لَقَدْ حَقَّ الْقَوْلُ عَلَى‏ أَكْثَرِهِمْ فَهُمْ لَا يُؤْمِنُونَ‏
إِنَّا جَعَلْنَا فِى أَعْنَاقِهِمْ أَغْلاَلاً فَهِىَ إِلَى الْأَذْقَانِ فَهُم مُّقْمَحُونَ‏

به یقین فرمان (عذاب) بر بیشتر آنان سزاوار گشته است پس ایشان ایمان نمى‏آورند.
به راستى كه ما در گردن‏هاى آنان غل‏هایى قرار دادیم، كه تا چانه‏شان را مى‏پوشاند در نتیجه سرهاى آنان بالا مانده است (و نمى‏توانند اطراف و پیش پاى خود را ببینند).

«اذقان» جمع «ذقن» به معناى چانه و «مقمحون» از «قمح البعیر» به معناى سر بالا كردن شتر است. یعنى همان گونه كه به شتر آب عرضه مى‏شود ولى او سر خود را بالا مى‏برد، به این مردم نا اهل نیز حقّ ارائه مى‏شود، امّا آنان سر خود را بالا گرفت و در برابر حقّ سر تعظیم فرود نمى‏آورند.
مراد از زدن غل بر گردن آنان، یا كیفر آخرت آنهاست، نظیر آیه‏ى «اذ الاغلال فى اعناقهم»(591) و یا مراد وجود عقاید خرافى است كه همچون غل‏هاى سنگین بر گردنشان است، نظیر آیه 157 اعراف كه مى‏فرماید: «یضع عنهم اصرهم و الاغلال الّتى كانت علیهم» كه از وظایف انبیا برداشتن خرافاتى است كه همچون غل‏هاى سنگین آنان را به بند كشیده است. آرى، انبیا مى‏خواهند غل‏ها را بردارند ولى خود مردم نمى‏خواهند.
مراد از «القول» به قرینه آیه 13 سوره سجده كه فرمود: «و لكن حقّ القول منّى لاملئنّ جهنّم من الجنّة و النّاس اجمعین»، فرمان خداوند در مورد عذاب پیروان شیطان است.

پیامها:
1- اكثر مردم غافل، به حقّ گرایش ندارند. «فهم غافلون لقد حقّ القول على اكثرهم»
2- مخالفت اكثریّت، نباید مبلّغ و رهبر را دلسرد كند. «اكثرهم... لایؤمنون»
3- غفلت، زمینه‏ى كفر است. «فهم غافلون - فهم لا یؤمنون»
4- گرچه خداوند بر گردن كافران غل‏هایى مى‏نهد، ولى زمینه‏ى آن را خودشان فراهم كرده‏اند. «لا یؤمنون انّا جعلنا فى اعناقهم اغلالاً»