خدا در قرآن با بيانى زيبا به كمالات روحى و علل پيروزى حضرت محمد (ص) در معركه
رهبرى اشاره مى نمايد چه بهتر كه در اين بحث با صفات برجسته اين شخصيت الهى آشنا شويم:
4 ـ علاقه و دلسوزى به هدف قرآن به علاقه قابل تحسين پيامبر بر هدايت مردم تصريح مى نمايد:
(فلعلك باخع نفسك على آثارهم إن لم يؤمنوا بهذا الحديث أسفا) (كهف/6) .
«شايد جان خود را به دنبال آنان آنگاه كه به رسالت تو ايمان نياورند از دست بدهى!» .
اين جمله حاكى از نهايت علاقه يك طبيب اجتماعى است كه در راه مداواى بيمار خود تا آن حد مى كوشد كه در پرتگاه هلاك و نابودى قرار مىگيرد
و در آيه ديگر مى فرمايد:
(و لا تحزن عليهم و لا تكن في ضيق مما يمكرون) (نمل/70) .
«بر گستاخى كافران غم مخور، از مكر و حيله آنان بر خود فشار مده» .
باز مى فرمايد:
(فلا تذهب نفسك عليهم حسرات إن الله عليم بما يصنعون) (فاطر/80) .
«جان خود را بر اثر شدت تأسف بر آنها از دست مده، خداوند از آنچه كه انجام مىدهند آگاه است» .
(فلا يحزنك قولهم إنا نعلم ما يسرون و ما يعلنون) (يس/76) .
«سخنان آنان تو را غمگين مسازد، ما از كارهاى پنهانى و آشكار آنان آگاهيم» .
آيات در اين مورد كه حاكى از علاقه عميق و فزون از حد اين رهبرى آسمانى به هدايت امت خود است
بيش از اينها است و ما براى فشرده گويى به همين اندازه اكتفا مىكنيم.
كتاب: منشور جاويد، ج 7، ص 248
ویرایش بوسیله کاربر 1393/09/30 04:14:30 ب.ظ
| دلیل ویرایش: font
