و تلخ زباني و تحقير، بازتابي در نفس عيب‌جوي خرده‌گير جز تشديد و تقويت آثار همان خصلت، كه در كلمة «حُطَمَه» متبلور شده، ندارد.

    

┄═❁🍃❈🌸❈🍃❁═┄

همزه:5
و تو چه داني7 كه حطمه چيست [يا چه چيز دانايت كرد كه حطمه چيست]؟

__
7 - جمله «ما ادريك» و «ما يدريك» جمعاً 16 بار در قرآن تكرار شده كه تماماً در ارتباط با قيامت و مسائل ماوراءالطبيعه يا امور علمی پيچيده‌اي است كه درك و فهم آن با دانش بشري امكان پذير نبوده و نيست. مثل: مَا أَدْرَاكَ: مَا يَوْمُ الدِّينِ، مَا يَوْمُ الْفَصْلِ، مَا الْقَارِعَهُ، مَا الْحُطَمَهُ، مَا الْحَاقَّهُ، مَا سِجِّينٌ، مَا عِلِّيُّونَ، مَا الطَّارِقُ، مَا الْعَقَبَهُ، مَا لَيْلَهُ الْقَدْرِ، مَا هِيَهْ [هاويه]، وَمَا يُدْرِيكَ لَعَلَّ السَّاعَهَ، وَمَا يُدْرِيكَ لَعَلَّهُ يَزَّكَّى...



┄═❁🍃❈🌸❈🍃❁═┄

همزه:7
[آتشي] كه بر دلها چيره مي‌شود.9

__
9 - «تَطَّلِعُ» همان طلوع [از افق سر زدن خورشيد و به تدريج چيره شدن بر طبيعت] است. در باب افتعال آمدن آن، نوعي پذيرش [مثل اشتعال] و مبالغه را مي‌رساند. خُلق و خوي خودپرستانِ خردكنندة شخصيت ديگران، به تدريج همچون طلوع خورشيد بر روح و روان آنان چيره مي‌شود و همة وجودشان را فرا مي‌گيرد.


📚استاد بازرگان