رتبه: Advanced Member
گروه ها: Moderator, Administrators, member تاریخ عضویت: 1390/03/24 ارسالها: 2,094
تشکرها: 4 بار 29 تشکر دریافتی در 29 ارسال
|
خداوند در سوره اعراف ايه 55 فرموده است:
ادْعُوا رَبَّكُمْ تَضَرُّعًا وَخُفْيَةً إِنَّهُ لَا يُحِبُّ الْمُعْتَدِينَ
پروردگارتان را با تضرّع و در نهان [به نيايش] بخوانيد، که او متجاوزان را دوست ندارد.
______________
80- «ضرع» به پستان گفته ميشود که به راحتي و مهر سرازير ميشود و کودک را سيراب ميکند. انسان در برابر پروردگار نيز بايد تضرّع کند وهمچون کودک طلب نياز نمايد تا شير رحمت او بجوشد. به قول مولوي:
تا نـگريـد طفلک نـازک گلـو
کيروانگردد زپستان شيراو
تا نـگريد ابـرکي خندد چـمن
تا نگريد طفل کي نوشـد لبن
طفل يکروزه هميداند طريق
که بگريم تا رسد دايـه شفيق
تو نميدانـي که دايـه دايگان
کمدهد بيگريه شيرترايگان
گفت«وليبکوا کثيراً»گوشدار
تا بريـزد شيـر فضل کـردگـار
گريـه ابر است و سوز آفتاب
اُستُن دنيا همين دو رشته ياب
در ضمن آيات 42 تا 45 سوره انعام (6:42) نيز در همين زمينه ميباشد.
در دعا کردن توصيه شده است خدا را در خِفا و به حالت خوف و تضرّع بخوانيم (انعام 63 (6:63) ، اعراف 55 (7:55) و 205 (7:205) ). تضرّع الزاماً توأم با گريه نيست، اشک و زاري اثر بيروني و اتفاقي آن است، مهم تأثير دروني و ناچيز شمردن خود در برابر قدرت و جمال و کمال مطلق پروردگار و خضوع و خشوع و ترک منيّت است.
از تفسير اقاي بازرگان
كلمات كليدي: آداب تضرع دعا نيايش اسما ویرایش بوسیله کاربر 1399/09/22 08:55:50 ق.ظ
| دلیل ویرایش: edit
|
|
|
|
رتبه: Advanced Member
گروه ها: Moderator, Administrators, member تاریخ عضویت: 1390/03/24 ارسالها: 2,094
تشکرها: 4 بار 29 تشکر دریافتی در 29 ارسال
|
آداب دعا
چگونه خدا را بخوانیم .
۱ـ و لله الاسماء الحسنی فادعوه بها و ذروا الذین یلحدون فی اسمائه. [۱] . و برای خدا نامهای نیکی است، خدا را به آن بخوانید، و آنها را که اسماء خدا را تحریف میکنند رها سازید.
۲ـ قل ادعوا الله او ادعوا الرحمن ایاما تدعوا فله الاسماء الحسنی. [۲] . بگو «الله» را بخوانید یا «رحمان» را. هر کدام را بخوانید (همه از یک ذات خبر میدهد و) برای او نامهای نیک است.
۳ـ الله لا اله الا هو له الاسماء الحسنی. [۳] . او خداوندی است که معبودی جز او نیست برای او نامهای نیک است.
۴ـ هو الله الخالق البارئ المصور له الاسماء الحسنی. [۴] . او خداوندی است خالق، و آفریننده بدون سابقه، و صورتگری است (بی نظیر) و برای او نامهای نیک است.
🟢اسماء حسنی به معنی نامهای نیکو است و مسلما همه نامهای خداوند نیکو است و به این ترتیب همه نامهای الهی را شامل میشود، از تعبیراتی که در آیات قرآن آمده بر میآید که همه نامهای او جزء اسماء حسنی است: و لله الاسماء الحسنی فادعوه بها 🟢دلیل آن هم روشن است، زیرا
نامهای خداوند یا از کمال ذات او خبر میدهد (مانند: عالم و قادر) یا از عدم وجود هرگونه نقص در آن ذات بی مثال (مانند قدوس) و یا حاکی از افعال او ا ست که فیض وجود را از جهات مختلف منعکس میکند (مانند رحمان و رحیم و خالق مدبر و رازق). تعبیر آیات فوق که دلیل بر حصر است نشان میدهد که اسماء حسنی مخصوص خداوند است، این به خاطر آن است که اسماء او حاکی از کمالات او است، و میدانیم واجب الوجود عین کمال و کمال مطلق است، بنابراین کمال حقیقی از آن او است و غیر او هر چه هست ممکن الوجود است و سر تا پا نیاز و فقر!
استجابت حتمی دعا، درمورد دعا کننده ای که به این اسماء حسنای الهی متوسل شود، ناظر به کسی است که از هر سببی چشم بپوشد و فقط به پروردگار خود توجه کند، در این صورت با حقیقت اسمی که با درخواست او کاملا مناسب است، ارتباط پیدا می کند و واقعیت، اثر خود را می گذارد و دعای او مستجاب می شود، و این است معنی خواندن با اسم. :هرگاه او با اسمی که ارتباط برقرار کرده، اسم اعظم باشد، همه چیز از او اطاعت می کند و دعای او مستجاب می شود. این که می گویند، خدا اسم اعظم را به برخی از پیامبران آموزش داده، مقصود این است که راه انقطاع از غیر خدا و توجه به خدا را به روی آنان باز کرده، که در همه جا با واقعیت این اسم ارتباط برقرار می کنند و دعای آنان مستجاب می شود.
المیزان.ج8.ص370 و371
۱. ↑ اعراف/سوره۷، آیه۱۸۰. ۲. ↑ اسراء/سوره۱۷، آیه۱۱۰. ۳. ↑ طه/سوره۲۰، آیه۸. ۴. ↑ حشر/سوره۵۹، آیه۲۴.
|
 1 کاربر از ali برای ارسال مفیدش تشکر کرده است.
|
|
|
رتبه: Advanced Member
گروه ها: Moderator, Administrators, member تاریخ عضویت: 1390/03/24 ارسالها: 2,094
تشکرها: 4 بار 29 تشکر دریافتی در 29 ارسال
|
دعا در خفا، بدون فریاد زدن و ذکر مصیبت
﴿ادْعُوا رَبَّكُمْ تَضَرُّعًا وَ خُفْيَةً إِنَّهُ لا يُحِبُّ الْمُعْتَدينَ﴾55﴾
﴿ادْعُوا رَبَّكُمْ﴾ او را بخوانيد
خدا رب العالمين هست پس از او بخواهيد، او منشأ بركت هست پس از او بخواهيد، تمام خير از اوست پس از او بخواهيد، قادر مطلق اوست پس از او بخواهيد عليم محض اوست پس از او بخواهيد.
دعا غير از سؤال است. خواندن غير از خواستن است. يك وقت خدا به ما دستور ميدهد ﴿وَسْأَلُوا اللّهَ مِن فَضْلِهِ﴾ ﴿وَسْأَلُوا اللّهَ مِن فَضْلِهِ﴾ يعني از خدا بخواهيد فضلش را عنايتش را شامل حال شما بكند بايد با سؤال بخواهيد خيلي از بركات است كه مقدر اين است كه انسان از راه سؤال دريافت بكند سؤال غير از دعاست در اين كريمه فرمود خدا را بخوانيد نه از او بخواهيد. در اين كريمه نفرمود خدا را بخوانيد بعد از او چيزي طلب بكنيد فرمود او را بخوانيد ﴿ادْعُوا رَبَّكُمْ﴾ نه اينكه چيز ديگر را بخوانيد خدا را وسيله قرار بدهيد يا خدا را بخوانيد مقدمه باشد براي رسيدن به چيز ديگر ﴿ادْعُوا رَبَّكُمْ﴾
﴿تَضَرُّعاً وَخُفْيَةً﴾ حال است يعني با ناله بخوانيد و مخفيانه بخوانيد دعاهاي علني كمتر آن اثر خاص را دارد مگر اينكه در مجامع عمومي حالي براي كسي پيش بيايد وگرنه دعا در خفا اولي است آدم بخواهد راز و نياز كند بخواهد بنالد ضجه بزند شيون بكشد در خفا آسانتر است و آرامتر . اگر كسي اهل دعا نباشد از وظيفه خود تعدي كرده است ميشود معتدي متجاوز و خدا متجاوز را دوست ندارد براي اينكه انسان هيچ چيزي ندارد يك، هيچ موجود ديگري هم از خود هيچ ندارد اين دو، انسان هم سراسر نياز است سه، خب بايد از آن بينياز بخواهد لذا در روايت هم آمده است كه «الدعاء مخ العبادة» معلوم ميشود دعا عبادت است اگر كسي عبادت نكند با دعا ميشود متجاوز و متجاوز محبوب نيست يا اگر كسي دعا بكند ولي اهل ناله نباشد اين دعاهاي او همهاش سياسي سياسي باشد دعاي #عبادي_سياسي هم خوب نيست چه رسد به سياسي سياسي دعا بايد عبادي عبادي باشد يك وقتي آدم ميخواهد #شعار بدهد با آن جملهها خب بد نيست اما يك وقتي ميخواهد از خدا مشكل حل بشود آن بايد عبادي عبادي باشد اگر بخواهد مشكلي را خدا حل كند با ناله باشد آدم وقتي #مشت ميكند و فرياد ميزند آن ديگر شعار است #دعا نيست دعا با دل شكسته و ناله و آه خريدار دارد همين.
وجود مبارك پيغمبر ص در يك جبههاي ديد همه اينها بر يك بالايي آمدند و #فرياد ميكشند حالا در نماز يا دعا ، فرمود مگر شما ـ معاذالله ـ با اصم گفتگو ميكنيد يا با دور و بعيد گفتگو ميكنيد آن هم سميع است هم قريب به خودتان رحم كنيد چرا خودتان را خسته ميكنيد رنج ميدهيد خدا هم نزديك است هم شنواست قدري آرامتر دعا كنيد ادب دعا اين است كه خفيه باشد و اگر كسي فرياد برآورد معتدي در دعاست ﴿إِنَّهُ لاَيُحِبُّ الْمُعْتَدينَ﴾ اين يك، مسجد هم كه جزء بيوتي است كه ﴿أَذِنَ اللَّهُ أَن تُرْفَعَ﴾ جا براي #فرياد نيست انشاد ضاله را گفتند در مسجد نكنيد و كسي با صداي بلند سخني در مسجد نگويد حرمت مسجد را رعايت كنيد بيتالله است اين دو،
پس ادم خلاف ادب در اين فريادها دارد آن وقت آن دعاها هم البته مستجاب نيست .
با هم بودن غير از فرياد بر آوردن است فرمود ﴿ادْعُوا رَبَّكُمْ تَضَرُّعاً﴾ خب آن كسي كه اهل زاري و ناله است كه فريادش نميآيد اين #فرياد براي راهپيمايي است خب آنجا جاي فرياد است ديگر ،
««بنابراين دعاي كميل را مخلوط كردن به #روضه و ذكر مصيبت اين درست نيست مثل اينكه شما در ﴿إِيِّاكَ نَعْبُدُ وَإِيَّاكَ نَسْتَعِينُ﴾ بيايد جريان سيدالشهدا را مطرح كنيد هر چيزي حدي دارد حسابي دارد قبلش #عزاداري كنيد بعدش عزادراي كنيد در اثناي دعاي #كميل جا براي اينها نيست. دعا دعاست و ناله ناله است آن مصيبت هم مصيبت است»»
آیت اله جوادی آملی، تفسیر سوره اعرافویرایش بوسیله کاربر 1404/02/29 08:42:07 ق.ظ
| دلیل ویرایش: edit
|
|
|
|
جهش به انجمن
شما مجاز به ارسال مطلب در این انجمن نمی باشید.
شما مجاز به ارسال پاسخ در این انجمن نمی باشید.
شما مجاز به حذف مطلب ارسالی خود در این انجمن نمی باشید.
شما مجاز به ویرایش مطلب ارسالی خود در این انجمن نمی باشید.
شما مجاز به ایجاد نظر سنجی در این انجمن نمی باشید.
شما مجاز به رای دادن در این انجمن نمی باشید.